Γράφει ο Γ. Σαγιάς
Η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ έχουν επενδύσει στην πρόσδεση τής Τουρκίας στην ευρέως γνωστή ως "Δύση". Συνεπεία αυτού, συχνά παίρνουν θέσεις εις βάρος των δικαίων τής Ελλάδας (η οποία θεωρείται "δεδομένη" ως συνδεδεμένη από πιο παλιά με την λεγόμενη "Δύση"). Η Τουρκία όμως, συνεχώς απομακρύνεται από αυτή και τώρα επιθυμεί να ενταχθεί στον ΟΣΣ (Οργανισμό Συνεργασίας Σαγκάης), ο οποίος έχει διαφορετικές στοχεύσεις και εδράζεται σε διαφορετικές αρχές από αυτές των ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
Είναι ευκαιρία για την Ελλάδα να καταφέρει καίριο πλήγμα στην τουρκική διπλωματία και πολιτική, καταδεικνύοντας την προκλητική αντίφαση η Τουρκία να γυρίζει την πλάτη σε αυτούς που συνεχώς της κάνουν πλάτες. Έγκαιρη, έντονη, συνεχής και επιτακτική διεθνοποίηση των τουρκικών απειλών εις βάρος τής Ελλάδος, σε συνδυασμό με τονισμό των ενεργειών τής γείτονος χώρας (εξορύξεις εντός τής ελληνικής ΑΟΖ, υπερπτήσεις άνωθεν ελληνικού εδάφους, νέες απειλές και εχθρικές ενέργειες στην κατά 37% υπ' αυτών κατεχόμενη Κύπρο, εχθρική ρητορική κατά πολλών στην Ανατολική Μεσόγειο, γενική και ειδική υποστήριξη της ρωσικής πολιτικής με παράλληλη πώληση όπλων στην Ουκρανία, δημιουργία εμποδίων στο θέμα περαιτέρω σύνδεσης Φινλανδίας και Σουηδίας με την "Δύση" κ.ά.π.) είναι κάποια από τα διπλωματικά εργαλεία ώστε να πάψει η Τουρκία "να πατά σε δύο βάρκες" και να βρίσκει συμμάχους σε κόμματα και ομαδώσεις που την αθωώνουν και την υποστηρίζουν με διατυπώσεις τύπου "...σε έναν σύγχρονο πολύπλοκο κόσμο δικαιούται να έχει κι άλλες επιλογές".
Ναι, δικαιούται να έχει επιλογές όπως όμως και η Ελλάδα δικαιούται να γκρεμίζει γέφυρες μονής κατεύθυνσης που -κακώς- δημιουργούν "δυτικοί" υπέρ τής Τουρκίας, υπονομεύοντας την Ελλάδα, την Ευρώπη και τις όποιες συμμαχίες. Είναι ξεκάθαρο ότι "η Τουρκία τούς δουλεύει με διγλωσσία και παζάρια" αλλά και αυτοί φαίνεται πως αποδέχονται την κοροϊδία, αναμένοντας το ανατολίτικο "παζάρι" να γείρει υπέρ αυτών. Μικρόνοες; Εξαρτώμενοι; Ελεγχόμενοι; Ποδηγετημένοι; Αργυρώνητοι; Ανόητοι; Συμφεροντολάγνοι; Με ανικανότητα διάγνωσης, ανάλυσης και ενέργειας; Άλλο κάτι; Το τι ισχύει είναι πολυπαραγοντικό, πάντως ξεκάθαρα έως τώρα η τουρκική διπλωματία εμπτύει ευθέως Ευρωπαίους, Αμερικανούς -και όχι μόνον. Επιπροσθέτως, είναι δούρειος ίππος τού Ισλάμ (και ευθέως λόγω Ισλαμικής θρησκείας αλλά και ως "βαποράκι" λαθρομεταναστών Ισλαμιστών).
Ό,τι και να ισχύει, εντός ενός τέτοιου πλαισίου, οι Έλληνες εθνικιστές έχουν το ηθικό έρεισμα, την ελεύθερη σκέψη και την πολιτική βούληση να καταγγέλουν όλους όσοι αμφισβητούν την αδιαπραγμάτευτη εθνική μας ακεραιότητα και κυριαρχία. Υπεράνω όλων η Ελλάς, στην πράξη σημαίνει υπέρβαση οποιασδήποτε αγκύλωσης υπονομεύει την ουσία τού συνθήματος. Συνεπώς, οι Έλληνες εθνικιστές δεν διστάζουν να σταθούν απέναντι σε οποιονδήποτε στηρίζει εχθρούς της, δηλαδή ακόμη και σε πατριωτικά και εθνικιστικά κόμματα καθώς και σε πατριώτες και εθνικιστές πολιτικούς άλλων χωρών, τα οποία και οι οποίοι στηρίζουν την τουρκική -ή οποιαδήποτε άλλη- ανθελληνική πολιτική. Παραλλήλως, δεν έχουν πρόβλημα να επικροτούν πολιτικούς κομμάτων διαφορετικής ιδεολογίας, οι οποίοι ενεργούν υπέρ των συμφερόντων τού ελληνισμού. Τόσο ξεκάθαρα, τόσο απλά. Ως απλό ενδεικτικό παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί πως ορθώς ετάχθησαν υπέρ τού γαλλικού FN τού Ζαν Μαρί Λεπέν για φιλελληνικές του θέσεις αλλά ορθώς σήμερα (πρέπει να) τάσσονται κατά τού γερμανικού AfD για φιλοτουρκικές του θέσεις. Εάν σήμερα οι θέσεις των Γερμανών Πρασίνων για τις ελληνοτουρκικές διαφορές είναι υπέρ των Ελλήνων και κατά των Τούρκων, βεβαίως και επικροτούνται υφ' ημών.
Αντίπαλος τού εχθρού μας, είναι προσωρινός φίλος μας. Και για να μην υπάρχουν απορίες, λόγια όπως πάντα καθαρά: το ίδιο ισχύει για τους πάντες και τα πάντα.
Και μια κατακλείδα: Σε κάθε περίπτωση, η διπλωματία λειτουργεί
καλύτερα εκεί που υπάρχει ισχύς όπλων συνδυασμένη με δυναμική αποφασιστικότητα και εθνική βούληση.
Γεώργιος Σαγιάς
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.
