Η Ελλάδα χρειάζεται πλοία αντλήσεως φυσικού αερίου.

Του Γ. Σαγιά

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει "κλιματικούς στόχους". Πυρηνική Ενέργεια και Φυσικό Αέριο εκτιμάται ότι συντελούν στην λεγόμενη "πράσινη οικονομία". Καθαρότερη μορφή ενέργειας θεωρείται η πρώτη εκ των δύο, όμως είναι πολλαπλώς επικινδυνότερη σε περίπτωση ατυχήματος.
Όπως προκύπτει από δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών των χωρών μελών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, το φυσικό αέριο τυγχάνει τής υποστηρίξής τους ως καύσιμο το οποίο μπορεί να προωθήσει την πολιτική τής ενεργειακής μετάβασης (π.χ. από τον λιγνίτη).
Η Ρωσία έχει ηγετικό ρόλο στο θέμα τού φυσικού αερίου, στοιχείο που αυξάνει την δυνατότητα τής υπ' αυτής άσκησης πολυδιάστατης πολιτικής (τόσο οικονομικής όσο και -κυρίως- ελέγχου τής ροής, τού αερίου, άρα το αν και πότε και για πόσο μπορεί να "παγώνουν" οι Ευρωπαίοι).
Η Ελλάδα έχει κοιτάσματα λιγνίτη, στοιχείο που της επιτρέπει ικανοποιητική λειτουργία. Η επιδιωκόμενη "ενεργειακή μετατόπιση", ενδέχεται να την φέρει σε δυσχερή θέση και οικονομικώς αλλά και λόγω νέας μορφής εξάρτησης, γεγονός που θα μπορούσε να δημιουργήσει δυσοίωνη προοπτική για το αν θα είναι εφικτό να ζεσταίνονται οι πολίτες της στο μέλλον (πιθανή κατάσταση πολύ χειρότερη από την παρούσα που δυστυχώς δεν έχουν όλοι την δυνατότητα "να ζεσταίνονται"). Επιπροσθέτως, η βασική (σήμερα) χώρα πάροχος, ενδέχεται να πιέσει για ανταλλάγματα και σε άλλα επίπεδα (π.χ. διπλωματικές σχέσεις Ελλαδος - ΗΠΑ με βάση το σύμπλοκο των σχέσεων Ρωσίας - Τουρκίας -αλλά και συνδυασμών αυτών). Η απλή σκέψη να αναζητηθούν και άλλοι δυνητικοί πάροχοι, δεν είναι αρκετή για να διασφαλιστούν ζητούμενα. Ως ζητούμενα δεν λογίζονται μόνο η δυνατότητα θέρμανσης και η καλή τιμή αλλά και η ανεξαρτησία τής χώρας μας.
Εντός αυτού του πλαισίου σκέψης, η πολιτική μας στο θέμα τού λιγνίτη πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτική και το θέμα τής μετάβασης στην λεγόμενη "πράσινη οικονομία" λελογισμένη και με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον. Για άλλη μια φορά κρίνεται υφ' ημών σκόπιμο να τονίσουμε την ανάγκη παραγγελίας -κατ' αρχάς- δύο πλοίων αντλήσεως φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα τής χώρας μας, τα οποία θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να μην είναι ένας απλός εταίρος που απλώς ακολουθεί αποφάσεις αλλά να είναι δυναμικός συνομιλητής βαρύνουσας σημασίας και μεγάλου κύρους -και μάλιστα σε θετική κατεύθυνση για τους λαούς τής Ευρώπης, οι οποίοι δεν θα εξαρτώνται σχεδόν μονομερώς για το αν "θα κρυώνουν"!