Το τελευταίο δωδεκάμηνο σχεδόν, φτάσαμε στα όριά μας, ως κοινωνία. Οι χώροι εργασίας κλειστοί˙ άλλοι εργάζονται σε καθεστώς τηλεργασίας και άλλοι είναι σε πλήρη αναστολή, ο τουρισμός το καλοκαίρι που μας πέρασε είχε πτώση 70%, ενώ ο αντίκτυπος των απολύσεων και της τραγικής αύξησης της ανεργίας θα φανεί τους επόμενους μήνες αφού το λιανικό εμπόριο ήταν κλειστό μέχρι πριν λίγες ημέρες και τώρα φυτοζωεί.
21:00 με 05:00 απαγόρευση κυκλοφορίας και απαγόρευση μετακίνησης από νομό σε νομό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Οι εκκλησίες κλειστές, Λαμπρή δεν κάναμε, Χριστούγεννα επίσης.
Εθνικές εορτές και παρελάσεις ακυρώθηκαν.
Το ψάρεμα και το κυνήγι απαγορεύεται.
Οι συγκεντρώσεις απαγορεύονται (πλην του ΚΚΕ).
Ο αθλητισμός και τα ερασιτεχνικά σωματεία καταστράφηκαν καθώς και αυτά έμειναν κλειστά, τα πρωταθλήματα ανεστάλησαν και οι προπονήσεις το ίδιο.
Δυστυχώς, το χειρότερο από όλα είναι τα κλειστά σχολεία. Πριν δύο εβδομάδες καλώς άνοιξε η πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αν και με μεγάλη καθυστέρηση. Είναι άμεση ανάγκη να ανοίξουν και οι επόμενες σχολικές βαθμίδες.
Οι ηλικίες 12-17 είναι οι ηλικίες της εφηβείας, διαμόρφωσης χαρακτήρα και απόψεων/ιδεών, επιμελούς μάθησης, κοινωνικοποίησης. Αυτό που θα καταφέρουμε είναι να δημιουργήσουμε παιδιά άβουλα, χωρίς κρίση και αντικοινωνικά. Όταν στις ηλικίες αυτές τα παιδιά δεν πάνε σχολείο και ό,τι μαθαίνουν το μαθαίνουν μέσα από τις ηλεκτρονικές τάξεις, η εκπαίδευση είναι ελλιπής, δεν υπάρχουν τα εργαλεία που χρειάζεται ο δάσκαλος/καθηγητής προκειμένου να κάνει σωστά την δουλειά του (αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι μέσω της τηλεκπαίδευσης ακυρώνεται σημαντικότατο μέρος τής παιδαγωγικής, της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας τής εκπαίδευσης), οι μαθητές κάνουν μάθημα με υπολογιστές ή από τα κινητά τους και έτσι η περιήγηση στο διαδίκτυο που είναι αναπόφευκτη τους αποσπά την προσοχή. Ορισμένοι μαθητές κάνουν μάθημα ξαπλωμένοι στα κρεβάτια τους, άλλοι με πιζάμες, άλλοι λένε «παρών/ούσα» και ξανακοιμούνται, άλλοι πάλι ακούν μουσική. Διαγωνίσματα δεν υπάρχουν ή όταν και αν υπάρχουν δεν γίνονται σωστά. Συζητείται εντόνως ίσως και να μην πάρουν βαθμούς. Με ποια κριτήρια λοιπόν οι καθηγητές θα κρίνουν τους μαθητές; Με ποια κριτήρια θα περάσουν ή όχι την τάξη;
Τα διαλλείματα έχουν χάσει το νόημά τους αφού δεν θα βγουν στον προαύλιο χώρο του σχολείου να συζητήσουν και να παίξουν με τους συμμαθητές τους, αλλά θα περιηγηθούν πάλι στο διαδίκτυο ή θα δουν τηλεόραση και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αντικοινωνικότητα.
Οι δύο εγκλεισμοί που έχουμε βιώσει, έχουν προκαλέσει στα παιδιά ανησυχίες, αλλαγή στο χαρακτήρα τους, νεύρα και ψυχολογική κούραση. Οι νέοι γονείς από την άλλη μεριά, με τα δικά τους προβλήματα, δυστυχώς, δεν δίνουν την πρέπουσα σημασία στα παιδιά τους, αφού και οι ίδιοι προσπαθούν να εναρμονιστούν με τις νέες συνθήκες της κοινωνίας και της δημόσιας υγείας. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, χάνουμε το δάσος, δηλαδή τη νέα γενιά, κοιτώντας το δέντρο.
Προς τους κυβερνώντες:
Με αυτή την επιμονή σας καταστρέφετε μία γενιά Ελλήνων.
Θέστε άμεσα όρους και προϋποθέσεις για το άνοιγμα και την ομαλή λειτουργία των σχολείων και δώστε στους μαθητές μας το μέλλον τους πίσω. Αντισταθμίστε την επανέναρξη των σχολείων με άλλες δραστηριότητες και πάρτε τη σωστή απόφαση. Εξ άλλου, έτσι όπως ορίσατε ως κυβέρνηση το δεύτερο κλείσιμο (lockdown), μόνο κλείσιμο δεν ήταν. Όλοι οι πολίτες είναι στους δρόμους. Αφήστε και τα παιδιά μας να πάνε σχολείο.
Έχετε εστιάσει στη μετάλλαξη του κορωναϊού και δεν έχετε καταλάβει ότι μεταλλάσσετε μία ολόκληρη γενιά Ελλήνων, τη νεολαία της Ελλάδος, τους έφηβους, τα παιδιά μας.
Η μετάλλαξη δεν είναι στον κορωναϊό αλλά στο ανθρώπινο είδος!
