Ασπαζόμαστε τις θεωρίες που θεωρούν τους ´Ελληνες έθνος ανάδελφον και τεκμηριώνουν την ελληνική ιδιοπροσωπία, η οποία σέβεται την διαφορετικότητα των άλλων εθνών ακριβώς επειδή σέβεται την δική της διαφορετικότητα. Υπάρχει δυνατότητα εύρεσης πεδίων συνεργασιών και ανάπτυξης ποικιλότροπων σχέσεων με άλλα έθνη. Η Ευρώπη των Εθνών που αντιπαρατίθεται στην Ευρώπη τού τραπεζικού κεφαλαίου και στο παγκόσμιο τοκογλυφικό σύστημα, προσφέρεται για προώθηση εθνικών κινημάτων που θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να συνεννοηθούν. Η ζητούμενη και αναγκαία για το έθνος μας ισχύς, δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως αυτοσκοπός αλλά ως απαραίτητη προϋπόθεση ανάπτυξης και συνεργασίας με βελτιωμένα κριτήρια, όρους και παραμέτρους. Οι εξελίξεις στους τομείς τού διαστήματος, των επικοινωνιών, τής τεχνολογίας, τής οικονομίας καθώς και σε άλλους τομείς, σαφώς δεν τεκμηριώνουν θέση υπέρ τής κατάργησης των εθνών. Τουναντίον, ενώπιον μιας απρόσωπης και πλαστής πραγματικότητος και μιας παγκόσμιας εικονικής πραγματικότητας, η οποία κάνει τον άνθρωπο από ελεύθερη προσωπικότητα σκλάβωμένο αριθμό και από ενεργό μέλος τής εθνικής κοινότητός του αναλώσιμο εργαλείο προώθησης μιας αντιανθρώπινης παγκοσμιοποίησης, η εθνική κοινότητα, ταυτοτική, αξιακή και ελληνοκεντρική, εδραζομένη (και) σε αρχές τού κοινοτισμού, τού οικολογισμού και τού κοινωνισμού, προβάλλει ως θεμιτή, εφικτή και βιώσιμη θετική πρόταση και λύση. Οι ενδογενείς δυνάμεις τού Γένους είναι αυτές που θα οδηγήσουν σε αυτόκεντρη ανάπτυξη και εθνική κυριαρχία και θα επενδύσουν στην εθνονομία ως ενός ακόμη μέσου νόμιμης συγκρούσεως με τους αντεθνικώς σκεπτομένους και πράττοντες και ανατροπής των αντεθνικών κατεστημένων.