Με αφορμή τον δηλητηριασμό ζώων σε παραλία της Εύβοιας, το τελευταίο διάστημα, η «λύση» σαφώς και δεν είναι οι φόλες αλλά η δημιουργία παραλιών και εγκαταστάσεων, τέτοιων ώστε να είναι εφικτή η πρόσβαση σε τετράποδους φίλους κατάλληλα εμβολιασμένους.

Όπως θα έπρεπε να υπάρχουν πάρκα δεσποζόμενων σκύλων σε όλους τους δήμους, έτσι θα έπρεπε να υπάρχουν και παραλίες δεσποζόμενων ζώων. Η άσκηση και η εκτόνωση των ζώων είναι η σημαντικότερη ίσως πηγή ευτυχίας τους.  

Όσο για τα αδέσποτα, μία από τις λύσεις είναι η δημιουργία υπηρεσίας σε κάθε δήμο, που σκοπό θα έχει τη συλλογή και φροντίδα αδέσποτων ζώων και την προώθηση υιοθεσιών (όπου είναι εφικτό). Το πρόβλημα είναι μεγάλο σε πάρα πολλά μέρη της Ελλάδος και χρήζει άμεσης και αποτελεσματικής λύσης και, πράγματι, δεν είναι εύκολο να προταθεί λύση μέσα σε τέσσερις παραγράφους. Ωστόσο, ένα αδέσποτο ζώο, πριν γίνει αδέσποτο, συνήθως, ήταν δεσποζόμενο και εγκαταλείφθηκε από τον άνθρωπο. Τα αποτελέσματα αυτής της πράξης είναι ο γρήγορος και ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός τους, η μικρή διάρκεια ζωής, η ελλιπής σίτιση, η κακοποίηση κ.ά. Η εκπαίδευση λοιπόν δεν πρέπει να γίνεται  μόνο στα ζώα˙ πρωτίστως πρέπει να γίνεται στον άνθρωπο πριν αποφασίσει να αγοράσει/υιοθετήσει ένα ζώο.

Η βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους είναι ευτυχία τόσο για τα ίδια, όσο και για τους συνειδητοποιημένους ανθρώπους. Τα ζώα πρέπει να έρχονται σε συχνότερη επαφή με τη φύση, όχι κλεισμένα σε πολυκατοικίες και διαμερίσματα. Γενικότερα, ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΟΧΙ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ.