Αφγανιστάν: προς μία «νέα» παλαιά εποχή.

 

του Χρήστου Μπίσδα

 

19-8-2021

 

 

              Λίγες εβδομάδες αφότου οι Η.Π.Α. ξεκίνησαν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από το Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν χωρίς καμία αντίσταση ολόκληρη τη χώρα. Παρότι οι Η.Π.Α. δαπάνησαν τεράστιους πόρους στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και στην προσπάθεια να εκδημοκρατίσουν το Αφγανιστάν και να δημιουργήσουν σύγχρονους θεσμούς με βάση τα δυτικά πρότυπα, το σχέδιό τους απέτυχε παταγωδώς. Εκτός από τα χρήματα που έχασαν, οι Η.Π.Α. μέτρησαν και εκατοντάδες φέρετρα στρατιωτών σε έναν «πόλεμο» που διήρκεσε 20 έτη. Μπορεί ο Οσάμα Μπιν Λάντεν να συνελήφθη και να εκτελέστηκε από Αμερικανούς στρατιώτες αλλά τελικά η ιδεολογία του επεκράτησε στο Αφγανιστάν.

Έπειτα από τις πρόσφατες εξελίξεις, φιλελεύθεροι και δικαιωματιστές άρχισαν να αναρωτιούνται τί πήγε στραβά. Ανησυχούν δήθεν διότι τα δικαιώματα των γυναικών, των Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι. και άλλων «ευπαθών» θα καταπατούνται στο ισλαμικό πλέον Αφγανιστάν. Δεν επιδεικνύουν βεβαίως την ίδια ευαισθησία για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των ανωτέρω σε άλλα ισλαμικά θεοκρατικά κράτη, που θεωρούνται σύμμαχοι των Η.Π.Α.. Οι ιδεολογικές τους παρωπίδες δεν τους επιτρέπουν να αντιληφθούν ότι δεν είναι όλοι οι λαοί φτιαγμένοι για τα ίδια πολιτεύματα, ότι η δημοκρατία δεν ταιριάζει σε όλους τους λαούς.

Την στιγμή που οι Ταλιμπάν ξεκίνησαν να καταλαμβάνουν τη μία μετά την άλλη τις πόλεις του Αφγανιστάν ο πολυδιαφημισμένος Αφγανικός στρατός, που είχε εκπαιδευθεί και εξοπλισθεί με βάση δυτικά πρότυπα, κατέθεσε τα όπλα ή συντάχθηκε με τους Ταλιμπάν. Ομοίως, ο λαός του Αφγανιστάν δεν αντιστάθηκε στους Ταλιμπάν, παρά μόνο μία μερίδα του προσπάθησε να φύγει από την χώρα. Βεβαίως, όταν αναφερόμαστε στον λαό του Αφγανιστάν θα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν ότι αποτελείται από δεκάδες εθνότητες με κοινή συνισταμένη των περισσοτέρων την μωαμεθανική θρησκεία. Η ανυπαρξία αισθήματος εθνικής ενότητας οδήγησε σε αποφάσεις με βάση το προσωπικό συμφέρον. Και το προσωπικό συμφέρον πολλών Αφγανών είναι να αποφύγουν τον πόλεμο και να καταφύγουν στη Δύση, όπου τους περιμένουν οι refugees welcome και τα επιδόματα.

              Αυτή τη στιγμή οι Ταλιμπάν προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν ισλαμικό κράτος, που θα λειτουργεί με βάση τον ισλαμικό νόμο (Σαρία). Ας μην είναι τόσο βέβαιοι οι διάφοροι αναλυτές ότι η πλειονότητα των Αφγανών δυσανασχετεί με αυτή την εξέλιξη. Αν δυσανασχετούσε θα υπήρχαν αντιδράσεις και ο πρόεδρος-μαριονέττα της χώρας δεν θα την εγκατέλειπε. Στην πραγματικότητα, ο Αφγανικός λαός δέχθηκε με χαρά επί δύο δεκαετίες τα εκατομμύρια δολάρια των «κατακτητών», που θα έφερναν ανάπτυξη στην περιοχή, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ενστερνίστηκε τον δυτικό τρόπο ζωής και λειτουργίας του κράτους. Μεταξύ δυτικότροπης δημοκρατίας και ισλαμικού θεοκρατικού κράτους επικράτησε το δεύτερο χωρίς αντίσταση από την Αφγανικό λαό. Το Αφγανιστάν - κρίνοντας με τα κριτήρια των φιλελευθέρων και των δικαιωματιστών - επιστρέφει σε ένα ζοφερό παρελθόν υπό καθεστώς τυραννίας και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα ο Αφγανικός λαός θα κυβερνάται από αυτούς που του αξίζουν. Διότι «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» αλλά δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι οι Αφγανοί θέλουν την ελευθερία, όπως την έχουν στο μυαλό τους οι Δυτικοί.   

              Όσον αφορά τις επιπτώσεις για την Ελλάδα της μετατροπής του Αφγανιστάν σε ισλαμικό κράτος, ήδη οι εγχώριοι προπαγανδιστές ξεκίνησαν να διαδίδουν ό,τι τους συμφέρει αποκρύπτοντας την αλήθεια και στρέφοντας την προσοχή της κοινής γνώμης σε επουσιώδη θέματα.

Είναι γνωστό ότι στο πλευρό των Η.Π.Α. όλα αυτά τα χρόνια στάθηκαν αρκετοί σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που έστειλε στο Αφγανιστάν τμήματα των ενόπλων δυνάμεών της πάντα όμως σε βοηθητικό και δευτερεύοντα ρόλο. Η ελληνική παρουσία στο Αφγανιστάν ήταν χλιαρή, όπως σε όλες τις ειρηνευτικές αποστολές μέχρι σήμερα. Έστω κι έτσι, όμως, η Ελλάδα θα θεωρείται ως εχθρικό κράτος από το ισλαμικό Αφγανιστάν. Αυτό μας βάζει ως χώρα στο στόχαστρο της διεθνούς ισλαμικής τρομοκρατίας, κάτι το οποίο αποκρύπτεται με μεγάλη σπουδή.

Επίσης, διάφοροι καλοθελητές (λ.χ. Καιρίδης), έκαναν λόγο για επερχόμενο κύμα «προσφύγων» από το Αφγανιστάν προς την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό που δεν λένε στον κόσμο είναι ότι πρόσφατα, με κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Εξωτερικών και Μετανάστευσης & Ασύλου, η Τουρκία χαρακτηρίστηκε ως ασφαλής χώρα για τους Αφγανούς. Επομένως, οι Αφγανοί που θα έλθουν από την Τουρκία στην Ελλάδα και θα αιτηθούν άσυλο κανονικά πρέπει να «φάνε πόρτα», δηλαδή να απορριφθεί η αίτησή τους και να επιστραφούν στην Τουρκία, όπου δεν διατρέχουν κίνδυνο. Μάλιστα, το γεγονός ότι η Τουρκία έχει στείλει στρατεύματα στο αεροδρόμιο της Καμπούλ προς βοήθεια των Αμερικανών, αποτελεί ένδειξη ότι η Τουρκία αντιτίθεται στο νέο καθεστώς του Αφγανιστάν επομένως είναι ασφαλής προορισμός για τους Αφγανούς «πρόσφυγες» που εγκαταλείπουν την χώρα τους με αφορμή την εγκαθίδρυση νέου καθεστώτος. Συνεπώς, το ότι η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα για τους Αφγανούς δεν αλλάζει από το γεγονός ότι πλέον οι Ταλιμπάν κυβερνούν το Αφγανιστάν. Αυτό το αποκρύπτουν όσοι έχουν συμφέρον να συνεχιστεί η μπίζνα των διαφόρων διεθνιστικών Μ.Κ.Ο. που ασχολούνται με το λαθρομεταναστευτικό ζήτημα, με τις οποίες συνδέονται φανερά ή κρυφά, και με τις δηλώσεις τους προετοιμάζουν την ελληνική κοινή γνώμη να υποδεχθεί άλλο ένα κύμα «προσφύγων».

Εν κατακλείδι, λαός που δεν πολεμά για την ελευθερία του είναι για λύπηση αλλά, στην περίπτωση του Αφγανιστάν, μεγάλη μερίδα των Αφγανών θεωρεί την αποχώρηση των Αμερικανών και την επιστροφή στην Σαρία ως απελευθέρωση, επομένως δεν πρέπει να αναμένουμε στο εγγύς μέλλον οποιονδήποτε σοβαρό αγώνα των Αφγανών για ελευθερία. Οι διαδηλώσεις των Αφγανικών κοινοτήτων κατά των Ταλιμπάν, που θα γίνουν σε διάφορα κράτη της Δύσης, θα είναι διαδηλώσεις καλοπερασάκηδων, υποκινούμενες από δικαιωματιστές. Καλοπερασάκηδων που προτίμησαν την φυγή από τον αγώνα για ελευθερία, μία φυγή που συνοδεύεται από επιδόματα.

 

Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.