Γράφει ο Γ. Σαγιάς

Η ιστορική αποστολή τού έθνους των Ελλήνων και τού απανταχού ελληνισμού είναι η διάχυση τού φωτός τής σοφίας παντού, με ηγήτορα τον Έλληνα για το καλό τού ανθρώπου και τού κόσμου όλου. Η Ελλάς είναι η ελπίδα τού πλανήτη.
Το περιεχόμενο τής ελληνικής εθνικής ταυτότητας είναι συμβατό με μέρος των λεγομένων "οικουμενικών αξιών τού ανθρώπου" διότι είναι γεννήτωρ πλείστων εξ αυτών αλλά συγχρόνως συνεχίζει να εμπλουτίζεται αδιαλείπτως χάρη στην δημιουργική εθνική ιδιοπροσωπία και συνεπώς είναι δυνητικός τροφοδότης τού παγκοσμίου γίγνεσθαι.
Στο σημείο αυτό εδράζεται και η πεποίθηση ότι από τον Ελληνισμό μπορεί να προκύψει η νέα πρόταση για έναρξη των διαδικασιών σταματήματος και ακυρώσεως τής αντεθνικής και αντιανθρώπινης παγκοσμιοποιήσεως καθώς και τού αφύσικου "μετανθρώπου-αντανθρώπου" και η κατάθεση προτάσεως για έναν κόσμο με σεβασμό στην διαφορετικότητα των εθνών και για έναν άνθρωπο εμπνεόμενο από τον "ελληνικό τύπο ανθρώπου" (θα εξηγηθεί σε επόμενο κείμενο τι εννοείται με αυτή την έννοια). Ο Έλληνας, είναι η ελπίδα τού πλανήτη.
   Η Ελληνική Πρόταση για προστασία τής έννοιας τού έθνους και της εθνικής ταυτότητος, πέρα από το αρχικό στάδιο τής διατυπώσεως, θα κριθεί  στο επίπεδο τής αποτελεσματικότητος. Αυτό σημαίνει ότι η επίκληση τού -αναμφισβητήτως- ενδόξου παρελθόντος και η διατύπωση "ευγενών επιθυμιών", σαφώς δεν είναι αρκετή για την δόμηση συγκεκριμένης και υλοποιήσιμης νέας προτάσεως, θα μπορούσε να ειπωθεί μάλιστα πως τα ανωτέρω λειτουργούν ως υπνωτικά των υγιών-δημιουργικών δυνάμεων τού έθνους όταν δεν συνοδεύονται από νέες προτάσεις και συγκεκριμένο τρόπο υλοποίηςεώς τους (το νέο, το πρωτότυπο, το εναλλακτικό, το καινοτόμο, το πρωτοποριακό, το δημιουργικό, είναι χαρακτηριστικά των εθνών-δημιουργών και απόδειξη τής ζωτικότητός τους). Είναι επιτακτική ανάγκη να μελετηθεί σε βάθος αυτή η νέα πρόταση, να διατυπωθεί καθαρά, να απαντά σε πλήθος σύνθετων ερωτημάτων και να προτείνονται τρόποι, μέθοδοι και διαδικασίες αντιστροφής τής παρούσης καταστάσεως αλλά και μεταβάσεως από το παρόν -ήδη- κατεστημένο στο περιεχόμενο και την ουσία τής νέας προτάσεως.
   Πιο συγκεκριμένα: είναι πραγματικότητα η μείωση τής ισχύος πολλών εθνών-κρατών και η αύξηση τής ισχύος υπερεθνικών δομών και οργανισμών. Μάλιστα δε, πολλά έθνη-κράτη έχουν απωλέσει κατ' ουσίαν ακόμη και την εθνική τους κυριαρχία και έχουν εκχωρήσει σε υπερεθνικές δομές των παγκοσμιοποιητών -μεταξύ άλλων και- δημόσια γαία, δημόσια περιουσία καθώς και άσκηση διοικήσεως, οικονομικής, δημοσιονομικής και εν γένει τής πολιτικής στα μείζονα, λειτουργώντας πλέον ως "προτεκτοράτα", κράτη-δορυφόροι, κράτη-σκλάβοι (έως και υποβαθμισμένες απλές "περιφέρειες" τού επιδιωκομένου "παγκοσμίου χωριού"), με πολιτικό προσωπικό ακριβοπληρωμένο που -παρά τις όποιες εξαιρέσεις- λειτουργεί κατ' ουσίαν "υπαλληλικά", προωθώντας την πολιτική τής αντεθνικής -και αντιανθρωπίνης- παγκοσμιοποιήσεως.
   ´Ομως, πέρα από συνθήματα και ευσεβείς πόθους, πρέπει να απαντηθούν -μεταξύ άλλων- τα εξής σημαντικά: πώς θα προστατευθεί η έννοια τού έθνους και η ιδιαίτερη εθνική ταυτότητα, την εποχή τής οικονομικής αλληλεξαρτήσεως και των παγκοσμίων "οίκων αξιολογήσεως", τής διαρκώς επεκτεινόμενης "αχρήματης οικονομίας", τής ηλεκτρονικής διακινήσεως αγαθών και κεφαλαίων, τής κατευθυνόμενης και διαρκώς εντεινόμενης διασυνοριακής μεταφοράς ανθρώπων (νόμιμης  και παράνομης) -η οποία στις μικρές πληθυσμιακά χώρες παίρνει έως και τη μορφή σύγχρονου εποικισμού-, τής επελάσεως τής αντιφατικής "πολυπολιτισμικότητος" στο πλαίσιο ομογενοποιήσεως τού πλανήτη, τής προωθήσεως "παγκοσμίου δελτίου ειδήσεων" με διάχυση και υπό τοπικών μέσων μαζικής επικοινωνίας που λειτουργούν ως τοπικοί πολλαπλασιαστές, τής -και με νομικούς τρόπους- εμφανίσεως "αστυνομίας σκέψεως" διά τής ποινικοποιήσεως τής γνώμης ελευθέρων ανθρώπων μέσω ψηφισμένων (συνήθως από κατευθυνόμενες πλειοψηφίες) αμφισβητούμενων -υπό πολλών- νόμων, τής προωθήσεως ενός τύπου "παγκοσμίου αντανθρώπου" με ομοιόμορφες αντιλήψεις και πρακτικές, τού ελέγχου (και με στρατιωτικά μέσα) τής παραγωγής και κατανομής των ενεργειακών πόρων. Επίσης, πρέπει να απαντηθούν με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και -κυρίως- με αταλάντευτη εθνική συνείδηση τα θέματα των διεθνών συμμαχιών και τής εντάξεως σε υπερεθνικούς οργανισμούς, αφού ληφθούν υπ' όψιν οι υπάρχουσες δεσμεύσεις. Επιπλέον, κρίνεται απαραίτητο να δοθούν απαντήσεις σε θέματα εθνικού νομίσματος και εθνικής δικαιοσύνης και τρόποι και χρόνος μεταβάσεως σε αυτά με βάση τις υφιστάμενες ισχύουσες δεσμεύσεις και λαμβάνοντας υπ' όψιν το σύμπλοκο και πολύμορφο των όποιων αποφάσεων και υπολογίζοντας προσεκτικά τις εκτιμώμενες συνέπειες αυτών. Με άλλες λέξεις, πρέπει να κατατεθεί -ούτως ή άλλως- εθνικό σχέδιο βραχυπρόθεσμης και μεσομακροπρόθεσμης λειτουργίας, ενεργειών και μεταβάσεως σε όσα (θα) ευαγγελίζεται η νέα Ελληνική Πρόταση. Ποιοι μπορούν να σταθούν δίπλα μας σθεναρά, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, στον μακρύ και δύσβατο αυτό δρόμο;