Ήττα της Ελλάδος στην Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις 10-11/12/2020
Γράφει ο Γ. Σαγιάς
14/12/2020
Απόσπασμα άρθρου του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, το οποίο δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "Frankfurter Allgemeine Zeitung", "Le Monde" και "The Times" (σσ: τα κεφαλαία δικά μας) λίγο καιρό πριν την Σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως: "...ο πρόεδρος Ερντογάν έστειλε το πολεμικό ναυτικό του για να στηρίξει μια προσπάθεια εξερεύνησης κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, στην οποία ΤΟΣΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΟΡΙΟΘΕΤΗΘΕΙ" (αναφερόμενος στην συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου).
Πριν από την Σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. ο Κυρ. Μητσοτάκης προέβη επίσης σε μία αμφίσημη δήλωση στα λατινικά, η οποία αναπαρήχθη από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως της Ελλάδος χωρίς να ερευνηθεί επαρκώς (ευτυχώς όχι από όλα τα μμε) η ολότητά της και η ερμηνεία της και η οποία έχει ως εξής: "Pacta sunt servanta" ("Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται"). Ολόκληρη όμως η φράση, έχει ως εξής: "Pacta sunt servanta rebus sic stantibus" (Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται εφόσον συνεχίζουν τα πράγματα να παραμένουν ίδια"). Για τους Τούρκους όμως, όπως και για φιλότουρκους Ευρωπαίους "εταίρους", τα πράγματα ΔΕΝ εξακολουθούν να είναι ίδια. Με άλλες λέξεις, χαρίσαμε επιχειρήματα στους Τούρκους και στους Ευρωπαίους (και όχι μόνο) υποστηρικτές τους. Και κατά μία ΟΧΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ, τα ανωτέρω ταιριάζουν -δυστυχώς- και με την προερχόμενη από το State Department πρόσφατη έκφραση "αμφισβητούμενα ύδατα"!
Τούτων δοθέντων, η Ε.Ε. δεν μίλησε σαφώς, ρητώς, κατηγορηματικώς, καθαρά, σθεναρά και αποτελεσματικά (όπως ώφειλε ως εταίρος μέλους τής Ε.Ε. και δη χριστιανικού κράτους, ήτοι της Ελλάδος εναντίον μη μέλους τής Ε.Ε. ισλαμικού κράτους και υποστηρικτή τρομοκρατών τού ISIS) για άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των Τούρκων. Αντιθέτως, υιοθέτησε "την πολιτική των διαφορών δύο κρατών", εξισώνοντας για άλλη μία φορά τον θύτη με το θύμα, δηλαδή την επεκτατική νεοθωμανική Τουρκία με την Ελλάδα (αλλά και την Κύπρο) κράτη- μέλη τής Ε.Ε.
Πώς όμως να τους εγκαλέσει η ελληνική διπλωματία όταν παρόμοια επιχειρηματολογία έχει ήδη χρησιμοποιηθεί και από Έλληνες πολιτικούς (και μάλιστα συμβούλους τού πρωθυπουργού και υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη);
Η Ε.Ε., κρύβεται πίσω από το ερώτημα "ομπρέλα" "Τι είδους σχέση θέλει η Ε.Ε. με την Τουρκία;" και την υποστηρίζει με επιχειρήματα που δανείζεται από την επίσημη ελληνική πολιτική! Τραγικό για την Ελλάδα και ιδιαιτέρως βολικό για κάποιους "εταίρους", οι οποίοι κατανοούν την πολιτική βάσει του εξαγώγιμου προϊόντος τους στην ποσοτικώς μεγαλύτερη αγορά τής Τουρκίας. Ανατολίτικο παζάρι λοιπόν και η Ε.Ε.. Διότι πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση της απέναντι σε μία χώρα που μόνο το τελευταίο έτος επιτέθηκε στη Συρία, στη Λιβύη και στην Αρμενία και μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί και την ίδια στιγμή η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία πωλούν (και) στρατιωτικό υλικό στην Τουρκία;
(Το ερώτημα "Τι είδους σχέση θέλει η Ε.Ε. με την Ελλάδα;", δεν τίθεται διότι η Ελλάδα θεωρείται -δυστυχώς- δεδομένη, αδύναμη, υποτακτική, φοβική και υποχωρητική).
Ενδεικτική τού αποτελέσματος της Συνόδου κορυφής της Ε.Ε. είναι και δήλωση του πρωθυπουργού τής Ελλάδος, ο οποίος έχει πει -μεταξύ άλλων: "...Οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός". Μάλιστα, τόσο ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης όσο και ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αναστασιάδης προσυπέγραψαν το κείμενο συμπερασμάτων χωρίς αντίρρηση! Βιαστής και βιαζόμενος προτρέπονται σε διάλογο και το θέμα των "διαφορών" (!) θα επενεξεταστεί τον Μάρτιο τού 2021. Την 25η Μαρτίου να ορίσουν ως ημερομηνία συγκλίσεως της επομένης Συνόδου κορυφής, τότε που εορτάζουμε ως Έλληνες τα 200 Χρόνια από την εθνεγερσία τού 1821 και την εθνική μας παλιγγενεσία! Θα μπορούσαν να θεωρηθούν κωμικές αυτές οι καταστάσεις αν δεν ήταν τόσο τραγικές (τρεις εβδομάδες χρειάστηκαν για να επιβληθούν κυρώσεις στην Αργεντινή όταν εισέβαλε στα νησιά Φώκλαντς, μήνες χρειάστηκαν ώστε αυτή η Σύνοδος να συμπεράνει για το θέμα ό,τι είχε συμπεράνει η προηγούμενη Σύνοδος και να ξαναπαραπέμψει μετά από μήνες σε επόμενη Σύνοδο)! Παραλλήλως, προωθείται υπό της Ε.Ε. ΠΟΛΥΜΕΡΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ, όπου τα παράνομα, παράλογα και απαράδεκτα αιτήματα των Τούρκων θα αναβαθμιστούν σε νόμιμα, λογικά και παραδεκτά αιτήματα συζητήσιμα (πλέον) σε διεθνή σύνοδο υπό πολλών, αίροντας έτσι διά της τεθλασμένης και την μονομέρειά τους. Με άλλα λόγια, πιο λαϊκά για τον πολύ κόσμο "Εκεί που μας χρωστούσαν, μάς πήραν και τον γάιδαρο"! Για άλλη μία φορά "Πήγαμε για μαλλί και βγήκαμε κουρεμένοι". Μία ρουμανική παροιμία λέει: "Ο άνθρωπος που απευθύνεται στο νόμο, συνήθως χάνει ένα βόδι για να κερδίσει έναν γάτο". Η Τουρκία, μπορεί ανενόχλητη να συνεχίσει να παραβιάζει, να εκβιάζει και να κοροϊδεύει (αλλού βεβαίως και να σκοτώνει).
Διότι, για παράδειγμα, η Γερμανία στηρίζει την Τουρκία, η Τουρκία πιέζει συνεχώς και ασυστόλως την Ελλάδα και η Ελλάδα στηρίζει την Γερμανία. Υπάρχει λάθος! Μέλη τής Ε.Ε. στηρίζουν την Τουρκία, η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς και ασυστόλως κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος και η Ελλάδα στηρίζει την Ε.Ε. Υπάρχει λάθος!
Αυτό συμβαίνει διότι δεν υπάρχει συγκροτημένη ελληνική εθνική εξωτερική πολιτική, δεν υπάρχει σαφής και επιθετική στρατηγική νίκης, η Ελλάδα λειτουργεί συνεχώς υποχωρητικά -έως ενδοτικά- και αρνείται εμμονικά να ανακόψει δυναμικά τον τουρκικό (και όχι μόνον) επεκτατισμό. Διπλωματία η οποία δεν στηρίζεται στην ισχύ των όπλων, προορίζεται να ηττηθεί. Διπλωμάτες που "αδειάζονται"από την ίδια την πολιτική ηγεσία τους, προορίζονται να ηττηθούν. Στρατιωτικοί οι οποίοι "λεονταρίζουν" αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση, χάνουν το κύρος τους. Οικονομικοί παράγοντες και μμε που στηρίζουν αμέσως ή εμμέσως την τουρκική πολιτική και συνεχίζουν ανενόχλητα το ανθελληνικό τους έργο, δεν έχουν επιπτώσεις. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι πολιτικοί -κυρίως αυτοί- οι οποίοι αδυνατούν να υπερασπιστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και τα ύψιστα εθνικά μας συμφέροντα, είναι επικίνδυνοι για την εθνική μας ασφάλεια, ακεραιότητα και προοπτική.
Η Ελλάδα όμως χρειάζεται νίκες• είναι θέμα αξιοπρεπείας αλλά και υπάρξεως. Γι' αυτό, πρέπει άμεσα να επιδιωχθεί η πάταξη της διαφθοράς εξωνημένων αξιωματούχων εντός τής Ε.Ε. και παραλλήλως να καταδειχθούν, καταγγελθούν και ανατραπούν ένα προς ένα τα σφάλματα (ηθελημένα ή αθέλητα) αξιωματούχων της. Χρειάζεται οραματική δυναμική εθνική πολιτική και αποφασιστικοί και αποτελεσματικοί πολιτικοί. Διότι, εν τέλει, η ουσιαστική αλλαγή καταστάσεων, θα μπορούσε να λειτουργήσει και υπέρ μας. Στο βαθμό βεβαίως που η πόρνη Ευρώπη θα ήθελε να σταματήσει την αυτοκαταστροφική της πορεία και να συνεχίσει να υπάρχει. Όμως ποιοι μπορούν να φέρουν τις εθνικές νίκες για την Ελλάδα και για μία αλληλέγγυα με την Ελλάδα νέα Ευρώπη των εθνών; Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στους έχοντες αυξημένη εθνική συνείδηση άξιους και ικανούς.