Του Χάρη Βασιλόπουλου

 

Η όρασή μας και η ακοή μας, τα τελευταία χρόνια έχουν υποστεί μεγάλη βλάβη παρακολουθώντας Ελληνική τηλεόραση. Τα κανάλια πανελλαδικής εμβελείας έχουν φέρει από το εξωτερικό σειρές και εκπομπές αμφιβόλου ποιότητος και χαρακτήρα. Η παγκοσμιοποίηση και ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχουν αντικαταστήσει με ομοφυλόφιλους, βιαστές, εγκληματίες, ναρκομανείς  και άλλους περίεργους τα σωστά πρότυπα και σε συνδυασμό με τον εύκολο τρόπο εξεύρεσης προγραμμάτων προκειμένου να γεμίσουν τις ώρες, έχουν αποκλείσει ικανούς  σεναριογράφους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς με αποτέλεσμα να βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια.

Η σάτιρα πλέον βασίζεται σε δέκα λέξεις: «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα».

Όσο πιο πολλές χυδαιολογίες έχει μία σειρά/πρόγραμμα/έργο, τόσο πιο προσιτό γίνεται
-δυστυχώς- στον μέσο θεατή, τόσο πιο εύκολα κατανοητό και όλοι πάνε το βράδυ για ύπνο νομίζοντας ότι ψυχαγωγήθηκαν.

Όσο περισσότερο εξευτελίζουν τις προσωπικότητες των ανθρώπων, τόσο ανεβαίνει η ακροαματικότητα.
Όσο περισσότερο πορνό, τόσο ανεβαίνει η ακροαματικότητα. Η trashTV (σκουπιδοτηλεόραση) στο μεγαλείο της!!

Αρκεί μία «βόλτα» στα προγράμματα μεγάλων καναλιών για να διαπιστώσει κάποιος τί συμβαίνει:
Σειρές από έργα έρευνας (ντοκιμαντέρ) με ομοφυλόφιλους, φυλακισμένους, τραβεστί, ναρκομανείς.
Φαρσοκωμωδίες με πολλές χυδαιότητες.

Εκπομπή μόδας με εβδομαδιαίο έπαθλο 1.000 € όπου γυναίκες ψωνίζουν ρούχα και παρελκόμενα και όποια ντυθεί πιο ωραία κερδίζει. Δύο φορές την ημέρα.
Εκπομπή στην οποία μαγειρεύουν αποκομμένοι σε μία οικία για 4-5 μήνες, με σκοπό το έπαθλο των 50.000 €. Στο βωμό της ακροαματικότητος οι ίδιοι οι συμμετέχοντες μειώνουν τις προσωπικότητες τους προκειμένου να δημιουργηθούν σχέσεις, πάθη και μίση. Το ίδιο υπήρχε παλαιότερα με μικρά παιδιά. Εδώ μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι ίδιοι οι γονείς.
Τουρκικές σειρές, σε καθημερινή βάση (και μια-δύο επαναλήψεις μέσα στην ημέρα μη τυχόν και τα χάσουμε).

Ελληνικές σειρές που περιέχουν σκηνές βίας, σεξουαλικές σκηνές, απρεπή εκφορά λόγου.
Ψυχαγωγικές μεσημεριανές εκπομπές με χυδαιολογίες, ακρότητες και ομοφυλοφιλία.
Λόγω του «Μένουμε σπίτι» βάλαμε και μια γυμνάστρια με τα κολλάν και τα κολλητά μπλουζάκια πρωινιάτικα να μας γυμνάσει το σώμα και τη φαντασία, τρεις φορές την ημέρα (σαν αντιβίωση) από δύο κανάλια.

Εκπομπές με την απόλυτη απαξίωση του ανθρώπινου είδους. Τηλεθεατές μοιράζονται την ιστορία τους με την παρουσιάστρια και όλους όσους βλέπουν την εκπομπή, εκθέτοντας πρώτα απ’ όλα τους ίδιους τους εαυτούς τους. Οι ιστορίες είναι κατά 99% ιστορίες πάθους, ομοφυλοφιλίας, ερωτικών τριγώνων, ενδοοικογενειακής απιστίας κ.ο.κ.

Ελληνική σειρά επιστημονικής φαντασίας: πως ο κομμουνιστής ψαράς ερωτεύεται την πλούσια καπιταλίστρια των βορείων προαστίων.

Θεατρικές παραστάσεις χαμηλού επιπέδου και σάτιρας βασισμένες στην χυδαιολογία και το πορνό.

Κοπέλες 17χρονες παρουσιάζονται στις οθόνες μας με μαγιό, φορέματα, καθημερινά ρούχα κάνοντας πόζες για φωτογράφιση ψάχνοντας το επόμενο μοντέλο της Ελλάδος.

Άλλη σειρά μάς δείχνει πώς είναι οι οικογένειες με δύο μπαμπάδες.
Τηλεθεατές μοιράζονται τις κακουχίες, τα βάσανα και τις προσωπικές τους ιστορίες και κατατρεγμένοι, φουκαράδες, ξεμπροστιάζονται μπροστά στις κάμερες.

Και εδώ κάπου τελειώνει μία πρώτη αναζήτησή μας αλλά θα προσθέσουμε και αμέτρητες ακόμη παλαιότερες εκπομπές και τις δεκάδες άσκοπες επαναλήψεις τους.

Μία διέξοδος των καναλιών είναι η αγορά φτηνών τουρκικών σειρών. Από το 2005 έως το 2020 έχουν προβληθεί 55 τουρκικές σειρές, κατά μέσο όρο σχεδόν 3,5 τουρκικές σειρές ανά έτος προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση και κατ’ επέκταση στα ελληνικά νοικοκυριά. Και για να αναλογιστούμε το μέγεθος της ανευθυνότητας και των πεταμένων χρημάτων προς την γείτονα Τουρκία, από τις 55 οι 30 διακόπηκαν. Είναι ένα γεγονός από το οποίο με λίγα χρήματα τους δίνεται η δυνατότητα να γεμίσουν το πρόγραμμα, παίρνουν διαφημίσεις και αν η σειρά επιτύχει τα κέρδη είναι πολλαπλάσια. Αν πάλι δεν επιτύχει, θα διακοπεί χωρίς κανένα κόστος για τα κανάλια. Επίσης, το φαινόμενο αυτό από πολιτικής απόψεως βολεύει την Τουρκία και τον Ερντογάν, αφού ακούγεται η τουρκική γλώσσα σε όλα τα Ελληνικά νοικοκυριά (για να παιχτεί τουρκική σειρά στο εξωτερικό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μην μεταγλωττίζεται αλλά να προβάλλεται με υπότιτλους), περνάει στον Έλληνα τις τουρκικές συνήθειες και τις παραδόσεις αναίμακτα και η τουρκική προπαγάνδα καλά κρατεί. Για να καταλάβουμε σε ποιο σημείο έχει φτάσει η διάδοση των τουρκικών σειρών στην  Ελληνική επικράτεια, μέχρι και ομαδες στο Facebook υπάρχουν (π.χ «Λέμε όχι σε όσους μισούν τα Τουρκικά σήριαλ»). Ο απόλυτος εξευτελισμός όμως ήρθε το βράδυ της Λαμπρής, όπου για 2 ολόκληρες ώρες έκανε την πρώτη εμφάνιση μια νέα τουρκική σειρά (Ο Γιατρός) η οποία είναι αντιγραφή αμερικανικής σειράς (The good Doctor). Με άλλα λόγια, αγοράσαμε μία σειρά από την Τουρκία, αντιγραφή αμερικάνικης σειράς, η οποία αμερικάνικη σειρά προβάλλεται ήδη στα Ελληνικά κανάλια!!
Και για να το κάνουμε πιο κατανοητό, η Τουρκία έχει επενδύσει σε αυτό. Δεν είναι τυχαίο ότι στο υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας έχει δημιουργηθεί ειδική υπηρεσία που ασχολείται με την παραγωγή τουρκικών σειρών και τηλεταινιών, δίνοντας οδηγίες σε παραγωγούς και σκηνοθέτες για το πως θα πρέπει να γίνει η παραγωγή προκειμένου να προβληθούν και στο εξωτερικό.
Τα παραπάνω μας δείχνουν λοιπόν ότι τα πράγματα δεν είναι απλά. Οι τουρκικές σειρές είναι επιπλέον βέλη στη φαρέτρα της Τουρκίας και στοχεύουν την Ελλάδα όπως οι ορδές  λαθρομεταναστών που αυτή συστηματικά προωθεί.

Θέλοντας να χαλαρώσουμε από τους ρυθμούς της καθημερινότητας, όταν γυρνάμε στην οικία μας αναζητάμε την εύκολη διασκέδαση και έτσι αναπτύχθηκε ένα άλλο φαινόμενο της Ελληνικής τηλεόρασης που είναι τα realities (εκπομπές πραγματικότητος).  Έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια σχεδόν 30 διαφορετικές εκπομπές αυτού του είδους (δεν συμπεριλαμβάνονται οι συνέχειες των προγραμμάτων για δεύτερη και τρίτη χρονιά). Ενδεικτικά αναφέρουμε: Big Βrother, Φάρμα, Fame Story, Popstar, Just the two of us, Τhe gym show, Bar, Survivor, ο υποψήφιος, Αγρότης μόνος ψάχνει κ.ά. Μαγειρική, Τραγούδι, Επιδεξιότητες, Σχέσεις, Επιβίωση (άλλοτε σε διαγωνισμό μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων), πρόσωπα που προωθούν ρουχισμό (modeling) κ.ά., είναι κάποιες από τις θεματολογίες αυτών των εκπομπών. Κύριο χαρακτηριστικό των εκπομπών είναι ο εγκλεισμός των συμμετεχόντων για 4-5 μήνες σε ένα σπίτι, ή η απομόνωση σε ένα νησί, προσπαθώντας να επιβιώσουν από τις κακουχίες, τους αντιπάλους τους και από τους ίδιους τους χαρακτήρες τους!
Οι παραγωγοί των εκπομπών πραγματικότητος, με το πέρασμα των χρόνων, προσπάθησαν και τα κατάφεραν να φτάσουν σε ακραίες καταστάσεις στο βωμό της τηλεθέασης και έτσι από παιχνίδια πραγματικότητος έγιναν επικίνδυνες ασχολίες και δοκιμασίεςμε ακραίο θέαμα, θυσιάζοντας τους χαρακτήρες και τις προσωπικότητες των συμμετεχόντων χάριν του κέρδους. Οι χορηγοί πληθαίνουν και χρηματοδοτούν ολοένα και περισσότερο τις εκπομπές αυτές, στρέφοντας και τους τηλεθεατές στην υπερκατανάλωση μέσω των διαφημίσεων. Αν ένα κανάλι έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μία τηλεοπτική σειρά και ένα παιχνίδι πραγματικότητος θα προτιμήσει το παιχνίδι πραγματικότητος καθώς το κόστος είναι κατά πολύ μικρότερο (σκηνικά, κοστούμια, αμοιβές ηθοποιών) και όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλοί Έλληνες ηθοποιοί και σκηνοθέτες να παραμένουν άνεργοι λόγω έλλειψης ελληνικών προγραμμάτων. Επομένως με χαμηλό κόστος παραγωγής έχουν τεράστια κέρδη.

Όλα τα παραπάνω προβάλλουν λάθος πρότυπα στην κοινωνία μας και περισσότερο στην ελληνική νεολαία, χτυπώντας στον χαρακτήρα τους, στην προσωπικότητά τους και στην ψυχολογία τους. Άλλες φορές ταυτίζονται με τους πρωταγωνιστές και άλλες φορές αναζητούν το εύκολο χρήμα, την πρόσκαιρη αναγνωρισιμότητα, που σε ορισμένες περιπτώσεις προσφέρουν αυτού του είδους τα τηλεπαιχνίδια. «Αυξάνουν την επιθετικότητα, την σεξουαλικότητα και τα ηδονοβλεπτικά ένστικτα αλλά λειτουργούν και ως ένα κακό πρότυπο, γιατί παρακολουθώντας ταυτίζεσαι με αυτούς τους ανθρώπους» (Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής, Ψυχιατρικής και Νευρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δρ. Θωμάς Παπαρρηγόπουλος).
Τα αρνητικά συναισθήματα που προωθούνται από τα παιχνίδια πραγματικότητος έχουν αντίκτυπο στην κοινωνία και στην διαπροσωπικές σχέσεις.  Δεν μας αφήνουν να εξελιχθούμε ομαλά και παρεμβαίνουν στη ζωή μας. Τα προγράμματα αυτά είναι μία εύκολη μορφή διασκέδασης που δεν αφήνει περιθώρια σκέψης και αναζήτησης. Πρόκειται, για μια ανούσια μορφή διασκέδασης που δεν προσφέρει ουσιαστικά πνευματικά ή ψυχικά ερεθίσματα στους τηλεθεατές. Αντιθέτως, ένα ωραίο έργο, είναι ωραίο όταν αυξάνει την πνευματική καλλιέργεια, όταν περνάει σωστά μηνύματα, όταν σε βάζει σε σκέψεις για την πλοκή του και όταν σε κάνει να σκέφτεσαι!

Δεδομένο λοιπόν είναι ότι τα προγράμματα αυτά αποτελούν έναν λανθασμένο τρόπο ψυχαγωγίας, έκφρασης και δημιουργίας. Δυστυχώς, η κόλαση της (πολύ)πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης χτύπησε και στο Έθνος μας. Η αντίδραση στην λαίλαπα αυτή πρέπει να είναι άμεση από όλους μας και από το κράτος:

Οφείλουμε ως άτομα να απαξιώσουμε τα προγράμματα αυτά (λιγότερη τηλεθέαση θα αναγκάσει τα κανάλια να διακόψουν την μετάδοσή τους και έτσι θα μειωθεί ο αριθμός αυτών των εκπομπών).

Οφείλουμε ως γονείς να συμβουλεύουμε τα παιδιά μας, τη νεολαία μας  για τις αρνητικές επιπτώσεις και πρέπει να δράσουμε άμεσα στην ψυχολογία τους υποδεικνύοντας σωστούς δρόμους ψυχαγωγίας και θεάματος ούτως ώστε να αποκτήσουν σωστή καλλιέργεια. Οφείλουμε ως γονείς να καταρρίψουμε τα πρότυπα της «εύκολης λύσης» και να στρέψουμε τα βλέμματα των νέων στην εργατικότητα και στην προσωπική αξία.

Οφείλουμε ως Έθνος να προστατεύσουμε την Ελληνική νεολαία, απαγορεύοντας τέτοιου είδους πρότυπα και ιδανικά μέσω της άμεσης επιβολής της κατάργησης εισαγωγής και προβολής Τουρκικών σειρώνμυθοπλασίας και τηλεταινιών και μέσω της προώθησης εκπομπών ενίσχυσης ιστορικών γνώσεων και γοήτρου της Ελλάδος, ανάτασης του εθνικού φρονήματος προσφέροντας τους επιπλέον εφόδια. Η μεταγλώττιση θα ήταν μία λύση σε ορισμένες εκπομπές.

Οφείλει το κράτος να προβεί στην ανασύσταση και στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Οι αρμοδιότητες του ΕΣΡ (www.esr.gr) σήμερα είναι:
* Πλειστηριασμός αδειών τηλεόρασης
* Κατάρτιση κωδίκων δεοντολογίας
* Επιβολή προστίμων μέσω του ελέγχου των κανόνων δεοντολογίας ως προς το περιεχόμενο.

Ωστόσο, θα πρέπει να κινείται όχι με γνώμονα την επιβολή προστίμων, αλλά με την απαγόρευση προγραμμάτωνπρωτίστως και σε συνδυασμό με τηνεπιβολή προστίμων. Επί παραδείγματι, αν ένα πρόγραμμα (είτε σειρά, είτε παιχνίδι πραγματικότητος) είναι ξεκάθαρο ότι θα προβάλλει λάθος αξίες και ιδανικά και μειώνει το επίπεδο τόσο των συμμετεχόντων όσο και των τηλεθεατών, θα πρέπει να απαγορεύεται και να επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο τόσο στην παραγωγή όσο και στο κανάλι για το οποίο προορίζονταν.

Μέχρι τότε όμως ας αναζητήσουμε εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης﮲ ένα καλό βιβλίο, ένα εξαιρετικό ελληνοπρεπές θεατρικό έργο, μία υπέροχη ελληνοκεντρική συναυλία κ.ά. είναι σαφώς ανώτερα από την ελληνική trashTV.

TrashTV: Δεν την αξίζουμε, δεν μας αρέσει!

 

Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.