Του Άρη Πετράκη
Γιατί ο όρος «γυναικοκτονία» οδηγεί σε δυσμενή διάκριση με την ευλογία των φεμινιστριών, που δήθεν αγωνίζονται για την ισότητα
Τις τελευταίες εβδομάδες, με αφορμή μία ανθρωποκτονία που μονοπωλεί την δημοσιότητα - και συγκεκριμένα την ανθρωποκτονία συζύγου από τον σύζυγό της - οι αυτοαποκαλούμενες «φεμινίστριες» ξεκίνησαν μία επικοινωνιακή εκστρατεία καθιέρωσης του όρου «γυναικοκτονία» στην ελληνική γλώσσα και, κατ’ επέκταση, στο ελληνικό νομικό σύστημα.
Σύμφωνα με το ελληνικό νομικό σύστημα, η ζωή του ανθρώπου αποτελεί έννομο αγαθό - κατά την κρατούσα άποψη το σημαντικότερο έννομο αγαθό - και για τον λόγο αυτό προστατεύεται βάσει διατάξεων του Συντάγματος, διεθνών συμβάσεων και του ποινικού κώδικα, που περιλαμβάνει το έγκλημα της ανθρωποκτονίας σε διάφορες μορφές. Πουθενά στα ανωτέρω νομικά κείμενα δεν προβλέπεται στάθμιση της ζωής οποιουδήποτε ανθρώπου ώστε να χαρακτηριστεί σημαντικότερη από την ζωή οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου. Αντίθετα, οι ζωές όλων των ανθρώπων θεωρούνται εξίσου σημαντικές και προστατεύονται με τον ίδιο τρόπο. Μάλιστα, ο όρος «ανθρωποκτονία» καλύπτει οποιονδήποτε άνθρωπο χωρίς διάκριση φύλου ή άλλων χαρακτηριστικών. Οι όροι «ανδροκτονία» και «γυναικοκτονία» δεν υφίστανται στο ελληνικό νομικό σύστημα, επομένως δεν μπορεί να γίνει λόγος για διακρίσεις κατά των ανδρών ή των γυναικών, αφού αμφότεροι καλύπτονται από την «ανθρωποκτονία».
Το όλο «ζήτημα» είναι τεχνητό και αποτελεί κακή αντιγραφή των προσπαθειών φεμινιστικών οργανώσεων του εξωτερικού να καθιερώσουν τον όρο femicide (γυναικοκτονία) δίπλα στον όρο homicide (ανθρωποκτονία). Η λέξη homicide περιλαμβάνει ως πρώτο συνθετικό την λέξη homo, που αποδίδει την έννοια του ανθρώπου αλλά και του άνδρα. Προφανώς η λέξη homicide, ως ανθρωποκτονία καλύπτει άνδρες και γυναίκες επομένως δεν χρειάζεται καμία αλλαγή ορολογίας. Σύμφωνα, όμως, με την αυθαίρετη ερμηνεία που δίνουν οι φεμινιστικές οργανώσεις η λέξη homicide αναφέρεται στους άνδρες μόνο και αποτελεί διάκριση σε βάρος των γυναικών. Αν αυτό ίσχυε, τότε με βάση την ποινική νομοθεσία των κρατών που χρησιμοποιούν τον όρο homicide θα τιμωρούνταν μόνο όποιος δολοφονούσε άνδρα και δεν θα αποτελούσε έγκλημα η δολοφονία γυναίκας. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού ο νομοθέτης χρησιμοποιεί τον όρο homicide με την έννοια της «ανθρωποκτονίας» και όχι της «ανδροκτονίας». Στην πραγματικότητα, ο δήθεν αγώνας των φεμινιστριών για ισότητα είναι μία προσπάθεια αλλοίωσης της αγγλικής και άλλων γλωσσών.
Ειδικά στην Ελλάδα, που η λέξη ανθρωποκτονία έχει ως πρώτο συνθετικό την λέξη άνθρωπος και όχι άνδρας, δεν υπάρχει κανένας λόγος καθιέρωσης του όρου «γυναικοκτονία». Παρόλα αυτά, οι φεμινίστριες στην Ελλάδα επιμένουν στον όρο «γυναικοκτονία» σαν να μην περιλαμβάνονται οι γυναίκες στην λέξη άνθρωπος! Δεν μας εξηγούν όμως ποιος είναι ο απώτερος σκοπός τους. Ποιά θα είναι η διαφορά αν το έγκλημα της ανθρωποκτονίας αντικατασταθεί από τα εγκλήματα της «ανδροκτονίας» και της «γυναικοκτονίας»; Μήπως θα υπάρξει διαφορά στην ποινή; Θα τιμωρείται πιο αυστηρά η γυναικοκτονία από την ανδροκτονία ή το αντίστροφο; Κάτι τέτοιο προϋποθέτει ότι έχει προηγηθεί στάθμιση της αξίας της ζωής του άνδρα και τη γυναίκας και μία από τις δύο κρίθηκε ως πιο σημαντική. Αν ισχύει αυτό τότε δεν μιλάμε για ισότητα αλλά για δυσμενή διάκριση που προωθείται από τις φεμινίστριες.
