Γράφει ο Γ. Σαγιάς.
ΕΠΕΙΓΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ "ΑΝΤΙΝΤΡΟΟΥΝΣ"
Η τουρκική πολεμική βιομηχανία εργάστηκε (και εργάζεται) συστηματικά και κατάφερε να κατασκευάσει και να παραγάγει με καθετοποιημένη εξειδίκευση διάφορα UCAV (μη επανδρωμένα πολεμικά αεροσκάφη / "ντρόουνς"), ενισχύοντας την επιθετική της ικανότητα, τις εξαγωγές και το κύρος της. Ήδη χρησιμοποιεί τα "ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡ ΤΒ2", "ΑΝΚΑ-Σ", "ΑΚΙΝΤΣΙ", "ΣΟΝΓΚΑΡ", ΕΡΕΝ" και ετοιμάζει νέα αυξημένων συνδυαστικών δυνατοτήτων.
Η Ελλάδα οφείλει να προωθήσει τάχιστα μελέτες και παραγωγή ΔΙΚΩΝ ΤΗΣ "αντιντρόουν" (π.χ. με χρήση συσκευών ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος παρεμβολών, με ενισχυμένο αντιδραστήρα μικροκυμάτων, με τεχνολογία αιχμής για ομηρία, ανακατεύθυνση και καταστροφή "ντρόουνς", με σχεδιασμό αντιμετώπισης μαζικής επίθεσης "ντρόουνς" -τα οποία μάλιστα ενδέχεται να συνδυάζουν τις διαφορετικές δυνατότητές τους-, με επέκταση τής χρήσης τεχνητής νοημοσύνης για παρεμβολές στην γλώσσα και στις χειρονομίες κατεύθυνσής τους -με προοπτική ακόμη και αντιστροφής των επιθέσεων εναντίον τής χώρας του/των χειριστή/χειριστών-, με εστιασμένη χρήση λέιζερ ανά μονάδα, δεκάδες αλλά και εκατοντάδες εχθρικών "ντρόουνς". Διότι η Ελλάδα οφείλει να λάβει σοβαρότατα υπ' όψιν της ότι η Τουρκία είναι πλέον παραγωγός χώρα UCAV, πράγμα που σημαίνει μεγαλύτερη παραγωγή με μικρότερο κόστος, δυνατότητα ασκήσεων συνδυαστικών επιθέσεων και προσπάθειά της για ακόμη μεγαλύτερη εγχώρια παραγωγή με τις το δυνατόν λιγότερες εξαρτήσεις σε προμήθεια υλικών από το εξωτερικό και ακόμη πιο μεγάλη αυτονομία κατασκευής τους, η οποία εκτιμάται ήδη άνω τού 60%.
Έτσι, η αποτρεπτική ικανότητα τής Ελλάδος, δεν θα εξαρτάται μόνο από ξένα "αντιντρόουν" συστήματα (π.χ. των Η.Π.Α. ή/και Ισραηλινά κ.ά.), γιατί αυτό σημαίνει ποικιλότροπη εξάρτηση. Με άλλες λέξεις, προμήθειες οπλικών συστημάτων σημαίνουν και "υποχρεωτικότητες" πολιτικών, μείωση τής διαπραγματευτικής μας ισχύος σε κρίσιμες στιγμές, κίνδυνο έκθεσής μας σε περίπτωση αλλαγής διπλωματίας και αξόνων συμφερόντων υπό των ξένων και πολλά ακόμη.
Προώθηση ελληνικών μελετών και ταχείας παραγωγής "αντιντρόουν" (αλλά και "ντρόουν"), θα σήμαινε, πέραν της καλύτερης αμυντικής θωράκισης τής χώρας μας και της μείωσης τής εξάρτησης, πιθανή συνεργασία με Πανεπιστήμια, αξιοποίηση επιστημονικού δυναμικού (και δη νέων επιστημόνων), καταπολέμηση τής ανεργίας και προοπτική ανάπτυξης λόγω τής προώθησης τής εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας παραγωγής. Για να γίνει όμως αυτό, χρειάζεται πολιτική βούληση και εθνικό σχέδιο για αντιμετώπιση των σαφώς υπαρκτών κινδύνων από την Τουρκία και τους φανερούς και μη συμμάχους της, καθώς και για σταδιακή απεξάρτηση τής χώρας μας από ξένες δυνάμεις.
Δυστυχώς, η συντριπτική πλειονότητα των εκάστοτε εκλεκτών τού λαού, λειτουργεί εφήμερα και χωρίς εθνικό όραμα. Κρούουμε -για άλλη μια φορά- τον κώδωνα τού κινδύνου. Μέσα σε αρκετές δεκαετίες, έχει αλλάξει δραματικά εις βάρος μας η ποσοτική αναλογία τού πληθυσμού τής χώρας μας σε σχέση με την Τουρκία (σε λιγότερο από έναν αιώνα, το ένα προς δυόμισι έχει γίνει περίπου ένα προς εννέα). Η θετική ποιοτική διαφορά τού στρατεύματός μας, ουσιαστικά υπονομεύεται από λανθασμένες πολιτικές δεκαετιών.
Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
Η μελέτη και παραγωγή "αντιντρόουνς" από την Ελλάδα, είναι μέρος τής λύσης και επείγει.
Γεώργιος Σαγιάς
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.
