05/07/23

της Δώρας Τραϊανού

Η επόμενη σελίδα της ιστορίας

Ίσως κάποιος να έλεγε ότι προτρέχουμε να πανηγυρίσουμε για την άνοδο των εθνικιστών και πατριωτών στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου. Και καλώς πράττουμε, διότι μπορεί το συνολικό ποσοστό των ψήφων σε πατριωτικά κόμματα να έχει ιστορικό προηγούμενο (π.χ. ΑΝ.ΕΛ., ΛΑ.Ο.Σ. κ.ά), όμως τώρα ψηφίστηκαν κόμματα με ατζέντα πιο ριζοσπαστική σε αρκετά θέματα. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Οι Έλληνες ψήφισαν δυνάμεις που αντιτίθενται ξεκάθαρα στο παγκόσμιο “woke” πρόγραμμα της συστημικής  “ελίτ”, δηλώνοντας έμπρακτα  ότι είναι υπέρ της Ελλάδας, της εθνικής κυριαρχίας, της παράδοσης και των αξίων που διέπουν αυτόν τον λαό. Ό,τι κι αν συμβεί την επόμενη μέρα των εκλογών αυτών, το αποτέλεσμα θα μείνει στην ιστορία ως απάντηση στην επιμονή κάποιων να μας ωθήσουν σε ένα δρόμο αντίθετο με αυτόν που χάραξαν οι πρόγονοί μας κι άφησαν παρακαταθήκη σε εμάς όχι μόνο να συνεχίσουμε αλλά και να αναπτύξουμε.

Τα μονοψήφια ποσοστά του κάθε “δεξιού” κόμματος μεμονωμένα μοιάζουν αποθαρρυντικά , θα έπρεπε όμως να λάβουμε υπόψιν και κάποιες παραμέτρους. Αρχικά, οτιδήποτε έφερε πάνω του την υποψία εθνικισμού η έστω ένα “ψεγάδι” συντηρητισμού, σε αρχικό στάδιο γινόταν αντικείμενο χλευασμού και σε δεύτερο στάδιο αποκλείονταν από κάθε μέσο ενημέρωσης. Η παράνομη και αντιδημοκρατική λογοκρισία από τη μεριά των “φιλελευθέρων”, “προοδευτικών” και  “ δημοκρατικών” δημοσιογράφων προοικονομούσε το σημερινό αποτέλεσμα. Ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος του συστήματος που χρησιμοποίησε κάθε θεμιτό κι αθέμιτο μέσο προκειμένου να βγάλει στο περιθώριο όχι μόνο τα εθνικιστικά κόμματα αλλά και πάνω από 250.000  Έλληνες πολίτες. Δόθηκε ελάχιστος ή μηδαμινός τηλεοπτικός χρόνος  και σε ό,τι αφορά το διαδίκτυο, δεν είναι λίγες οι φορές που συγκεκριμένες δημοσιεύσεις έμπαιναν  αυτόματα σε “χαμηλή ροή”  με αποτέλεσμα πολλοί συμπολίτες μας να μην λάβουν καν γνώση για την ύπαρξη κάποιων κομμάτων πόσο μάλλον και για τις προσωπικότητες οι οποίες συμμετείχαν στην στελέχωση αυτών. Βεβαίως, η αρνητική διαφήμιση κι οι αποκλεισμοί στελεχών, εν τέλει λειτούργησαν ενάντια στους εμπνευστές τους.

Μεγάλη είναι η απορία πολλών από εμάς ποιοι είναι οι ψηφοφόροι του 40 % και του 17.8% των δυο πρώτων κομμάτων , δηλαδή της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα. Μιλώντας με γνωστούς και φίλους την ημέρα των εκλογών διαπιστώσαμε, ότι σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας και κυρίως της επαρχίας, τα δύο αυτά κόμματα όρισαν ως εκλογικούς αντιπροσώπους ως επί το πλείστον Ρομά και μετανάστες.  Εάν λοιπόν αυτές οι ομάδες ψηφοφόρων είναι φιλικά προσκείμενες προς αυτά τα κόμματα κι αν αναλογιστούμε τις  τάχιστες διαδικασίες με τις οποίες νομιμοποιήθηκαν “εν μία νυκτί” λαθρομετανάστες, φανταστείτε ποιο ποσοστό του ποσοστού του 40% η του 17.8 % ανήκει σε αυτές τις “γκετοποιημένες” ομάδες οι οποίες μαζικά τους ψήφισαν, έχοντας να λαμβάνουν μελλοντικά προνόμια, τα οποία σαφώς ο Έλληνας φορολογούμενος δε θα έχει το δικαίωμα ούτε καν να φανταστεί. Τώρα αν συμπεριλάβουμε στην προσέγγισή μας και τους ηλικιωμένους οι οποίοι ψηφίζουν με τελείως διαφορετικά κριτήρια από αυτά των νέων και προσθέσουμε και τον υπαρκτό, οπαδικό σχεδόν, πυρήνα αυτών των κομμάτων, τα ποσοστά είναι απολύτως λογικά.

Τέλος, δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο διαχρονικό μειονέκτημα του Έλληνα εθνικιστή, ο οποίος είναι πάντα επιρρεπής στις εσωτερικές προστριβές. Λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 25^ης Ιουνίου, υπήρξε τόσο μεγάλη και διάσπαρτη αναταραχή  στον εθνικιστικό χώρο, με αποτέλεσμα να ξεχάσουμε ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος και να στραφούμε συναγωνιστής ενάντια σε συναγωνιστή, έτοιμοι να λιθοβολήσουμε ο ένας τον άλλον. Κι όπως ήταν λογικό, όλη αυτή η κατάσταση μας απέσπασε την προσοχή σε τέτοιο βαθμό ώστε να αφήσουμε  χρόνο ανεκμετάλλευτο. Παρ’ όλα αυτά έστω και την τελευταία στιγμή, το μεγαλύτερο μέρος των εθνικά σκεπτόμενων έπραξε με γνώμονα τη λογική, αφήνοντας κατά μέρους τις όποιες αντιπαραθέσεις και έδωσε τη λαϊκή εντολή στην πατριωτική κι εθνικιστική πτέρυγα να τους αντιπροσωπεύσει στη Βουλή των Ελλήνων την επόμενη τετραετία.

Είναι πλέον γεγονός ότι μια νέα πολιτική πορεία χαράζεται στην χώρα μας. Μια πορεία που παρά τον πόλεμο τον οποίο υφιστάμεθα αδιαλείπτως και πολυμετωπικά, η ίδια η η φύση βρήκε τον τρόπο να μας υποδείξει, αποδομώντας οτιδήποτε επιχειρήσει να της πάει κόντρα και προσπαθώντας να κρατήσει υγιείς ισορροπίες. Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω μέσα από αυτό το άρθρο την μεγίστη χαρά μου για το 20 % των νέων ηλικίας 18-24, οι οποίοι συνειδητοποιημένα στήριξαν σε αυτές τις εκλογές με την ψήφο τους εθνικιστικά κόμματα. Γιατί όταν έχεις το μέλλον της Ελλάδας στο πλευρό σου δεν μπορείς παρά να είσαι αήττητος!

 Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.