Χωρίς σχέδιο η αντιμετώπιση του Λαθρομεταναστευτικού από την κυβέρνηση
Γράφει ο Νίκος Τζιόπας
Το Λαθρομεταναστευτικό, όπως και κάθε ζήτημα εθνικής ασφάλειας, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την δέουσα σοβαρότητα από όσους ασκούν πολιτική. Οι πολύπλευρες και, πολλές φορές, ατέρμονες αναλύσεις που βλέπουμε στα ΜΜΕ από εκπροσώπους της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης τον τελευταίο καιρό, όχι μόνο δεν βοηθούν στο να βρεθεί μια ικανοποιητική λύση με βάση το εθνικό μας συμφέρον αλλά επιτείνουν το πρόβλημα, συσκοτίζοντας ταυτόχρονα την όλη κατάσταση. Κι όλα αυτά στον βωμό της προσπάθειας να επιτευχθεί πολιτικό κέρδος.
Είναι ίδιον των πολιτικών παρατάξεων στην Μεταπολιτευτική Ελλάδα, να επιχειρείται πάνω σε οποιοδήποτε ζήτημα προκύπτει η ελαχιστοποίηση του πολιτικού κόστους, ακόμη και σε ζητήματα ζωτικής σημασίας.
Μετά τα τελευταία γεγονότα στα νησιά του βορείου Αιγαίου και στον Έβρο, με τις αντιδράσεις των Ελλήνων ακριτών στην εισβολή λαθρομεταναστών, η οποία εντάθηκε με την απόφαση της Τουρκίας να ανοίξει και επισήμως τις πύλες εξόδου (ανεπισήμως, αυτό αποτελεί κανόνα), αποκαλύφθηκε η πολιτική γύμνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Μια κυβέρνηση η οποία όχι μόνο έχει παραδεχτεί διά εκπροσώπων της δημόσια ότι καθυστέρησε σημαντικά (εγκληματικά είναι ο σωστός όρος) να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αλλά και να αλλάξει στάση αφού τα γεγονότα και η πραγματικότητα φαίνεται ότι την προσπέρασαν.
Και αυτή όμως η αλλαγή στάσης πραγματοποιήθηκε υπό το βάρος της αντίδρασης του ελληνικού λαού, ο οποίος σύσσωμος (πλην των υπηρετών ανθελληνικών συμφερόντων) και ανοιχτά πλέον αντιδρά είτε επευφημώντας τους στρατιώτες μας και τους αστυνομικούς που βοηθούν στη φύλαξη των συνόρων στον Έβρο (π.χ. Ορεστιάδα) (1) είτε αποτρέποντας λαθρομετανάστες να αποβιβαστούν από τις βάρκες τους (Λέσβος) (2).
Μπορεί ο κ. Πέτσας να πανηγυρίζει για την αποτροπή εισόδου 4000 λαθρομεταναστών στον Έβρο (3) αλλά αρκεί να παρατηρήσει κανείς ότι δύο μόλις μέρες μετά το κλείσιμο των συνόρων οι μεταναστευτικές ροές στα νησιά συνεχίζονται κανονικά με εκατοντάδες αφίξεις την ημέρα (4).
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας άγεται και φέρεται από την επικαιρότητα. Ας θυμηθεί ο αναγνώστης τις σπασμωδικές της αντιδράσεις στο «Μακεδονικό» και τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια του ελληνικού λαού, όταν η ΝΔ ήταν σχεδόν εχθρική εναντίον τους. Πριν πραγματοποιηθούν ασφαλώς, αφού εν τέλει είδαμε στελέχη της να συμμετέχουν σε αυτά όταν οσμίστηκαν πολιτικό κέρδος. Αλλά και πάλι η συμμετοχή ήταν αποτέλεσμα πίεσης του ελληνικού λαού και καμία επίσημη θέση της ΝΔ δεν είδαμε για το ζήτημα η οποία να κινείται στην κατεύθυνση ακύρωσης του τερατουργήματος.
Ανάλογη ήταν και η στάση της στην ψηφοφορία για την εξευτελιστική και προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, όπου από τη μία είδαμε να την καταψηφίζει στη βουλή, υφαρπάζοντας έτσι την ψήφο του ελληνικού λαού κι από την άλλη να την... σέβεται!
Αν συνυπολογίζει κανείς τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η Ελλάδα από την γερμανική κυβέρνηση, η οποία έφτασε σε σημείο να «αγκαλιάζει» την Τουρκία παρά την επιλογή της να ανοίξει τα σύνορα (5), ενώ παίρνει δισεκατομμύρια για να μην το κάνει, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν είχε και δεν έχει κάποιο σχέδιο για την επίλυση του ζητήματος αλλά είναι και ανίκανη να ασκήσει επιρροή και να επιβάλλει οποιαδήποτε άποψη σε αυτό που αποκαλείται από κάποιους «ευρωπαϊκή οικογένεια».
Οι σπασμωδικές αντιδράσεις στο λαθρομεταναστευτικό δείχνουν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και την πρωτοβουλία των κινήσεων την έχει ο «απέναντι». Ο οποίος καθόλου απομονωμένος δεν δείχνει να είναι και ενώ δημιουργεί συνεχώς προβλήματα, αντιμετωπίζεται ως ισότιμος συνομιλητής της διεθνούς κοινότητας.
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.
