ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ
Για μία νέα ελληνική πρόταση ενάντια στον ξενοκίνητο πολιτισμικό και πολιτιστικό επεκτατισμό.
Γράφει ο Γιώργος Σαγιάς
Οι πολιτισμικές ιδιαιτερότητες του Ελληνισμού οφείλονται (και) στην ιδιοπροσωπία του και είναι αναπόσπαστο μέρος τής εθνικής συλλογικής του ταυτότητος.
Ευρισκόμενοι σε ένα ιδιαιτέρως εκτεταμένο μέτωπο επελάσεως της παγκοσμιοποιήσεως (τόσο χωρικώς όσο και θεματικώς), η προσωπική στάση και η προσωπική αντίσταση είναι ένα αναγκαίο όσο και χρήσιμο (αλλά συνάμα και δύσκολο) βήμα στην κατεύθυνση τροχοπεδήσεως της αντεθνικής επιθέσεως και -παραλληλως- συγκροτήσεως μίας Νέας Εθνικής Αντιστάσεως.
Οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι κανόνες στην προσπάθεια ανακοπής -σε πρώτη φάση- των αρνητικών κατεστημένων, τα οποία στηρίζουν την επέκταση της παγκοσμιοποιήσεως, έχουν δυστυχώς τεθεί από τους επελαύνοντες παντοιοτρόπως ποικιλόχρωμους παγκοσμιοποιητές. Οι ανωτέρω, τρόπον τινά, συγκροτούν την Διεθνή του Κόμματος των Πολιτικών Κομμάτων, μια Διεθνή που έχει εδραιώσει (και) την ορολογία της και έχει καταλάβει τεράστιο ζωτικό χώρο στην πολιτική με τις κατά σύμβαση λεγόμενες "αριστερά" όσο και "δεξιά". Διό και το εγχείρημα να ανακοπεί η επέλαση της αντεθνικής παγκοσμιοποιήσεως είναι εξαιρετικά δύσκολο, πρέπει όμως να επιχειρηθεί.
Θέματα παιδείας και εκπαιδεύσεως, πολιτισμού και τέχνης, ψυχαγωγίας και διασκεδάσεως, στάσεως και συμπεριφοράς, επικοινωνίας και αξιοποιήσεως του ελευθέρου χρόνου, διατροφής και ενδύσεως, φιλοσοφίας και τρόπου ζωής, καθώς και πλείστα όσα, πρέπει ταχέως να επαναπροσδιοριστούν. Κατόπιν, να τεθούν άμεσα στον δημόσιο διάλογο με εναλλακτικό τρόπο, ουσιαστικό και θελκτικό. Αυτό είναι ένα ακόμη χρέος για τους εθνικώς σκεπτομένους, για τους πατριώτες, για όλους όσοι ενδιαφέρονται να σταματήσουν την διείσδυση τής παγκοσμιοποιήσεως σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής τού ανθρώπου και να αντιπροτείνουν έναν κόσμο καλύτερο, ηθικότερο και κυρίως ελεύθερο. Γιατί το ποικιλόχρωμο περιτύλιγμα της παγκοσμιοποίησης κρύβει την παγκόσμια ποδηγέτηση.
Οι διανοούμενοι (θα έπρεπε να) είναι μέρος μίας εθνικής πρωτοπορίας, συντεταγμένης με ενεργή συμμετοχή στη νέα διακήρυξη-πρόταση. Αυτή η πρόταση, λειτουργεί ως ανάχωμα στον αντεθνικό πολιτισμικό και πολιτιστικό "ιμπεριαλισμό" (επεκτατισμό) καθώς και ως εφαλτήριο για μία Νέα Εθνική Πρόταση. Συγχρόνως όμως πρέπει να συμπληρωθεί, ώστε να καταφέρει να θέσει νέες βάσεις πάνω σε γκρεμισμένες, να συνθέσει αρμονικά με τις αλώβητες παλαιότερες και να οδηγήσει τον ελληνισμό στην παγκόσμια πρωτοπορία. Μία πρόταση η οποία θα έχει άμεση εφαρμογή στην καθημερινότητα, σε κάθε εκδοχή τού συλλογικού βίου, ώστε να καταστεί δυνατή η διοχέτευση και αξιοποίηση της ενεργητικότητας και δημιουργικότητας των δυνάμεων του έθνους σε δράσεις συμβατές με την ταυτότητα, την κοινότητα, την παράδοση, το μέλλον. Δηλαδή, σε δράσεις συμβατές με τον ίδιο τους τον αληθινό εαυτό, ο οποίος βάναυσα κακοποιείται από την επιδιωκόμενη -αφύσικη όσο και αντιανθρώπινη- ομογενοποίηση.
Όταν διανοούμενοι (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ενός έθνους αρνούνται αυτήν καθ' αυτήν την ιδέα τού έθνους, είναι αυτονόητο ότι δεν προοιωνίζεται καλό υπ' αυτών για κάτι του οποίου δεν αποδέχονται την ύπαρξη. Συντεταγμένοι όντες στο άρμα τής παγκοσμιοποιήσεως, είναι ξεκάθαρα στην "αντίπερα όχθη" και, ως εκ τούτου, αυτοί είναι μέρος τού προβλήματος και όχι της λύσεώς του. (Και) σε αυτή την περίπτωση, τον ρόλο τής ηγουμένης πρωτοπορίας αναλαμβάνουν νέα ζωτικά κύτταρα τού έθνους, με σκοπό να προτείνουν μία Νέα Οδό, εθνική και ανθρώπινη.
Πρωτοπόροι νέοι, επιστήμονες, άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, πνευματικοί άνθρωποι, φοιτητές και σπουδαστές, γονείς και κηδεμόνες, άνθρωποι της επικοινωνίας, της παραγωγής, του επιχειρείν, της εργασίας, του μόχθου, του κοινοτισμού, ενδυματολόγοι, διατροφολόγοι, όλοι όσοι ζουν και ενεργούν σε πόλεις και κοινότητες και εμφορούνται από Εθνική Συνείδηση, έχουν χρέος και καθήκον να στρατευθούν αυτοβούλως και συνειδητά στη νέα εθνική προσπάθεια, τόσο κατά όσο και υπέρ: Κατά ενός βασικού εργαλείου τής παγκοσμιοποιήσεως, του πολιτισμικού και πολιτιστικού "ιμπεριαλισμού" και Υπέρ της συντάξεως μίας νέας ελληνικής προτάσεως, εδραζομένης στο έθνος, στην εθνική ταυτότητα, με επαρκείς απαντήσεις και θέσεις για το παρόν και στοχεύοντας στο άμεσο μέλλον.
Οι πολιτισμικές ιδιαιτερότητες του Ελληνισμού οφείλονται (και) στην ιδιοπροσωπία του και είναι αναπόσπαστο μέρος τής εθνικής συλλογικής του ταυτότητος.
Ευρισκόμενοι σε ένα ιδιαιτέρως εκτεταμένο μέτωπο επελάσεως της παγκοσμιοποιήσεως (τόσο χωρικώς όσο και θεματικώς), η προσωπική στάση και η προσωπική αντίσταση είναι ένα αναγκαίο όσο και χρήσιμο (αλλά συνάμα και δύσκολο) βήμα στην κατεύθυνση τροχοπεδήσεως της αντεθνικής επιθέσεως και -παραλληλως- συγκροτήσεως μίας Νέας Εθνικής Αντιστάσεως.
Οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι κανόνες στην προσπάθεια ανακοπής -σε πρώτη φάση- των αρνητικών κατεστημένων, τα οποία στηρίζουν την επέκταση της παγκοσμιοποιήσεως, έχουν δυστυχώς τεθεί από τους επελαύνοντες παντοιοτρόπως ποικιλόχρωμους παγκοσμιοποιητές. Οι ανωτέρω, τρόπον τινά, συγκροτούν την Διεθνή του Κόμματος των Πολιτικών Κομμάτων, μια Διεθνή που έχει εδραιώσει (και) την ορολογία της και έχει καταλάβει τεράστιο ζωτικό χώρο στην πολιτική με τις κατά σύμβαση λεγόμενες "αριστερά" όσο και "δεξιά". Διό και το εγχείρημα να ανακοπεί η επέλαση της αντεθνικής παγκοσμιοποιήσεως είναι εξαιρετικά δύσκολο, πρέπει όμως να επιχειρηθεί.
Θέματα παιδείας και εκπαιδεύσεως, πολιτισμού και τέχνης, ψυχαγωγίας και διασκεδάσεως, στάσεως και συμπεριφοράς, επικοινωνίας και αξιοποιήσεως του ελευθέρου χρόνου, διατροφής και ενδύσεως, φιλοσοφίας και τρόπου ζωής, καθώς και πλείστα όσα, πρέπει ταχέως να επαναπροσδιοριστούν. Κατόπιν, να τεθούν άμεσα στον δημόσιο διάλογο με εναλλακτικό τρόπο, ουσιαστικό και θελκτικό. Αυτό είναι ένα ακόμη χρέος για τους εθνικώς σκεπτομένους, για τους πατριώτες, για όλους όσοι ενδιαφέρονται να σταματήσουν την διείσδυση τής παγκοσμιοποιήσεως σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ζωής τού ανθρώπου και να αντιπροτείνουν έναν κόσμο καλύτερο, ηθικότερο και κυρίως ελεύθερο. Γιατί το ποικιλόχρωμο περιτύλιγμα της παγκοσμιοποίησης κρύβει την παγκόσμια ποδηγέτηση.
Οι διανοούμενοι (θα έπρεπε να) είναι μέρος μίας εθνικής πρωτοπορίας, συντεταγμένης με ενεργή συμμετοχή στη νέα διακήρυξη-πρόταση. Αυτή η πρόταση, λειτουργεί ως ανάχωμα στον αντεθνικό πολιτισμικό και πολιτιστικό "ιμπεριαλισμό" (επεκτατισμό) καθώς και ως εφαλτήριο για μία Νέα Εθνική Πρόταση. Συγχρόνως όμως πρέπει να συμπληρωθεί, ώστε να καταφέρει να θέσει νέες βάσεις πάνω σε γκρεμισμένες, να συνθέσει αρμονικά με τις αλώβητες παλαιότερες και να οδηγήσει τον ελληνισμό στην παγκόσμια πρωτοπορία. Μία πρόταση η οποία θα έχει άμεση εφαρμογή στην καθημερινότητα, σε κάθε εκδοχή τού συλλογικού βίου, ώστε να καταστεί δυνατή η διοχέτευση και αξιοποίηση της ενεργητικότητας και δημιουργικότητας των δυνάμεων του έθνους σε δράσεις συμβατές με την ταυτότητα, την κοινότητα, την παράδοση, το μέλλον. Δηλαδή, σε δράσεις συμβατές με τον ίδιο τους τον αληθινό εαυτό, ο οποίος βάναυσα κακοποιείται από την επιδιωκόμενη -αφύσικη όσο και αντιανθρώπινη- ομογενοποίηση.
Όταν διανοούμενοι (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ενός έθνους αρνούνται αυτήν καθ' αυτήν την ιδέα τού έθνους, είναι αυτονόητο ότι δεν προοιωνίζεται καλό υπ' αυτών για κάτι του οποίου δεν αποδέχονται την ύπαρξη. Συντεταγμένοι όντες στο άρμα τής παγκοσμιοποιήσεως, είναι ξεκάθαρα στην "αντίπερα όχθη" και, ως εκ τούτου, αυτοί είναι μέρος τού προβλήματος και όχι της λύσεώς του. (Και) σε αυτή την περίπτωση, τον ρόλο τής ηγουμένης πρωτοπορίας αναλαμβάνουν νέα ζωτικά κύτταρα τού έθνους, με σκοπό να προτείνουν μία Νέα Οδό, εθνική και ανθρώπινη.
Πρωτοπόροι νέοι, επιστήμονες, άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, πνευματικοί άνθρωποι, φοιτητές και σπουδαστές, γονείς και κηδεμόνες, άνθρωποι της επικοινωνίας, της παραγωγής, του επιχειρείν, της εργασίας, του μόχθου, του κοινοτισμού, ενδυματολόγοι, διατροφολόγοι, όλοι όσοι ζουν και ενεργούν σε πόλεις και κοινότητες και εμφορούνται από Εθνική Συνείδηση, έχουν χρέος και καθήκον να στρατευθούν αυτοβούλως και συνειδητά στη νέα εθνική προσπάθεια, τόσο κατά όσο και υπέρ: Κατά ενός βασικού εργαλείου τής παγκοσμιοποιήσεως, του πολιτισμικού και πολιτιστικού "ιμπεριαλισμού" και Υπέρ της συντάξεως μίας νέας ελληνικής προτάσεως, εδραζομένης στο έθνος, στην εθνική ταυτότητα, με επαρκείς απαντήσεις και θέσεις για το παρόν και στοχεύοντας στο άμεσο μέλλον.
Μπορούμε. Όλοι μαζί, μπορούμε καλύτερα.
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ!
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.
