Του Χάρη Βασιλόπουλου
Οικ. Έτος 2018
ΠΑΣΟΚ €254.073.886,35
ΝΔ €278.951.569,84
ΣΥΡΙΖΑ €3.960.075,45
ΠΑΣΟΚ €254.073.886,35
ΝΔ €278.951.569,84
ΣΥΡΙΖΑ €3.960.075,45
Δεν πρόκειται για επιδοτήσεις που τάζουν προς τον λαό. Δεν πρόκειται για συντάξεις. Δεν πρόκειται για κάποιο ΕΦΑΠΑΞ.
Είναι τα κόκκινα δάνεια των κομμάτων προς τις τράπεζες!!
Είναι τα κόκκινα δάνεια των κομμάτων προς τις τράπεζες!!
Τα κόμματα οδηγήθηκαν σε δανεισμούς γιατί οι δαπάνες τους ξεπερνούσαν τα έσοδα τους. Τα επιτόκια και οι τόκοι υπερημερίας ξεπερνούν το 10%-15%. Έτσι, κάνοντας τις πράξεις, σε 6-7 χρόνια το χρέος θα έχει διπλασιαστεί. Επίσης, από τα 100-120 δις των κόκκινων δανείων, πάνω από το 0,5 δις είναι από τα δύο «μεγάλα κόμματα» της Ελλάδος.
Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κανένα πάγιο περιουσιακό στοιχείο, έχει ένα ταμείο 86 χιλιάδων ευρώ και ταυτόχρονα χρωστάει στις τράπεζες το ποσό των 225,91 εκ ευρώ το 2017 έναντι 202,9 εκ ευρώ το 2016. Ενώ το 2018 τα δάνεια ανήλθαν στα €254.073.886,35, χωρίς ακίνητη περιουσία και με ταμείο €90.408,61.
Τα δάνεια της ΝΔ το 2017 ήταν στα 250.634.064,96€, ενώ το 2016 ανήλθαν στα 225.258.115,11€, ενώ το ταμείο της το 2016 ήταν στα 168.000, το 2017 εκτοξεύτηκε στα 441.000 και το 2018 υπερδιπλασιάστηκε στα 924.000€ και τα δάνεια κοντά στα 290εκ ευρώ.
Άρα μιλάμε για δάνεια που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν και προσαυξάνονται οι ετήσιοι τόκοι και για τα δύο κόμματα.
Συνολικά ΠΑΣΟΚ (το τωρινό ΚΙΝΑΛ) και ΝΔ έχουν δανεισμό με βάση τους ισολογισμούς τους που ανέρχεται στο νούμερο €533.025.456,19. Όλα αυτά για το οικονομικό έτος 2018. Μόλις βγουν οι ισολογισμοί του 2019, το ποσό αυτό θα ξεπεράσει τα 550-570 εκ. € αν δεν έχουν ξεκινήσει τις αποπληρωμές. Δάνεια 533 εκ ευρώ είναι αδύνατον να εξυπηρετηθούν με τη τρέχουσα κατάσταση.
Επειδή είναι μικρό το χρέος προς τράπεζες, δεν σημαίνει ότι δεν θα ασχοληθούμε με το ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το μοναδικό κόμμα που αύξησε κατακόρυφα τη δύναμη του από 4% στο 36% δηλαδή 9 φορές πάνω. Αύξησε έτσι και 9 φορές δηλαδή κατά 900% το μερίδιο του στην πίτα της κρατικής χρηματοδότησης. Κατάφερε μήπως να αποπληρώσει τα δάνεια των 10 εκ; Όχι!
Γι’ αυτό στο τέλος του 2017, ζήτησε και πέτυχε ιδιαίτερα ευνοϊκή ρύθμιση με την Εθνική Τράπεζα: επιτόκιο 4%, όταν στον απλό Έλληνα φορτώνουν τόκους, επιτόκια ,τόκους υπερημερίας κλπ που ξεπερνούν 15%.
Όσο για το ΚΚΕ, τα στοιχεία που έχουμε είναι πολύ λίγα. Το 2016 ο Νίκος Σοφιανός είχε δηλώσει ότι τα δάνεια του κόμματος είναι ενημερωμένα και ανέρχονται σε 8,3εκ. ευρώ. Κάποιες δυσκολίες στην αποπληρωμή δανείου από την Εθνική, λύθηκαν με επιπρόσθετες εγγυήσεις ακινήτων (και πιθανή πώλησή τους), ενώ για δάνειο στην Attica και έχει γίνει προσημείωση υποθήκης, 1.800.000€ σε εννιαόροφο κτήριο στην πλατεία Ομονοίας. Ωστόσο, δεν υπάρχει πρόσφατος ανηρτημένος ισολογισμός για να τον αναλύσουμε και αυτόν.
(Για Χρυσή Αυγή, Ελληνική Λύση, Ένωση Κεντρώων, όπως και για τη Μέρα25 δεν βρέθηκαν ισολογισμοί, ενώ από την έρευνα φαίνεται να μην έχουν πάρει δάνεια).
Τα δάνεια αυτά έχουν συσσωρευτεί στην πορεία των χρόνων και κυρίως πριν την κρίση.
Πολλοί λένε ότι η αδυναμία αποπληρωμής των χρεών των κομμάτων προς τις τράπεζες οφείλεται στην κατακόρυφη μείωση της κρατικής επιχορήγησης, από 55εκ ευρώ σε 12εκ ευρώ, συνολικά για όλα τα κόμματα.
Γιατί; Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι αν δεν είχε κοπεί η κρατική επιχορήγηση το 2012 τα χρήματα αυτά θα πήγαιναν προς αποπληρωμή χρεών και δανείων; Αυτό άλλως τε φαίνεται και από την επιχορήγηση που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπόρεσε -ή δεν θέλησε καλύτερα- να αποπληρώσει το δάνειο των 10εκ.€.
Το κράτος έκλεισε τη στρόφιγγα και κατέστησε αφερέγγυα τα κόμματα - όλα τα κόμματα- απέναντι στις τράπεζες.
Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να επιβαρυνθούν οι τράπεζες, διότι έτσι εμμέσως επιβαρύνεται ο φορολογούμενος Έλλην πολίτης, από τυχόν διαγραφή των συγκεκριμένων χρεών.
Έτσι, προκειμένου να αποφευχθεί η επιβάρυνση των πολιτών, μία δημοκρατικά δίκαιη λύση είναι η κατανομή των χρεών σε όλους αυτούς που επωφελήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από τις δαπάνες που έκαναν. Αναλόγως των ετών του κάθε βουλευτή ή κυβερνητικού αξιωματούχου και αναλόγως της βαρύτητας του αξιώματος του κάθε ενός θα επιμεριστεί το ποσό μέσω μαθηματικής συνάρτησης. Το δύσκολο δεν είναι να βρεθεί η μαθηματική συνάρτηση αλλά να βρεθούν οι πολιτικοί και οι επόμενες γενιές τους που εις βάρος των τραπεζών και των πολιτών έπαιρναν τα δάνεια προς όφελος των κομμάτων και των προσωπικών φιλοδοξιών.
Έτσι, προκειμένου να αποφευχθεί η επιβάρυνση των πολιτών, μία δημοκρατικά δίκαιη λύση είναι η κατανομή των χρεών σε όλους αυτούς που επωφελήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια από τις δαπάνες που έκαναν. Αναλόγως των ετών του κάθε βουλευτή ή κυβερνητικού αξιωματούχου και αναλόγως της βαρύτητας του αξιώματος του κάθε ενός θα επιμεριστεί το ποσό μέσω μαθηματικής συνάρτησης. Το δύσκολο δεν είναι να βρεθεί η μαθηματική συνάρτηση αλλά να βρεθούν οι πολιτικοί και οι επόμενες γενιές τους που εις βάρος των τραπεζών και των πολιτών έπαιρναν τα δάνεια προς όφελος των κομμάτων και των προσωπικών φιλοδοξιών.
Σαφέστατα, η νεότερη γενιά θα επιμεριστεί λιγότερα βάρη αφού τις χρονιές που εκτοξεύτηκαν τα δάνεια πολλοί από αυτούς ήταν ακόμα αγέννητοι. Ενώ τα παλαιά στελέχη που καρπώθηκαν τα οφέλη για να φέρουν εις πέρας τις πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες και να παίρνουν τώρα υπέρογκες συντάξεις, αναλογικά, θα πρέπει να επιμεριστούν το μεγαλύτερο βάρος.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, δεν είναι όμως επί της παρούσης να μπούμε σε ονοματολογία διότι δεν θα τελειώσει το άρθρο ποτέ!
Άρα, σύμφωνα με τα παραπάνω, για πολλούς η λύση είναι:
Καταγραφή βουλευτών, ευρωβουλευτών, υπουργών και λοιπών αξιωματούχων των εκάστοτε κυβερνήσεων με ταυτόχρονη αναφορά στα έτη προσφοράς των υπηρεσιών τους.
Συσχέτιση των ετών έγκρισης δανείων με προεκλογικές εκστρατείες, με κυβερνητικά σχήματα. Με άλλα λόγια συσχέτιση με τις ανάγκες που δημιουργήθηκαν και τις δαπάνες που έγιναν.
Εύρεση μαθηματικής συνάρτησης που να συνδέει την κατανομή των δαπανών με τον χρόνο που διετέλεσε ο καθένας στις θέσεις που κατείχε και σε συσχέτιση με το βάρος της θέσης.
Η συνάρτηση αυτή θα βγάλει ένα νούμερο για τον καθένα και μέσω αυτόματης παρακράτησης αναλαμβάνουν την υποχρέωση της αποπληρωμής των δανείων τα οποία ουσιαστικά εκδόθηκαν προς όφελός τους.
Ας μην γελιόμαστε όμως. Με την υπάρχουσα κατάσταση, υπάρχει έστω και ένας από όλους αυτούς που θα ψηφίσει νόμο επιμερισμού χρέους εις βάρος του ατόμου του; Η απάντηση βέβαια είναι όχι! Άρα, η λύση αυτή δεν είναι εφικτή, παρά μόνον στην περίπτωση μιας εθνικής κυβερνήσεως με γνώμονα το καλό του Έθνους που θα θελήσει να ελαφρύνει τον φορολογούμενο και να εκθέσει όλους αυτούς που πλούτισαν και έκαναν καριέρα στα έδρανα με «ξένα κόλλυβα». Όλους αυτούς που αν δεν παραδεχτούν το χρέος τους θα πρέπει ο δρόμος της φυλακής να είναι μονόδρομος.
Στην οικονομική θεωρία, αδυναμία αποπληρωμής χρέους ισούται με χρεοκοπία και άρα το κλείσιμο της εταιρείας με ταυτόχρονη δήμευση περιουσίας και φυλάκιση (αναλόγως την μορφή της επιχείρησης Α.Ε, ΕΠΕ, κτλ.) προς εξόφληση του δημοσίου, των προμηθευτών, των υπαλλήλων. Αυτό πρέπει να γίνει και με τα κόμματα!!
Έτσι, η Εθνική πρόταση είναι:
Καμία περικοπή χρεών
Καμία ιδιαίτερη αντιμετώπιση στην εξόφληση του χρέους, με οποιονδήποτε τρόπο.
Καμία ιδιαίτερη μεταχείριση στα κόμματα.
Παύση λειτουργίας και δήμευση όλων των περιουσιακών κινητών και ακινήτων στοιχείων τόσο του κόμματος ως νομικό πρόσωπο, όσο και των αξιωματούχων ως φυσικά πρόσωπα, οι οποίοι καρπώθηκαν τα οφέλη των δανείων όλα αυτά τα χρόνια.
Καταγραφή βουλευτών, ευρωβουλευτών, υπουργών και λοιπών αξιωματούχων των εκάστοτε κυβερνήσεων με ταυτόχρονη αναφορά στα έτη προσφοράς των υπηρεσιών τους.
Συσχέτιση των ετών έγκρισης δανείων με προεκλογικές εκστρατείες, με κυβερνητικά σχήματα. Με άλλα λόγια συσχέτιση με τις ανάγκες που δημιουργήθηκαν και τις δαπάνες που έγιναν.
Εύρεση μαθηματικής συνάρτησης που να συνδέει την κατανομή των δαπανών με τον χρόνο που διετέλεσε ο καθένας στις θέσεις που κατείχε και σε συσχέτιση με το βάρος της θέσης.
Η συνάρτηση αυτή θα βγάλει ένα νούμερο για τον καθένα και μέσω αυτόματης παρακράτησης αναλαμβάνουν την υποχρέωση της αποπληρωμής των δανείων τα οποία ουσιαστικά εκδόθηκαν προς όφελός τους.
Ας μην γελιόμαστε όμως. Με την υπάρχουσα κατάσταση, υπάρχει έστω και ένας από όλους αυτούς που θα ψηφίσει νόμο επιμερισμού χρέους εις βάρος του ατόμου του; Η απάντηση βέβαια είναι όχι! Άρα, η λύση αυτή δεν είναι εφικτή, παρά μόνον στην περίπτωση μιας εθνικής κυβερνήσεως με γνώμονα το καλό του Έθνους που θα θελήσει να ελαφρύνει τον φορολογούμενο και να εκθέσει όλους αυτούς που πλούτισαν και έκαναν καριέρα στα έδρανα με «ξένα κόλλυβα». Όλους αυτούς που αν δεν παραδεχτούν το χρέος τους θα πρέπει ο δρόμος της φυλακής να είναι μονόδρομος.
Στην οικονομική θεωρία, αδυναμία αποπληρωμής χρέους ισούται με χρεοκοπία και άρα το κλείσιμο της εταιρείας με ταυτόχρονη δήμευση περιουσίας και φυλάκιση (αναλόγως την μορφή της επιχείρησης Α.Ε, ΕΠΕ, κτλ.) προς εξόφληση του δημοσίου, των προμηθευτών, των υπαλλήλων. Αυτό πρέπει να γίνει και με τα κόμματα!!
Έτσι, η Εθνική πρόταση είναι:
Καμία περικοπή χρεών
Καμία ιδιαίτερη αντιμετώπιση στην εξόφληση του χρέους, με οποιονδήποτε τρόπο.
Καμία ιδιαίτερη μεταχείριση στα κόμματα.
Παύση λειτουργίας και δήμευση όλων των περιουσιακών κινητών και ακινήτων στοιχείων τόσο του κόμματος ως νομικό πρόσωπο, όσο και των αξιωματούχων ως φυσικά πρόσωπα, οι οποίοι καρπώθηκαν τα οφέλη των δανείων όλα αυτά τα χρόνια.
Πηγές:
Σημείωση "φ":Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.
