30/11/19

Γράφει ο Νίκος Τζιόπας

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες ιδρύθηκε το 1950, βοηθώντας αρχικά τους Ευρωπαίους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου να επανεγκατασταθούν σε αυτές. Επίσης, μετά την Ουγγρική Επανάσταση του 1956, βοήθησε τους 200.000 Ούγγρους, που κατέφυγαν στη γειτονική Αυστρία, να επανέλθουν στις εστίες τους. Τον 21ο αιώνα βλέπουμε αυτήν την πολιτική να αλλάζει και ως προς το περιεχόμενο (μετονομασία της λαθρομετανάστευσης σε προσφυγικό ζήτημα), αλλά και ως προς τον στόχο, αφού δεν μιλάμε πλέον για επανεγκατάσταση αλλά για φιλοξενία,με απώτερο σκοπό την ενσωμάτωσή τους στα κράτη της Ευρώπης. Τα στοιχεία είναι αμείλικτα και παρατίθενται από τον ίδιο τον οργανισμό στην ιστοσελίδα του, από όπου και τα συνέλεξα.

Τα στοιχεία αφορούν στην Ελλάδα για το τρέχον έτος και είναι επικαιροποιημένα έως και την 25η Νοεμβρίου 2019.

Εκεί παρατηρούμε ότι από τους 109.112 εισελθόντες στην Ελλάδα (μείωση γύρω στο 20% από το 2018, ενώ υπολείπεται περίπου ένας μήνας για να έχουμε πλήρη στοιχεία για το 2019), η δημογραφική τους κατανομή έχει ως εξής.

19,2 % Γυναίκες

29,2 % Παιδιά

51,6 % Άνδρες

Όταν ο μισός πληθυσμός είναι άντρες, καταρρέει η απάτη των «ταλαιπωρημένων γυναικόπαιδων που ψάχνουν στον ήλιο μοίρα». Αν συνυπολογίσουμε ότι στο ποσοστό του 29,2 % των παιδιών, πολλά από αυτά είναι «αμφιβόλου ηλικίας» ασυνόδευτα (δυστυχώς ο οργανισμός δεν δίνει σαφή στοιχεία για τον αριθμό τους), τότε η απάτη παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις και υποκρύπτει σαφέστατο δόλο από αυτούς που κινούν τα νήματα από την πλευρά της γειτονικής Τουρκίας, των διαφόρων ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, της ελληνικής κυβέρνησης που απαθέστατα δέχεται την κατάσταση αυτή, αλλά και της Ε.Ε. που φορτώνει με πακτωλό χρημάτων τον Ερντογάν για να περιθάλψει, δήθεν, τα 3,5 εκατομμύρια ανθρώπων, που διεκδικούν τον τίτλο του πρόσφυγα.

Εκεί, όμως, που γίνεται εμφανέστατη η απάτη, είναι στην ουσία ακριβώς της δουλειάς που έχει να κάνει ο οργανισμός αυτός: Στο ποιόν «βαφτίζει» ως πρόσφυγα*!

Ο πίνακας και οι αριθμοί που συνθέτουν την εθνολογική σύσταση του εισερχόμενου πλήθους είναι αμείλικτοι (1.1.2019 έως 25.11.2019):

Αφγανιστάν 16.861 (ποσοστό επί του συνόλου: 20,8 %)

Συρία 13.813 (ποσοστό επί του συνόλου: 17,1 %)

Μαρόκο 7.149 (ποσοστό επί του συνόλου: 8,8 %)

Αλγερία 3,815 (ποσοστό επί του συνόλου: 4,7 %)

«Άλλοι» 8.815 (ποσοστό επί του συνόλου: 10,9%)

Από τον χαρακτηρισμό «Άλλοι», γίνεται εμφανές ότι κι άλλες χώρες βλέπουν την Ελλάδα ως το εισιτήριο για την «γη της επαγγελίας», που λέγεται Ευρώπη.

Τον πίνακα συμπληρώνουν χώρες όπως είναι η Τυνησία, το Ιράκ, η Γουινέα, το Κονγκό και η Ακτή Ελεφαντοστού, όλες με ποσοστά που κυμαίνονται στο 4 %.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Ισπανία, που είναι εγγύτερα από ό,τι η Ελλάδα σε χώρες όπως είναι το Μαρόκο, η Αλγερία και η Τυνησία, έχει τις μισές αφίξεις από ό,τι η Ελλάδα, ενώ η Ιταλία, που επίσης είναι εγγύτερα σε αυτές τις χώρες, έχει το 10% των αφίξεων της Ελλάδας. Κι εδώ επιβεβαιώνεται πλήρως η ανικανότητα της σημερινής αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης να χειριστούν το ζήτημα, αφού οι «υποψήφιοι πρόσφυγες» έχουν ενημερωθεί πλήρως για την ασφαλέστερη πύλη εισόδου στην Ευρώπη.

Από την εθνολογική σύσταση του πληθυσμού και μόνο μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι βρισκόμαστε σε μια απάτη τεραστίων διαστάσεων, αφού θεωρητικά μόνο στο 17,1 % των εισελθόντων (Σύριοι) θα μπορούσε να αποδοθεί ο χαρακτηρισμός του πρόσφυγα αλλά και πάλι υπό προϋποθέσεις (το ότι κάποιος είναι Σύριος δεν σημαίνει ότι αυτομάτως είναι πρόσφυγας). Την βασική προϋπόθεση την θέτει ξεκάθαρα η συνθήκη της Γενεύης και αφορά μόνο τους Σύριους που εισήλθαν στην Ελλάδα απ’ ευθείας από την χώρα τους. Σαν να δυσκολεύει λίγο εδώ η κατάσταση γι’ αυτούς που επιθυμούν να ονοματίζουν τα πράγματα όπως τους συμφέρει.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι ο πιο «παραγωγικός» μήνας από πλευράς αφίξεων ήταν ο Σεπτέμβριος του 2019 με 19.941 αφίξεις, γεγονός που αποδεικνύει ότι η απάτη της παραπληροφόρησης για τους «καλοκαιρινούς μήνες» καλά κρατεί.

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι το ζήτημα αφορά σε 0% Πρόσφυγες και 100% παράνομα εισελθόντες, με τις ευλογίες του Ο.Η.Ε., των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων (με ελάχιστες εξαιρέσεις και πάντως όχι της ελληνικής) αλλά και της πολιτικής τάξης που διοικεί την Ευρώπη.

*247 εκατομμύρια δολάρια ξόδεψε μόνο το 2018 η Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για την Ελλάδα. Αναλυτική κατανομή των χρημάτων αυτών δεν υπάρχει στην ιστοσελίδα του οργανισμού ώστε να γνωρίζει ο ελληνικός λαός τους «κουμπάρους της βάφτισης», που επιχειρεί ο οργανισμός αυτός.

Πηγή: Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες (Παράρτημα Ελλάδος). http://www.unhcr.org/gr/

Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.