Θέλω να υπογράψω
Η ελληνική γλώσσα είναι βασικώτατος πυλώνας τού ελληνισμού και της Ελλάδος. Συγχρόνως είναι παγκοσμίως εμβόλιο γλωσσών, πνεύματος, επιστήμης, πολιτισμού και γενικότερα πολιτικής, τα οποία προικίζει με λέξεις και έννοιες, δηλαδή με σοφία, γνώση και μέγιστες δυνατότητες. Με άλλες λέξεις, είναι εμβόλιο σοφίας, ανάπτυξης και ελευθερίας.
Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε την γλώσσα έχει άμεση σχέση με τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας καθώς και με τι πιστεύουμε ή και νιώθουμε για το παρελθόν μας, τι επιθυμούμε από το παρόν μας και τι προσδοκούμε για το μέλλον μας. Η γλώσσα έχει ιδεολογικό πρόσημο, ασχέτως εάν αυτό το γνωρίζουν οι ομιλούντες. Το γνωρίζουν όμως εχθροί τής ελληνικής γλώσσας, παρ' όλο που ίσως το αγνοούν πολλοί φίλοι της. Υπάρχουν πολέμιοί της και υποστηρικτές της τόσο εκτός όσο και εντός των συνόρων.
Διανύουμε εποχή επιδιωκομένης παγκοσμιοποιήσεως. Έθνη, γλώσσες, θρησκείες, ήθη, έθιμα, αρχές, αξίες, σύνορα, είναι κάποιοι από τους βασικούς προς συρρίκνωση και εξαφάνιση στόχους διευθυντών και εκτελεστικών βραχιόνων τής λεγομένης “νέας τάξεως πραγμάτων”. Εντός αυτού τού ήδη διαμορφωμένου πλαισίου, σήμερα που οι ταγοί τής παγκοσμιοποιήσεως και οι υποτακτικοί τους επελαύνουν προσπαθώντας να ομογενοποιήσουν έθνη και λαούς και να εξαφανίσουν ιστορικές γλώσσες, σύνορα, θρησκείες και παραδόσεις, η ελληνική γλώσσα δέχεται επίθεση διότι μετουσιώνει το φως και την ελευθερία, στοιχεία που είναι διαμετρικώς αντίθετα της επιχειρουμένης σκοταδιστικής και ανελευθέρου ποδηγετήσεως που φέρνει τους ανθρώπους ενώπιον ενός νέου μεσαίωνα.
Στην μακραίωνη ιστορική της πορεία η ελληνική γλώσσα βρέθηκε να λειτουργεί σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, όμως αντεπεξήλθε δυναμικώς ξεπερνώντας μεγάλους κινδύνους. Στην εποχή μας όμως, αυτή η υπερπολύτιμη κιβωτός πνεύματος και πολιτισμού και το πλέον αξιόλογο εξαγώγιμο αγαθό τού έθνους μας, δέχεται κατά μέτωπον επίθεση από ομαδώσεις και άτομα που προβαίνουν σε σκόπιμες παρεμβάσεις και οι οποίες δημιουργούν δυσμενές περιβάλλον σε μεγάλο φάσμα τής καθημερινότητος. Ενδεικτικώς αναφέρονται μέθοδοι και τρόποι διδασκαλίας, σχολικά βιβλία, πανεπιστημιακά συγγράματα, μέσα μαζικής επικοινωνίας, μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, διαφημιστικές εταιρείες, προβεβλημένοι διαμορφωτές τής κοινής γνώμης, κατευθυνόμενες τάσεις και τρόποι ομιλίας, στίχοι τραγουδιών, φράσεις ταινιών. Όλα τα ανωτέρω -και πολλά ακόμη- εκτιμώνται ως ευθεία επίθεση στην ρίζα τής γλώσσας μας και επιδιώκουν την σταδιακή αποκοπή μας από αυτή. Τα ανωτέρω είναι νέα βέλη στήν φαρέτρα ενός έρποντος μα ορατού ανθελληνισμού.
Δεν διαφεύγει της προσοχής μας η επί σειρά ετών συνεχιζόμενη απόπειρα υποβαθμίσεως τού αρχαίου ελληνικού λόγου, διακωμωδήσεως τής ορθοδόξου χριστιανικής εκκλησιαστικής γλώσσας, αποκοπής από την λόγια παράδοση, περιθωριοποιήσεως της δημώδους γλωσσικής κληρονομιάς, επιβολής ξενικών λέξεων και φράσεων. Η αθρόα εισβολή ξένων λέξεων, συνεπικουρούμενη από μεγίστη αδιαφορία ιθυνόντων, πολιτικών και πολιτών, βρομίζει την γλώσσα μας και δημιουργεί βάσεις αλλοιώσεως της φυσιογνωμίας της. Δυστυχώς η συντριπτική πλειονότητα του λεγομένου πνευματικού κόσμου τής πατρίδος μας σιωπά ηχηρά και χρεώνεται ιστορικώς με ένοχη συνέργεια.
Η ελληνική γλώσσα, είναι βασικός πυλώνας ιστορικής συνέχειας αλλά και εφαλτήριο για το μέλλον. Η διαμόρφωσή της υπερβαίνει νόμους και εκφραστικές υποχρεωτικότητες διότι είναι γλώσσα ζωντανή και εύπλαστη, εδράζεται σε σταθερό βάθρο χιλιάδων ετών, έχει απευθείας σύνδεση με το πνεύμα. Συνεπώς, επιβαλλόμενοι καταναγκασμοί που προσπαθούν να την απονευρώσουν, εκλαμβάνονται ως επιχείρηση διαβρώσεως των θεμελίων τού σκέπτεσθαι, ήτοι αυτής καθ' αυτής της ελευθερίας.
Σημειώνεται εμφατικώς ότι η γλώσσα μας αποτελεί απαραίτητο μέσον για την ανάσταση του μεγαλείου τού Γένους καθώς και για εθνική αντίσταση και ανάταση. Φροντίζοντας την ελληνική γλώσσα, συνειδητοποιούμε περισσότερο την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας αλλά και το χρέος και τον προορισμό μας. Γράμματα και λέξεις τής ελληνικής γλώσσας αποτελούν την πνευματική παρακαταθήκη τού ελληνισμού στους αιώνες σε κάθε σημείο τού πλανήτη και ζωογόνο πηγή δημιουργίας. Η γλώσσα μας, αρχαιόθεν και ως σήμερα, προχωρώντας προς το μέλλον, δωροφορείται από τεράστιο παρελθόν, έχει άπειρο ετυμολογικό δυναμικό, σημαντική με εμβολιαστική ικανότητα, είναι αδιάσπαστη, συνεχής, εύπλαστη, μεγαλειώδης, περιεκτική, με μορφή, δομή, σύνταξη και περιεχόμενο, στοιχεία που της επιτρέπουν να λειτουργεί ως γλώσσα γεννήτωρ, με ικανότητα δημιουργίας γλωσσικής οργανώσεως και εκφράσεως του κόσμου, χθες, σήμερα και αύριο, στις επιστήμες, στην πολιτική και παντού, δηλαδή να είναι η καρδιά τού κόσμου. Η φράση “Πλανήτη σε ξεφλούδισα και βρήκα την Ελλάδα”, δεν πρέπει να θεωρηθεί υπερβολή αλλά πραγματικότητα. Το σημαίνον είναι και σημαινόμενο, και η ελληνική γλώσσα ικανή να δικαιολογεί αυτήν καθ' αυτήν την ύπαρξη τού ανθρώπου ως νοήμονος και ευψύχου υπάρξεως.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην παλαιότερη μορφή τής γλώσσας μας, τα αρχαία ελληνικά, τα οποία σαφώς και συνεχίζουν να είναι υπαρκτά, στην ιστορική συνέχεια της ελληνικής -και όχι μόνον- γλώσσας έως σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι τα αρχαία ελληνικά, όχι μόνον δεν είναι “νεκρή γλώσσα” -όπως εκ του πονηρού διατείνονται κάποιοι- αλλά, τουναντίον, είναι πανταχού παρόντα στην εξέλιξη των ελληνικών, φέρνοντας συνεχώς στην επιφάνεια, μέσα από την τρέχουσα μορφή τής γλώσσας, ιδέες και αξίες που δι' αυτής έχουν συλληφθεί. Είναι, δηλαδή, γλώσσα ζωντανή, η οποία εμβολιάζει διά του λόγου, των τεχνών, της φιλοσοφίας, της πολιτικής , της επιστήμης και κάθε πραγματικότητος το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Συγχρόνως, μπορεί να προστατεύσει την ευρισκομένη σε μόνιμη εξέλιξη (διότι έχει και αυτή την ικανότητα) γλώσσα από την εισβολή ξενόφερτων όρων και αμφίβολων νεολογισμών. Συνεπώς, λειτουργεί ως ασπίδα στην ξενομανία, ως αντίδοτο στην γλωσσική ασυδοσία και θωρακίζει τους Έλληνες από την λεξιπενία. Εντός αυτού του πλαισίου, καθίσταται αναγκαία και η μελέτη τού λεγομένου πολυτονικού συστήματος σε βάθος.
Το ενιαίον και συνεχές τής ελληνικής γλώσσας, δεν επιτρέπει ξεπερασμένους διαχωρισμούς σε “δημοτικιστές” και “καθαρευουσιάνους”, καθώς μία καθομιλουμένη λόγια δημοτική, εδραζομένη στην αρχαία ελληνική και χωρίς αλλαγές στην ετυμολογία, στην ορθογραφία και στον τονισμό είναι θεμιτή και εφικτή. Η αδιάσπαστη συνέχειά της και η δυνατότητα και ικανότητά της να είναι εσαεί εύπλαστη και ζωντανή, κρατά μονίμως και διαρκώς στην επιφάνεια τον αξιακό και νοηματικό πλούτο τής αιωνίου Ελλάδος, φράσσοντας έτσι διόδους στην επιχειρούμενη γλωσσική και πολιτιστική γενοκτονία που επιδιώκεται από τους παγκοσμιοποιητές, τους ανθέλληνες και τους -εν γνώσει τους ή όχι- υπηρέτες τους. Παραλλήλως, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις πολιτιστικής αντεπιθέσεως, η οποία αποτελεί μάλιστα κατ' ουσίαν εθνική αντεπίθεση. Εν άλλαις λέξεσι, η ελληνική γλώσσα, κιβωτός μνήμης και σοφίας, μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως παγκόσμιο εμβόλιο σοφίας και ελευθερίας.
Οι λεξιπλασίες είναι τόσο εφικτές όσο και αποδεκτές και αποδεικνύουν ζώσα γλώσσα. Βασίζονται στον πλούτο της, και στην δυνατότητά της να μπορεί να εκφράζει κάθε πνευματική σύλληψη, ψυχική κατάσταση και δημιούργημα του ανθρώπου, να εκφράζει τα πάντα. Εάν κάποιος εγκύψει στον πλούτο της, μπορεί να βρει κατάλληλες λέξεις οι οποίες ανταποκρίνονται σε νέες εφευρέσεις και ανακαλύψεις ή και μπορεί να δώσει τα συνθετικά νέων όρων και νεολογισμών. Δύναται να εκφράζει το ήδη και το όχι ακόμη, το υπαρκτό ή ακόμη και το ανύπαρκτο, το ομολογημένο και το ανομολόγητο. Μπορεί να αποδέχεται αντιδάνεια αλλά δεν χρειάζεται δάνεια ξένων λέξεων (παρά μόνον αυτά που έχουν δημιουργηθεί από ελληνικές λέξεις και θεωρούνται αντιδάνεια -με ευρύτητα ερμηνείας. Η εξέλιξη τής κοινωνίας, της τεχνολογίας, της επιστήμης καθώς και κάθε μορφή εξελίξεως, οδήγησε στη δημιουργία νεολογισμών, κάποιοι από τους οποίους αποδίδουν επαρκώς την νέα πραγματικότητα.
Η χρήση λέξεων ξένων γλωσσών από Έλληνες είναι και περιττή και αχρείαστη. Δείχνει έλλειψη ελληνοπρέπειας ή και επαρκούς παιδείας ή και ξενομανία ή και αδιαφορία περί της ελληνικής γλώσσας. Εδώ και κάποια χρόνια γίνεται απόπειρα παγκοσμίως και εν Ελλάδι να χρησιμοποιηθούν νεολογισμοί και να παραποιηθούν έννοιες λέξεων και όρων, να δοθεί διαφορετικό ειδικό βάρος στην ερμηνεία αυτών, να δημιουργηθούν νέες ξενόφερτες λέξεις, στο πλαίσιο μιας περίεργα ερμηνευόμενης “πολιτικής ορθότητος”. Διόλου τυχαία, τα ανωτέρω έχουν κοινό τόπο παγκοσμίως την επίθεση στην έννοια του έθνους, της γλώσσας, της παραδόσεως, της καταγωγικής συνέχειας, της πίστεως. Στα καθ' ημάς, η στόχευση επεκτείνεται στην Ελλάδα, στους Έλληνες, στις αρχές, τις αξίες και γενικότερα τής εθνικής ταυτότητας.
Κυρίως για τους ανωτέρω λόγους, θεωρούμε ότι έχουμε χρέος και καθήκον να δείξουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την γλώσσα μας και να μεριμνήσουμε σε υπερθετικό βαθμό για την διαφύλαξη, προστασία και προώθησή της. Ως Κέντρο Μελετών & Προώθησης Εθνικών Ιδεών φ (Κέντρο φ), προτείνουμε τα εξής:
1)Περαιτέρω υποστήριξη, επέκταση και προώθηση της αναληφθείσης υπό του Κέντρου φ πρωτοβουλίας για ιδιαίτερη φροντίδα τής ελληνικής γλώσσας ώστε να ενεργοποιηθούν το δυνατόν περισσότεροι πνευματικοί άνθρωποι σε όποιον φορέα και αν ανήκουν, εντός και εκτός Ελλάδος.
2)Επαναφορά τής διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών με παιγνιώδη τρόπο από την Α' τάξη τού δημοτικού σχολείου (μία ώρα εβδομαδιαίως με αντικατάσταση μίας ώρας διδασκαλίας τού μαθήματος της Μελέτης -έως και την Δ' τάξη- και μία ώρα εβδομαδιαίως ΄για τις τάξεις Ε' και ΣΤ' με αντικατάσταση του περιεχομένου μίας ώρας διδασκαλίας τού μαθήματος τής Γλώσσας (εκτιμάται ότι θα βοηθήσει στην κατεύθυνση της σωστότερης διδασκαλίας τής Γλώσσας, δημιουργώντας παραλλήλως και την απαραίτητη σύζευξη για το Γυμνάσιο). Βελτίωση του τρόπου διδασκαλίας στο Γυμνάσιο και στα μαθήματα κατεύθυνσης στο Λύκειο με σύγχρονες και αποτελεσματικές μεθόδους ώστε να καταλάβουν οι μαθητές το τι, το γιατί και το πώς των αντίστοιχων μαθημάτων και να τα αγαπήσουν. Διδασκαλία στα Πανεπιστήμια με σκοποθετική και στοχοθεσία να γίνουν οι Έλληνες και φιλέλληνες φοιτητές και αυριανοί διδάσκοντες η ηγουμένη ομάδα παγκοσμίως για την μεταλαμπάδευση τής ελληνικής γλώσσας και γενικότερα του ελληνικού φωτός.
3) Υποστήριξη διδακτορικών εργασιών και διατριβών υπό των Πανεπιστημίων και της Ακαδημίας Αθηνών για την μελέτη τής σκοπιμότητας και της χρησιμότητας του λεγομένου πολυτονικού συστήματος και την σύνδεσή του με την εκμάθηση των αρχαίων και των νεωτέρων ελληνικών τής αδιάσπαστης και ενιαίας ελληνικής γλώσσας.
4)Θέσπιση κινήτρων για τα καταστήματα που χρησιμοποιούν ελληνικές επιγραφές καθώς και για όσα αντικαθιστούν υπάρχουσες ξενικές. Οι ξενικές επιγραφές θα υπάρχουν όπου κρίνεται απαραίτητο υπό ιδιωτών σε δικούς τους χώρους και επιβοηθητικές σε υπηρεσίες αλλά δεν θα μπορούν να υπερβαίνουν σε μέγεθος την απαραιτήτως γραμμένη στην ελληνική επιγραφή, πινακίδα ή σήμανση (όπως άλλωστε και ο νόμος ορίζει). Επικαιροποίηση, βελτίωση, προώθηση, εφαρμογή και έλεγχος εφαρμογής τού νόμου περί ελληνικών επιγραφών και πινακίδων στα καταστήματα, στις υπηρεσίες, παντού.
5)Ενημέρωση των ιδιοκτητών καθώς και των επικεφαλής των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ώστε να πεισθούν να συνταχθούν με την ουσία τής παρούσης Διακηρύξεως για την Γλώσσα, τροποποιώντας επί τα βελτίω την γενική κατεύθυνση τού μέσου τους, αναθεωρώντας τακτικές οι οποίες κρίνονται ως γλωσσικώς επιζήμιες και εμψυχώνοντας το σύνολο του προσωπικού και των συνεργατών τους να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων λειτουργώντας ως μέρος τής λύσεως τού προβλήματος και όχι ως μέρος τού προβλήματος.
6)Κοινοποίηση τής παρούσης Διακηρύξεως στην Ακαδημία Αθηνών, στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και σε όλες τις βαθμίδες τής εκπαιδευτικής κοινότητος με την παρότρυνση να ενεργοποιηθούν ποικιλοτρόπως προς κάθε κατεύθυνση.
7)Συγκρότηση ομάδος εργασίας για προφύλαξη της ελληνικής γλώσσας από την άκριτη χρησιμοποίηση ξένων λέξεων (παλαιοτέρων και νεωτέρων) οι οποίες ρυπαίνουν την γλώσσα, επηρεάζουν την φυσιογνωμία της και επιδρούν αρνητικά στον τρόπο τού σκέπτεσθαι, αλλοιώνουν δηλαδή την γλώσσα ως βασικό πυλώνα τού ελληνισμού και της ελεύθερης δημιουργικής σκέψεως.
Σε αυτή την πρωτοβουλία μας, ζητούμε την υποστήριξη και την συνεργασία όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων και φιλελλήνων εντός και εκτός Ελλάδος, διότι έχουμε υποχρέωση και καθήκον να κρατήσουμε ζωντανή την μητέρα των γλωσσών, την ελληνική γλώσσα, ως αναγκαίο και απαραίτητο εμβόλιο σκέψεως και ελευθερίας, για το καλό τού ελληνισμού και των ανθρώπων παγκοσμίως. Όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα.
Για το
ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΩΝ & ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΙΔΕΩΝ φ / (Κέντρο φ)
Γεώργιος Σαγιάς
