Παράξενες μέρες...

Παράξενες μέρες...
Γράφει ο Πασχάλης Κ. Μουλάς
 
Φιλόλογος, Συντονιστής Τομέα Νεολαίας «Λαρισαίων Κοινόν»

 Το 2020 ακολουθεί, όπως τα προηγούμενα έτη, την παράδοση της λαϊκής ρήσης «κάθε πέρσι και καλύτερα», η οποία κατακλύζει τα στόματα των Ελληνίδων και των Ελλήνων τους τελευταίους -τουλάχιστον- χρόνους. Πραγματικά, είναι να απορεί κάποιος με το γεγονός ότι, ενώ διανύουμε μια εποχή εις την οποίαν η τεχνολογία, η επιστήμη και η πληροφορία ευρίσκονται στο αποκορύφωμα των εσχάτων δεκαετιών, υπάρχουν τόσα άλυτα προβλήματα. Ο αριθμός αυτών προχωρά ανοδικώς, αντί να κατηφορίζει προς εξαφάνιση, κάτι που είναι ανεξήγητο και θα το σχολιάσω επιεικώς ως περίεργο...
 Σαν να μην έφταναν οι καθημερινές -βιοποριστικές στις περισσότερες των περιπτώσεων- ανάγκες, τις οποίες τρέχουμε να καλύψουμε παλεύοντας με τον κακό μας εαυτόν, την κοινωνική ανισότητα, την οικονομική εξαθλίωση και την ατελείωτη γραφειοκρατία, ήρθε «ξαφνικά» ο πολυσυζητημένος κορωνοϊός! Δεν θα σας κουράσω αναλύοντας ύποπτα κρούσματα, επιβεβαιωμένα, νοσηλευομένους, διασωληνωμένους, θανόντες, ηλικιακές κλίμακες, υποκείμενα νοσήματα και ούτω καθ' εξής. Αρκετά, άλλωστε, σας ενημερώνουν εις καθημερινή βάση τα πανελλαδικής εμβελείας Μ.Μ.Ε. στα οποία προσφάτως εδόθησαν 11 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ εκ της κυβερνήσεως εν μέσω της «καινούριας κρίσης», ώστε να επιτευχθεί -υποθέτω- η απρόσκοπτη αναμετάδοση εγκύρων πληροφοριών και αληθινών πλάνων επί του θέματος, αποκλειστικώς για τα μάτια και τον νου σας!
 Εάν, βεβαίως, παρακολουθείτε τηλεόραση από το πρωί μέχρι το βράδυ, σίγουρα θα σας έχουν δημιουργηθεί σύνδρομα κατάθλιψης, δυστυχία, άγχος, φόβος, τρόμος κ.ά. Ειδικώς, ο γνωστός ηθοποιός που εμφανίζεται σε σχετικό οπτικοακουστικό υλικό πιστεύω πως θα σας έχει γίνει «εφιάλτης»... Εάν, πάλιν, εκμεταλλεύεστε αλλιώς την επιβαλλόμενη καραντίνα/απαγόρευση κυκλοφορίας/στέρηση ελευθεριών, θα έχετε διαβάσει μέχρι στιγμής δύο-τρία βιβλία το λιγότερον προς ανάπτυξη του πνευματικού σας επιπέδου, θα έχετε συσφίξει τις σχέσεις με την οικογένειά σας συζητώντας εποικοδομητικώς, θα έχετε ξεκλέψει λίγο από τον χρόνο σας για να ασκηθείτε σωματικώς (λόγος Β6), θα έχετε αρχίσει να παρακολουθείτε διάφορες διαδικτυακές εκπομπές με περιεχόμενο επιστημονικό, κοινωνικό, θρησκευτικό ή άλλης θεματολογίας. Οπότε, δυστυχώς, θα στερείσθε την τηλεόραση...
 Από τον μήνα Φεβρουάριο και το χρονικό διάστημα έως την έλευση του κορωνοϊού εις την χώρα, η εξύψωση του Εθνικού Φρονήματος, η σύσσωμη αγανάκτηση και αντίδραση στην προσπάθεια εισβολής στον Έβρο, η σύμπνοια και ομοψυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελληνίδων και Ελλήνων ήταν ένα απρόσμενο, άκρως ευχάριστο και χαρμόσυνο γεγονός! Το κλίμα αυτό που επεκράτη, έμελλε να διαλυθεί, στην κυριολεξία, μέσα σε λίγες ώρες...
 Διαδικτυακές αντιπαραθέσεις, ύβρεις και χαρακτηρισμοί δίνουν και παίρνουν στα μέσα (αντι)κοινωνικής δικτύωσης. Μετά την καραμέλα/ταμπέλα του φασίστα και του ρατσιστή για όποιον έχει διαφορετική γνώμη για το λαθρομεταναστευτικό, ήρθε και η καραμέλα/ταμπέλα του συνωμοσιολόγου για όποιον έχει διαφορετική γνώμη για το θέμα του κορωνοϊού! Πόσες άλλες ταμπέλες θα χρησιμοποιήσουμε; Πόσο διχαστικοί και αγενείς μπορούμε ακόμη να γίνουμε μεταξύ μας; Γιατί να δίνουμε τόση σημασία στην απόδοση χαρακτηρισμών και όχι στην λογική των επιχειρημάτων και του ευγενούς διαλόγου;
 Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, αι συνέπειαι που θα αφήσει η όλη επικρατούσα κατάσταση σε κοινωνικό, οικονομικό, θρησκευτικό, προσωπικό και ψυχολογικό επίπεδο θα είναι δυστυχέστερες και δυσκολότερες σε αντιμετώπιση, από εκείνες που θα προκαλέσει ο κορωνοϊός, αυτός καθεαυτός. Η εξασφάλιση αυτονομίας στην αγροτική παραγωγή και επιβίωσης των μεσαίων και κατωτέρων στρωμάτων του εθνικού πληθυσμού, η Εθνική Ενότητα εις κάθε περίπτωση και η αποδοχή και υιοθέτηση του Κοινοτισμού αποτελούν ζωτικής σημασίας ζητούμενα, τα οποία είναι επιτακτική ανάγκη να μετατραπούν, μια για πάντα, σε δεδομένα.

Οι παράξενες μέρες αυτές ας γίνουν φωτεινές!

 
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές, δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας. Προσβολές, ύβρεις και ανήθικες παρεμβάσεις δεν είναι αποδεκτές

Ἡ Ὀρρωδία προ τοῦ Ἰοῦ ὡς ἀπώλεια τῆς Ἐκκλησίας

 
 
 
 
Ἡ Ὀρρωδία προ τοῦ Ἰοῦ ὡς ἀπώλεια τῆς Ἐκκλησίας
 
Γράφει ὁ Νικολοῦ Ἰ. Πέτρος,
Φοιτητής τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνικοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 
Ὅταν πρό ὀλίγων ἑβδομάδων ἡ ἐκ Κίνας ὁρμωμένη καινοφανής νόσος τοῦ κορωναϊοῦ ἔκρουσε τήν θύρα τῆς Ἰταλίας, στήν Ἑλλάδα ἡ εἴδηση ὅτι ἡ ἐπαρχία τῆς Λομβαρδίας, τό παραδοσιακό προπύργιο τῆς σαλβινικῆς Λέγκα τοῦ Βορρᾶ, μαστίζεται ἀσυμμέτρως καί ἀκαταπαύστως ἀπό μυριάδες κρουσμάτων καί ἀναριθμήτους θανάτους, φάνταζε μία ἀπρόβλεπτη τυχαιότητα, μία ἀμελητέα συγκυρία. Κατήνεγκε, ὅμως, παραδόξως νά γεννήσει συνειρμούς καί νά κινήσει ὑποψίες ἀναφορικά μέ τό ποῖες συνέπειες ἐπεφύλασσε ἡ ἔλευση τοῦ τρομεροῦ αὐτοῦ ἰοῦ στήν χώρα τῶν Ῥωμιῶν.
Ἐπί ἡμέρες, ἀδιαλείπτως καί πολύ πρίν ὁ ἐπάρατος ἰὸς ἐπισκεφτεῖ τὸ μικρό μας προτεκτοράτο, μία ἐπουσιώδης σύμπτωση πάλι ὑπαγόρευσε τόν δημόσιο διάλογο νά μονοπωλήσει ἡ ἐπικινδυνότητα τῆς Θείας Μεταλήψεως γιά τήν ὑγεία τῶν πιστῶν. Σύμπαν τό ἐγχώριο ἐκσυγχρονιστάν δέν μπόρεσε νά μήν παραδοθεῖ στὸν πειρασμὸ νὰ ἐπιτεθεῖ λυσσωδῶς στήν Ἐκκλησία, νά τήν κατηγορήσει ἀσμένως γιά ἐγκληματική ἀνευθυνότητα, ἐπειδή κοινωνεῖ τό πλήρωμά της ἀπό τό ἴδιο κουτάλι, καί νά χλευάσει σκαιῶς τό εὐσεβές ποιμνίο γιά τήν παράλογη ἐμπιστοσύνη του σ' ἕνα ἀκατάληπτο γιά τά αἰσθητήριακά μας ὄργανα γεγονός. Ἀφοῦ μετά μανίας, μένους καί ἐμμονῆς ἐμφυτεύθηκε ἡ ἀμφισβολία στήν κοινὴ γνώμη γιά τόν βαθμό ἀσφαλείας τῆς Θείας Κοινωνίας καί καλλιεργήθηκε συστηματικῶς ἡ ἀπαξίωση πρός τό μυστήριο, λογικῶς ἑπόμενο ἦταν, μόλις ἐμφανίστηκαν τά πρῶτα ἀσθενικά κρούσματα, τό ψευτοπροοδευτικό μπλόκ ὑπό καθεστώς φρενίτιδος καί ἐκμεταλλευόμενο τό κατασκευασμένο κλῖμα πανικοῦ νά ἀπαιτήσει ἔντονα τό σφράγισμα τῶν ναῶν. Φυσικά, τή στιγμή ἐκείνη, πρό δεκαπέντε περίπου ἡμερῶν, αὐτή ἡ συζήτηση ὀξυμώρως δέν ἀφοροῦσε οὔτε στίς καφετέρειες, οὔτε τά ἐστιατόρια, οὔτε τά γυμναστήρια. Ἡ Ἀριστερά διετάθη γιά πολλοστή φορὰ πώς οἱ ἀνοιχτές ἐκκλησίες δημιουργοῦν συνωστισμό, ἐξαπλώνουν τόν ἰό καί θέτουν σέ κίνδυνο τή δημόσια ὑγεία, ἀλλά ξέχασε νά ἀναθεωρήσει τή στάσή της γιά τά ἀνοιχτά σύνορα, τά ὁποῖα ἐπιτρέπουν τήν ἀνέλεγκτη δίοδο ἑκατοντάδων χιλιάδων ἀνεμβολίαστων ἀφροασιατῶν καί προωθοῦν τήν μετάδοση πολλῶν, ἀγνώστων καί ἀπειλητικῶν νοσημάτων.
Ἐν μέσῳ καθολικοῦ παραληρήματος ἀπό τά μέσα μαζικῆς πλύσεως ἐγκεφάλου καί ἀφοῦ ὅλο αὐτό τό διάστημα κατά τόπους μητροπόλεις, ἀντί νά ἀποκρούουν τίς ἐκτοξευθεῖσες συκοφαντίες συλλήβδην κατά τῆς Ὀρθοδοξίας, διὰ ἐφεκτικῶν ἀνακοινώσεων ματαίωναν τούς Χαιρετισμούς καί τίς προηγιασμένες, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐσύρθη σέ μία ἔκτακτη συνεδρίαση, γιά νά θερίσει αὐτό, πού ἡ ἴδια ἔσπειρε, τόν συμβιβασμό μέ τήν ἀμφισβήτηση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φαινομένου καί τῆς ἀληθείας τοῦ δόγματός της. Δέν χρειάστηκαν πάνω ἀπό λίγα λεπτά ἀπό τήν ἔκδοση τῆς ἀποφάσεως τῆς ἱεραρχίας, μέ τήν ὁποία μειώνονταν στό ἐλάχιστο οἱ λατρευτικὲς τελετουργίες, γιά νά ἀνακοινωθεῖ ἡ καθολική ἀναστολή λειτουργίας ὅλων τῶν θρησκευτικῶν χώρων ἀπό τόν ἴδιο τόν Πρωθυπουργό καί νά ἀποκαλυφθεῖ τό καλοστημένο φιάσκο τῆς κυβερνήσεως μέ ἔμμεσο αὐτουργό τήν ἱεραρχία. Ἄν ἀρκοῦσε ἕνα ἁπλό τουϊτάρισμα τοῦ γαλάζιου φερουδάρχη, γιά νά ἀπαγορευθοῦν ὅλες οἱ λατρευτικές συνάξεις, ποῖο τό νόημα ἡ Σύνοδος νά συγκληθεῖ καί νά λάβει ἀπόφαση ; Τό βδελυρό πολιτικό σύστημα ἔχει ἐξοικειωθεῖ ἄριστα μέ τό ἄθυρμα τῆς ἐπικοινωνίας καί γνωρίζει πολύ καλά πῶς μπορεῖ νά πετύχει αὐτό πού θέλει σκηνοθετῶντας ὡς δράστη μιᾶς πράξεως ἕναν τρίτο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπρόθυμος νά ἀντιδράσει στήν ἐκμετάλλευσή του. Δέν εἶναι κρυφό δέ πώς ἡ πολιτική ἐπιβίωση τοῦ Μητσοτάκη ἐπιβάλλει νά ἐξαντλήσει τόν κατάλογο ὅλων τῶν δυνατῶν καί δή ἐσχάτων μέτρων γιά τήν καταπολέμηση τοῦ κορωναϊοῦ, ὥστε νά μήν καταλείψει κανένα περιθώριο στούς ἀντιπάλους του γιά ἄσκηση κριτικῆς καί νά μήν τοῦ καταλογιστοῦν πολιτικά καί ποινικά οἱ ἑκατόμβες τῶν νεκρῶν, τίς ὁποῖες θά θρηνήσουμε μετά τό πέρας τῆς κρίσεως.
Τό μεῖζον ἐπίδικο ζήτημα, ὅμως, δέν ἐντοπίζεται στό πῶς μετρᾶται, ζυγίζεται καί κατανέμεται τό πολιτικό κόστος, ἀλλά ἰχνηλατεῖται στήν ὑποχωρητικότητα, τόν ἐνδοτισμό καί τήν ἔλλειψη σθένους τῆς ἡγεσίας τοῦ κλήρου μας νά προβεῖ σέ Ὁμολογία Πίστεως, νά ὑπερασπιστεῖ τόν Τρόπο ὑπάρξεως τῆς Ὀρθοδοξίας καί νά διασώσει τή θεμέλιακή της διαφορά ἀπό τά αἱρετικά κομψοτεχνήματα τῶν Δυτικῶν. Ἡ νωθρή δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, ἡ ὁποία δέν θυμίζει σέ τίποτα τό ὑψηλό ἐπαναστατικό φρόνημα τῶν Ἀρχιερέων τοῦ ἐνδόξου ἐμπολέμου παρελθόντος, εὐθύνεται γιά τή δημιουργία ἑνός θλιβεροῦ, ἐπαίσχυντου καί μή ἀνατρέψιμου τετελεσμένου, τό ὁποῖο θά ἀποτελέσει ἀντικείμενο εὐπετοῦς ἐπικλήσεως ἀπό τίς ἀθεϊστικές δυνάμεις ὄχι σέ μία ἑπόμενη μέγαλη ὑγειονομική κρίση, ἀλλά πλείω δέ σέ ὁποιαδήποτε παραμικρή τεχνητή κοινωνική ἀναταραχή. Ἀφοῦ ἔγινε μία φορά καί μάλιστα χωρίς ἀντιδράσεις, τό λουκέτο στίς ἐκκλησίες, ἡ παύση τῆς Θείας Λειουργίας καί ἡ βίαιη συρρίκνωση τῶν ἱεροπραξιῶν θά καταστοῦν πλέον συνήθης πρακτική ἀπό τούς κυβερνῶντες νεοταξίτες.
Καθ' ὅλην τήν μακραίωνη μετά τό ἔδικτο τοῦ Μεδιολάνου ἱστορική πορεία τῆς Ἐκκλησίας οἱ ναοί ἔκλεισαν καί ἡ θρησκευτική λατρεία ἀπηγορεύθη σέ δύο περιπτώσεις : τήν πρώτη μέ τόν περιώνυμο Μεγάλο Τρόμο στή Γαλλία τό 1789, ὅταν ἐπί σχεδόν εἴκοσι ἔτη οἱ ἐπαναστάτες ὡς βετερᾶνοι τοῦ διαφωτισμοῦ ἀπηγόρευσαν κάθε ἔκφραση χριστιανικῆς λατρείας ἐπί ποινή θανάτου, τήν ἴδια περίοδο καθ' ἥν ὁ Ῥοβεσπιέρος σέ ὑπερρεαλιστικές παραστάσεις λάτρευε τή «θεά Λογική» μέσα στή Notre Dame καί τή δεύτερη, ὅπου ἐξεδηλώθη ἐξέγερση τῶν μπολσεβίκων, μέ σκοπό τήν ἐγκαθίδρυση κομμουνιστικῆς δικτατορίας, μέ ἀποκορύφωμα στὴ Ῥωσσία, ὅπου χρησιμοποιήθηκαν ὡς πράκτορες τῆς Κά Γκε Μπε ἀρχιερεῖς, μέ προεξάρχοντες τόν μητροπολίτη Λένιγκραντ Νικόδημο καί τόν πατριάρχη Σέργιο. Ἐν ἔτει 2020 πλέον ἡ διεθνιστική ἐλίτ μέ τούς ἐγχωρίους βραχίονές της διώκει, πολεμεῖ καί περιθωριοποιεῖ τήν Ἁγία, Ἀναστάσιμο καί Τριαδική Πίστη τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Ἐφιαλτικωτέρα καί βαθυτέρα ζημία, ὡστόσο, τῆς ὅλης ὑποθέσεως δέν ἔγκειται δυστυχῶς μόνο στό ὡς ἄνω καθ' ἑαυτό τετελεσμένο, ἀλλά στό ὅτι μέσῳ τοῦ τετελεσμένου τέθηκαν ὑπό σιωπηρή διαπραγμάτευση οἱ στυλοβατικές δογματικές ἀλήθειες τῆς ὀρθόδοξης μεταφυσικῆς, ἐπετράπη ἡ ἐκλογίκευση τῆς Θείας Χάριτος καί ἀνήχθη σέ ζήτημα ἀτομικῆς σωτηρίας ἡ πραγμάτωση τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος. Τό ὅτι οἱ ναοί παρέμειναν ἀνοιχτοί μόνο γιά ἀτομική προσευχή, ἐνῷ ἀπηγορεύθησαν ἡ Θεία Λειτουργία καί οἱ ἀκολουθίες, σηματοδοτεῖ τό πόσο ἔχει ἀλλοιωθεῖ ἡ ἐντύπωσή μας γιά τήν ταυτότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὀρθοδοξία σημαίνει Ἐκκλησία καί Ἐκκλησία σημαίνει ἐνορία, κοινωνία σχέσεων, ἀντανάκλασμα τοῦ τριαδικοῦ τρόπου ὑπάρξεως, ὁ ὁποῖος κομίζει τήν ὑπαρξιακή ἀλληλοπεριχώρηση ὡς πρόταση βίου στήν κατ' εἰκόνα Θεοῦ πλασμένη ἀνθρωπότητα. Στήν Ὀρθοδοξία κυρίαρχη ἔννοια εἶναι τό πρόσωπο, ὄχι τό ἄτομο. Τό πρῶτο δημιουργεῖ δεσμούς κοινωνίας μέ τούς ὑπολοίπους, ἀντίθετα τό δεύτερο περικλείεται στόν ἕαυτό του, ἀδυνατεῖ νά γίνει μέρος τῆς συλλογικῆς ζωῆς καί νά μετάσχει στό κοινό ἄθλημα τῆς Πίστεως, γιατί ὡς μὴ περαιτέρω τεμνόμενο (ἀ+ τέμνω) δέν ἔχει χῶρο νά ἐκχωρήσει, μοιραστεῖ καί ἀγαπήσει. Βέβαια, ἡ κατ' ἰδίαν προσευχή οὐδόλως ἀντιτίθεται στήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά δέν εἶναι αὐτός ὁ πρῶτος λόγος ὑπάρξεως τῶν ἐκκλησιῶν, ἀλλά ἡ μέθεξη στήν εὐχαριστηριακή πραγματικότητα. Χωρίς πιστούς δέν δύναται νά τελεσθεῖ μυστήριο καί χωρίς μυστήριο δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία. Μία ἀνοιχτή ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐμποδίζεται νά πραγματώσει τήν πνευμάτική της ἀποστολή ἰσοδυναμεῖ μέ μία κλειστή ἐκκλησία, χωρίς ζωή, χωρίς φῶς, χωρίς ἐλπίδα. Ἐξάλλου, ἀφοῦ τό «μέτωπο τῆς σύνεσης καί τῆς λογικῆς» ἐπιμένει πώς ἡ ἀτομική προσευχή μπορεῖ νά γίνει κι ἐντός τῆς οἰκίας, τότε ἀπορεῖ κανείς γιά ποῖο λόγο δέν ἔκλεισαν τελείως οἱ ναοί, μιᾶς καί πάλι ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος τοῦ συνωστισμοῦ πιστῶν, οἱ ὁποῖοι θά προσέρχονται γιά ἀτομική προσευχή.
Ὅταν τήν περασμένη Κυριακή ὑπό καθεστώς τρομοκρατίας ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν στή Θεία Λειτουργία μειώθηκε δραματικά, αἰσθητά καί πρωτόγνωρα, ὁ πανζουρλισμὸς στά σοῦπερ μάρκετ καί τίς τράπεζες δέν κατάφερε νά ἀποσπάσει οὔτε τότε τά πρωτεῖα. Οἱ ἀνθρωπιστικές εὐαισθησίες «τῶν σωφρόνων ὑπερμάχων τῆς δημοσίας ὑγείας» καθ' ἕνα περίεργο λόγο δέν ἐρεθίστηκαν μέ τήν ἴδια ἔνταση μπροστά στό πανηγύρι, πού ἐπεκράτησε στά ἀνωτέρω καταστήματα. Ἀρκεῖ νά παρατηρήσει κανείς τίς σκηνές πραγματικῆς ἀνθρωποφαγίας, οἱ ὁποῖες ἐξετυλίχθησαν, μέ τί νευρικότητα ὁ κάθε φοβισμένος ἀνθρωπάκος ἅρπαζε δεκάδες χαρτικά καί ἀπορρυπαντικά, καί μέ τί ἐγωτιστικό βλέμμα ἀντίκριζε τούς γύρω του μή καί προλάβουν νά τοῦ στερήσουν ἕνα ἀντισηπτικό παραπάνω, γιά νά ἀπογυμνωθεῖ ὅλο τό μεγαλεῖο τοῦ φαρισαϊσμοῦ ἐκείνων, πού κηρύττουν πύρινους λόγους γιά κοινωνική ἀλληλεγγύη, προμοτάρουν ἕναν ἀποστεωμένο ἀπό μεταφυσική ἀναγωγή ἀγαπουλισμό καί πρώτη τους προτεραιότητα, γιά νά νοιώσουν πώς ἡ κοινωνία εἶναι ἀσφαλής, εἶναι νά κλείσουν οἱ ναοί. Ὁ βασιλιᾶς, ὅμως, πλέον εἶναι γυμνός, ὅπως ἔγραψε ὁ Ἄντερσεν. Ὅσο καί νά προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν νά μήν σκεφτόμαστε, ἄς μήν λησμονοῦμε πώς οἱ ναοί δέν σφραγίστηκαν, ἀποχή ἀπό τή μυστηριακή ζωή δέν διετάχθη καί οἱ ἐκκλησίες δέν σταμάτησαν νά λειτουργοῦν οὔτε ἐπί περιόδους φρικτῆς πανούκλας καί ἀνεξέλεγκτης φυματιώσεως.
Ὅποιος ἀποπειρᾶται νά ἐξηγήσει μέ λογικοκρατικούς, ῥεαλιστικούς καί ἐπιστημονικούς ὅρους τά ἐκκλησιαστικά συμβαίνοντα ἁπλά εἶναι ἄμοιρος, ἀμέτοχος καί ἄγευστος τῆς Θείας Χάριτος. Γιά τούς ἀπίστους οἱ συναθροίσεις στούς ναούς εἶναι κατά τι πιό ἀπειλητικές γιά τήν πολύτιμη ὑγεία τους ἀπό αὐτό πού συμβαίνει στύς ὑπεραγορές. Γιά τήν Ὀρθοδοξία μας, ὅμως, μέσα στήν Ἐκκλησία καταλύονται οἱ νόμοι τῆς φύσεως, ἡττᾶται τό κράτος τοῦ ᾍδου καί ἀνατρέπεται ἡ τάξις τῶν ἐγκοσμίων, ὅπως βεβαιώνει ἡ ἐκκλησιαστική ἐμπειρία καί καταθέτουν μαρτυρικῶς οἱ Ἅγιοι Πατρέρες. Οἱ ψαλμοί τῶν μεγάλων Ἑορτῶν ἀποκαλοῦν τόν Θεὸ μέ μία συνταρακτική καί ἀποκαλυπτική λέξη. Τόν ὀνομάζουν «Νυμφίο», ἤτοι μανιακό ἐραστή, παθιασμένο ὑποκείμενο τοῦ ὄντως Ἔρωτος , πρόσωπο παραλελυμένο ἀπό ὑπερχειλίζουσα Ἀγάπη. Πῶς εἶναι δυνατόν ἡ ἀληθής, μοναδική καί ὄντως Ἀγάπη νά ἐπιτρέψει νά προσβληθεῖ, βλαφθεῖ ἤ τραυματιστεῖ τό διακαές ἀντικείμενο τοῦ πόθου της, τό ὁποῖο προσέρχεται εὐλαβικῶς νά τήν προσκυνήσει, δοξάζει καί αἰνέσει; Τό χριστεπώνυμο πλήρωμα δέν ἔχει κάτι νά φοβηθεῖ εἰσερχόμενο στόν οἶκο τοῦ Παντοκράτορος Θεοῦ. Πολύ δέ περισσότερο ὅταν κοινωνεῖ τῶν Ἀχράντων μυστηρίων, ὅταν δέχεται μέσα του τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐβασανίσθη, ἐσταυρώθη καί Ἀνέστη γιά τή δική μας ἐλευθερία ἀπό τίς ἁλυσῖδες τοῦ θανάτου. Ὅλα αὐτά ὅσο κι ἄν διατυπώνονται σέ λεκτικές προτάσεις δέν μποροῦν νά ἀποτελέσουν ἀντικείμενο γλωσσικῆς συζητήσεως, διότι ἀνήκουν στή σφαῖρα τοῦ ὑπερλόγου, τό ὁποῖο δέν ὑποτάσσεται στό ἐπιστητό. Ἡ ἐκκλησιατικό κοινωνία ζεῖ, βιώνει καί αἰσθάνεται ἐμπειρικά τήν ἄπλετη ἔκχυση τοῦ θαύματος τῆς Θείας Χάριτος στούς κόλπους της καί δέν μπορεῖ νά τήν ἀπαρνηθεῖ ψευδόμενη. Ἄν ὁ κόσμος ἔβλεπε πώς μετά τήν χρήση τῆς κοινῆς ἁγίας λαβίδος ἀρρώσταινε ἤ ἐξαιτίας τῆς ὑπερπληθοῦς προσελεύσεως στή Θεία Λειτουργία πάθαινε κι ἀπό μία γρίπη ἤ ὅτι οἱ ἐφημέριοι ἐξέλιπαν ὕστερα ἀπό κάθε κατάλυση τοῦ ὑπολοίπου τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου, ἡ Ἐκκλησία μας δέν θά ἀριθμοῦσε ἤδη δύο ἀδιάκοπες χιλιετίες ζωῆς καί ἐμπειρίας.
Ὁ ἀγώνας γιά τήν μετοχή στό θέλημα τοῦ Κυρίου μας ἀπαιτεῖ ἀπό ἐμᾶς θυσίες, ὅπως ἀκριβῶς ἦταν ναρκοθετημένος ὁ δρόμος τοῦ Χριστοῦ, γιά νά φτάσει νά μᾶς ἀποκαλύψει τήν αἰώνια, ἀπροϋπόθετη καί ἀτέρμονη Ἀγάπη του πρὸς ἐμᾶς. Ἡ ὀρρωδία μας πρό τοῦ ἱοῦ νά μεταλάβουμε, ὁ δισταγμός μας νά λειτουργηθοῦμε καί ἡ προτίμησή μας νά κλειδαμπαρωθοῦμε στίς ἀποστειρωμένες φωλιές μας πνιγμένοι στά ἀντισηπτικὰ σημειώνουν τήν ὀλιγοπιστία μας, καταδεικνύουν τήν ἀπροθυμία μας νά γίνουμε κοινωνοί Ἀθανασίας χάριν τῆς ἐφημέρου προστασίας μας καί ὑπογραμμίζουν τήν διολίσθησή μας σέ νεοπροτεσταντικούς ἀτραπούς, οἱ ὁποῖοι πόρρω ἀπέχουν ἀπό αὐτό πού διδάσκει ἡ ἐκκλησιαστική παράδοση. Ὅταν τό μιντιακό κατεστημένο τῆς ὑποκρίσίας προβάλλει ὡς πρότυπο χριστιανισμοῦ τά ἀσφαλῆ live streaming τοῦ Ποντίφηκος καί τό κιτσαριό τῶν ὑποκριτικῶν ῥωμαιοκαθολικῶν λειτουργιῶν μέ φωτογραφίες τῶν πιστῶν στά στασίδια, ἀντιλαμβανόμαστε πώς πρός δυστυχίαν μας ἐπιλέξαμε τόν δρόμο τῆς ἀτομικῆς μας σωτηρίας, ξεχάσαμε τί σημαίνει κοινότητα τριαδική καί ἀρνηθήκαμε νά παλέψουμε γιά τήν Πίστη μας, τήν ὁποία περιηγάγαμε σέ διαπραγματεύσιμο συνάλλαγμα.
Ὑπό τό πρῖσμα αὐτῶν τῶν διαπιστώσεων, δέν χρειάζεται νά ἀναρωτηθεῖ κανείς ἄν τό μέτρο τῆς κυβερνήσεως γιά καθολική ἀναστολή λειτουργίας ὅλων τῶν θρησκευτικῶν χώρων θά ἰσχύσει καί στά παράνομα ἤ νόμιμα τζαμιά. Ὅπως στή Σάμο οἱ Ἕλληνες ἔμειναν κλεισμένοι στά σπίτιά τους ὑπακούοντας στίς κρατικές ὑποδείξεις καί ἔξω οἱ παράνομοι μετανάστες βολοέδερναν, χωρίς κανείς νά τούς ἐπιπλήττει, κανοναρχεῖ καί ἐμποδίζει, ἔτσι καί στή θρησκευτική σύναξη καί λατρεία κάποιοι θά ἀποδειχτοῦν πάλι πιό ἴσοι ἀπό τούς ἄλλους. Δέν θά μᾶς ἐκπλήξει ἄν τό ἑπόμενο διάστημα ἐπιβεβαιωτικές τῆς πρόβλεψης φωτογραφίες κυκλοφορήσουν στή δημοσιότητα. Οὔτως ἤ ἄλλως, δέν ξενίζει πλέον οὔτε ἡ κυνική προκλητικότητα, μέ τήν ὁποία ἡ κυβέρνηση ἐκμεταλλεύεται τόν πανικό τοῦ κορωναϊοῦ καί τόν ἐγκλωβισμό τῶν Ἑλλήνων στά σπίτιά μας, γιά νά μεταφέρει δέκα χιλιάδες λαθρομετανάστες στήν ἐνδοχώρα, νά συνεχίσει ἀνενόχλητη τό σχέδιο τοῦ ἰσλαμικοῦ ἐποικισμοῦ καί νά γκετοποιήσει ὁλόκληρη τήν ἐπικράτεια μέ ἀναφομοίωτους σουνῖτες, χωρίς ἀντιδράσεις. Τά ἀντανακλαστικά τῆς κοινωνίας εὐνουχίστηκαν, οἱ παγκοσμιοποιητές τό γνωρίζουν αὐτό καί κατά καιρούς ἀναζητοῦν εὐκαιρίες νά πειραματιστοῦν προωθῶντας τό μοντέλο τῆς ἄθεης πολυπολιτισμικῆς societas. Ἡ οἰκονομική κατάρρευση, ἡ ὁποία λόγῳ κορωναϊοῦ ἐπίκειται ἀπό τήν ἀκινησία τῆς ἐπιχειρηματικῆς δραστηριότητος, τήν ἀφαίμαξη τῶν κρατικῶν ἀποθεματικῶν καί τή μεγιστοποίηση τῆς πενίας τῶν μεροκαματιάρηδων, ἄρει τάς πύλας γιά νέα μνημόνια, νέα περίοδο λιτότητος καί ἀσφαλῶς γιά τήν καθιέρωση τοῦ πλαστικοῦ χρήματος, ὅταν αἴφνης θά διαπιστωθεῖ πώς τά χαρτονομίσματα ἀποτέλουν πηγή μεταδόσεως τοῦ ἰοῦ.
Πολλοί ἀνησυχοῦν πώς, ὅταν ὁ κορωναϊὸς παρέλθει, βγοῦμε ἐπιτέλους ξανά ἔξω ἀπό τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ μας καί ἀντικρίσουμε τόν ξεχασμένο ἥλιο, θά κληθοῦμε νά ζήσουμε σέ μία νέα Ἑλλάδα, τήν ὁποία κάποιοι ἄλλοι «φιλεύσπλαχνοι ἀνθρωπιστές», χωρίς νά μᾶς ῥωτήσουν, διαμόρφωσαν γιά ἐμᾶς, γιά τό δικό μας καλό καί τή δική μας εὐτυχία. Τό παραμύθι ὅσο γλυκό, συγκινητικό καί στοργικό κι ἄν μᾶς ἀκούγεται τώρα, δέν θά καθυστερήσει νά βγάλει τή μάσκά του καί νά φανερώσει τό ἀληθινά ἐφιαλτικό πρόσωπό του.
 
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές, δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας. Προσβολές, ύβρεις και ανήθικες παρεμβάσεις δεν είναι αποδεκτές

Συνέντεξη του επικεφαλής του Κέντρου φ για το λαθρομεταναστευτικό

 

 

Ο επικεφαλής του Κέντρου φ με την Όλγα Λαθύρη για λαθρομεταναστευτικό, την κατάσταση στον Έβρο και τον επιχειρούμενο εποικισμό της Ελλάδας.

https://www.youtube.com/watch?v=YfKjb1Bzd_Q

 

20 Μύθοι και πραγματικότητες

20 ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
(Παράνομη μετανάστευση και ανοιχτά σύνορα)
 

 
1)-Μύθος: Όλοι όσοι έρχονται στην Ελλάδα είναι πρόσφυγες.
-Πραγματικότητα: Όσοι εισέρχονται παρανόμως στην Ελλάδα, είναι παράνομοι (λαθραίοι) μετανάστες.
2)Μύθος: Το θέμα είναι προσφυγικό.
-Πραγματικότητα: Η επιχειρούμενη εισβολή είναι κατ' ουσίαν κατά των δικαιωμάτων των ελαχίστων προσφύγων. Το θέμα έχει σχέση με υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδος και πρόκειται για απόπειρα εποικισμού και αλλοίωσης των εθνικών, κοινωνικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών της Ελλάδος και του ελληνισμού.
3)-Μύθος: Έρχονται από τη Συρία.
-Πραγματικότητα: Έρχονται από σχεδόν 70 χώρες και μόνο το 2% του συνόλου είναι από τη Συρία.
4)-Μύθος: Έρχονται από φτωχές χώρες με κατεστραμμένη οικονομία.
-Πραγματικότητα: Μεγάλος όγκος λαθρομεταναστών έρχεται από πλουσιότερες χώρες με αναπτυσσόμενη βιομηχανία (π.χ. Πακιστάν: πυρηνικά και βιομηχανία παραγωγής αεροσκαφών, Αλγερία: πετρέλαιο και δισεκατομμύρια για οπλικά συστήματα).
5)-Μύθος: Οι παράνομοι μετανάστες θέλουν απλά να διέλθουν από την Ελλάδα.
-Πραγματικότητα: Πάρα πολλοί από αυτούς, ήρθαν για να μείνουν. Είτε γιατί έτσι θέλουν λόγω εξωφρενικών παροχών είτε γιατί οι άλλες χώρες δεν τους δέχονται.
6)-Μύθος: Είναι γυναικόπαιδα.
-Πραγματικότητα: Οι περισσότεροι είναι λιποτάκτες άρρενες νέοι σε ηλικία.
7)-Μύθος: Είναι σωστό να επιτρέψουμε την ελεύθερη είσοδό τους.
-Πραγματικότητα: Το να επιτραπεί η ελεύθερη είσοδός τους είναι σαν να έχεις πει ναι σε Μουσολίνι και Χίτλερ όταν κατ' αρχάς ζητήθηκε ελεύθερη διέλευση. Ο πόλεμος, είτε είναι υβριδικός είτε στρατιωτικός, δεν παύει να είναι πόλεμος.
8)-Μύθος: Το να προπαγανδίζουμε να έρθουν στην Ελλάδα είναι ανθρωπιστική ενέργεια.
-Πραγματικότητα: Όσοι πράττουν το ανωτέρω, ευθύνονται αναλογικώς για τους πνιγμούς και τις ταλαιπωρίες ανθρώπων καθώς και για την υποστήριξη παράνομης διακίνησης και ενδεχόμενης εκμετάλλευσης ενηλίκων και ανηλίκων.
9)-Μύθος: Είναι επενδυτές και κάτοχοι μεταπτυχιακών.
-Πραγματικότητα: Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί σε μμε, μεταξύ τους βρίσκονται παιδόφιλοι, βιαστές, καταπιεστές γυναικών, τζιχαντιστές, βιαιοπραγούντες κ.ά.
10)-Μύθος: Έρχονται ειρηνικά και θέλουν να ενσωματωθούν και να ενταχθούν.
-Πραγματικότητα: Όπως προκύπτει από κείμενα, εικόνες και βίντεο, πολλοί εξ αυτών έρχονται επιθετικά και βίαια, με ανθελληνικό και αντιχριστιανικό μένος.
11)-Μύθος: Χιλιάδες λαθρομετανάστες θα ενσωματωθούν στα νησιά.
-Πραγματικότητα: Τα νησιά θα πάψουν να είναι ελληνικά, οι Έλληνες θα γίνουν μειονότητα στον τόπο τους, η κοινωνική συνοχή θα διαρραγεί, ο τουρισμός θα καταποντισθεί.
12)-Μύθος: Θα αυξηθεί ο πληθυσμός των Ελλήνων.
-Πραγματικότητα: Θα αυξηθεί ο πληθυσμός της Ελλάδος από αλλογενείς, αλλοδαπούς και εν πολλοίς αλλόθρησκους.
13)-Μύθος: Θα ασπαστούν τον Χριστιανισμό και τα ελληνικά ήθη και έθιμα.
-Πραγματικότητα: Το Ισλάμ ανήλθε παγκοσμίως από 15% σε 20% και στην Ελλάδα αλλοιώθηκε η θρησκευτική ομοιογένεια από ~98% σε ~80%( ; ).
14)-Μύθος: Οι εν Ελλάδι εθνομηδενιστές είναι κατά του ολοκληρωτισμού και του πολέμου.
-Πραγματικότητα: Είναι υπέρ του Ερντογάν και της επιθετικότητάς του κατά της Ελλάδος και υπέρ των επιθέσεών του στη Συρία και αλλού.
15)-Μύθος: Οι εθνομηδενιστές στην Ελλάδα είναι κατά του ιμπεριαλισμού και του εθνικισμού.
-Πραγματικότητα: Είναι υπέρ του επεκτατισμού και του ιμπεριαλισμού και του εθνικισμού της Τουρκίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας και των όποιων υποκινητών τους, δηλαδή, υπέρ των αντιπάλων των Ελλήνων.
16)-Μύθος: Η FRONTEX στηρίζει την Ελλάδα.
-Πραγματικότητα: Η FRONTEX στηρίζει την πολιτική τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δεν στηρίζει την αποτρεπτική πολιτική αλλά οδηγεί τους παράνομους μετανάστες εντός των χωρικών υδάτων τής Ελλάδος, δημιουργώντας προβλήματα στον εθνικό έλεγχο.
17)-Μύθος: Η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει την Ελλάδα.
-Πραγματικότητα: Η Ε.Ε. βλέπει την Ελλάδα όχι ως κυρίαρχη χώρΑ αλλά σαν χώρΟ υποδοχής και εγκατάστασης παράνομων μεταναστών και με χρηματοδοτήσεις "κάνει πλάτες" στον υβριδικό πόλεμο που εξαπολύει ο Ερντογάν καθώς και στην απόπειρα εποικισμού των νησιών της Ελλάδος αλλά και της ενδοχώρας ώστε να επέλθουν μόνιμες δυσκόλως ανατάξιμες καταστάσεις.
18)-Μύθος: Το "ηθικό πλεονέκτημα" της λεγόμενης αριστεράς.
-Πραγματικότητα: Κάνουν ότι δεν βλέπουν την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου από την Τουρκία στο Ακούγιου. Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι η επιθετικότητα τού Τούρκου προέδρου στη Συρία και στους Κούρδους προκαλεί εκατόμβες νεκρών, χιλιάδες τραυματιών και πολλές χιλιάδες μετακινουμένων. Υποστηρίζουν κινήσεις αντιπερισπασμού υπέρ της Τουρκίας στην Κύπρο. Στηρίζουν μονίμως και συνεχώς εχθρικές θέσεις εναντίον τής Ελλάδος, δημιουργώντας μάλιστα προβλήματα στα μετόπισθεν για κόπωση και διάσπαση των σωμάτων ασφαλείας αλλά και ενόπλων δυνάμεων, ενώ συγχρόνως διχάζουν το λαό.
19)-Μύθος: Η εθνική στάση λεγομένων δεξιών.
-Πραγματικότητα: Κάποιοι από αυτούς κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους και το συμφέρον τους, κάνοντας "δουλίτσες" μαζί με τους αριστερούς με τις Μ.Κ.Ο., βγάζοντας κέρδος από την εθνική ζημία για την οποία συνεργούν. Είναι ικανοί να στηρίξουν απώλεια εθνικής κυριαρχίας και εθνικού εδάφους για να μη χαλάσει το βόλεμά τους. Προσπαθούν να πείσουν ότι η δειλία τους και η μεγάλη τους έλλειψη σε αξίες, ιδανικά και εθνική συνείδηση είναι αναγκαιότητα και πολιτική ορθότητα.
20)-Μύθος: Ναι στα ανοιχτά σύνορα γιατί αυτό είναι υπέρ των λαών.
-Πραγματικότητα: Τα ανοιχτά σύνορα οδηγούν σε εξαφάνιση λαών, εθνών, πολιτισμών και κάθε διαφορετικότητας. Συνεπώς, τα ανοιχτά σύνορα υπηρετούν την αντιανθρώπινη νεοκυκλίτικη παγκοσμιοποίηση οδηγώντας σε ομογενοποίηση και αυτοί που υπηρετούν τέτοιες πολιτικές είναι υποτακτικοί βαστάζοι των παγκόσμιων αφεντικών (είτε ως "χρήσιμοι ηλίθιοι" είτε ως "αργυρώνητοι δούλοι" είτε ως μισέλληνες). Επιπλέον: Μία πόλη της Κίνας, μία της Ινδίας και μία του Μπαγκλαντές, μπορούν να εξαφανίσουν όλες τις χώρες των Βαλκανίων. Μερικές χιλιάδες μεταναστών μπορούν λόγω τεράστιας ποσότητας να θέσουν σε μεγάλο κίνδυνο την ελληνικότητα των νησιών και των παραμεθόριων περιοχών μας αλλά και αυτής καθ' αυτής της Ελλάδος.
Πάρε θέση λοιπόν: Ή με τους πατριώτες, ή με τους προδότες.
 
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.

Η Γενοκτονία ενός Έθνους

Η Γενοκτονία ενός Έθνους
 
Γράφει ο Πασχάλης Κ. Μουλάς
Φιλόλογος - Συντονιστής Τομέα Νεολαίας «Λαρισαίων Κοινόν»
 
Η λέξις Γενοκτονία αποτελείται από τα συνθετικά γένος και κτείνω(=φονεύω), σημαίνει δηλαδή τον φόνον εναντίον ενός γένους (λ.χ. Γενοκτονία των Ποντίων). Ως Γένος προσδιορίζεται το σύνολον των ανθρώπων, οι οποίοι συνδέονται με συγγενικούς δεσμούς που αφορούν τα όρια πέραν της οικογενείας. Όσον αφορά δε το Έθνος, δυνάμεθα να εντοπίσουμε πολλάς αναφοράς δι’ αυτό εις τα Ομηρικά Έπη, λ.χ. «ἂψ δ᾽ ἑτάρων εἰς ἔθνος»/ «ἔθνεα πεζῶν» κ.ά. (Ιλιάς, ραψωδία Λ).
Εις την πρώτη περίπτωσιν, φαίνεται να εννοείται η σύναξις ανθρώπων, ενώ εις την δευτέρα το πλήθος ομοίων ή ομοειδών πραγμάτων. Εάν αναγνώσουμε με προσοχή τον Ηρόδοτο, στο πόνημά του Ιστορίαι ανακαλύπτουμε ότι το όμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον και το ομότροπον είναι τα κύρια συστατικά που προσδίδουν συγκεκριμένη μορφή εις το γένος και είναι εκείνα που το κρατούν όρθιο. Η ίδια καταγωγή(=προγονικές, εξ αίματος ρίζες), η κοινή δημιουργία και χρήση μιας διακριτής γλώσσης, η από κοινού Πίστις στον Τριαδικόν Θεόν, αλλά και ο όμοιος τρόπος αντιλήψεως της ζωής συναπαρτίζουν την βάση, επάνω εις την οποίαν εδομήθη το Γένος των Ελλήνων και εξελίχθη ανά τας χιλιετίας εις ένα ενιαίον και αδιαίρετον Έθνος.
 
Οι ανωτέρω συνεκτικοί δεσμοί και η αποτύπωσις που αφήνουν με το πέρας των ετών είναι φανερόν ότι πολεμώνται μανιωδώς, έσωθεν και έξωθεν... Τα συστημικά, προδοτικά κοινοβουλευτικά κόμματα εν Ελλάδι ψηφίζονται από σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος με την ελπίδα (το τελευταίο κακόν που βγήκε από το κουτί της Πανδώρας) πως θα αποκομίσει χρηματικά, αξιωματικού χαρακτήρος ή άλλου τύπου οφέλη μόλις εκλεγούν οι «εκλεκτοί» του.
 
Αρκετοί προσδοκούν το ρουσφέτι και την βόλεψη, ψηφίζοντας σαράντα και πλέον έτη τους ίδιους εθνικούς ολετήρες, ενώ άλλοι αδιαφορούν και δεν συμμετέχουν εις τα Κοινά του τόπου τους. Την ίδια στιγμή, τα Ελληνόπουλα ταλαιπωρούνται εις βαθμόν άνευ προηγουμένου (ξενιτιά, μάστιγα ναρκωτικών ουσιών, ανεργία, ασιτία, αυτοκτονίες, ψυχοσωματικά προβλήματα κ.ά.), οι ηλικιωμένοι αναγκάζονται συχνά να κατεβαίνουν εις τους δρόμους, ώστε διαμαρτυρηθούν για τα λιγοστά και ανεπαρκή χρήματα των συντάξεών τους (με τας οποίας δεν μπορούν να συντηρήσουν ενίοτε ούτε τους εαυτούς τους), δεκάδες συμπολίτες μας σκοτώνται σε τροχαία δυστυχήματα, ενώ εκατομμύρια αλλοφύλων και αλλοθρήσκων, ξένοι προς την ελληνικήν αισθητικήν και τον ευρωπαϊκόν-ελληνικόν πολιτισμόν, κατακλύζουν την χώρα και έχουν περισσότερα δικαιώματα και λιγότερες υποχρεώσεις από τον γηγενή, εθνικό πληθυσμό.
Εάν ενστερνισθούμε την σημαντικότητα των κυριάρχων στοιχείων που συνιστούν τον Έλληνα (ανελύθησαν στην πρώτη και δεύτερη παράγραφο) και εάν κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια (3η και 4η παράγραφος) χωρίς κομματικές ή και άλλες ιδεοληπτικές παρωπίδες, αντιλαμβανόμεθα την κρισιμότητα της συγχρόνου καταστάσεως, η οποία χαρακτηρίζεται από βαθειά παρακμή και έκπτωση ηθών και αξιών, αλλά και μειωμένη αντιληπτική και κριτική ικανότητα. Η Γενοκτονία ενός Έθνους έχει λάβει σάρκα και οστά, ο αφανισμός του θέμα χρόνου...
 
Εις το ερώτημα εάν υπάρχει λύσις, η απάντησις είναι καταφατική και διαπνέεται, κατά την κρίση μου, από τις κάτωθι απαραίτητες και αναγκαίες προϋποθέσεις :
 
Εθνική Ομοψυχία, Ενότης των κατά τόπους Αδεσμεύτων Δυνάμεων και Πολιτών, Αλήθεια και Τιμιότης ο οδηγός μας.
 
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.

Τελευταία Άρθρα

NOTE! This site uses cookies and similar technologies.

If you not change browser settings, you agree to it. Learn more

I understand