Χρονογράφημα: "Ανανέωση Διαβατηρίου"
Γράφει ο Νίκος Τζιόπας
Γράφει ο Νίκος Τζιόπας
του Γεωργίου Σαγιά
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΑΜΕΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΕΜΠΟΔΙΖΟΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ("ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ").
Ο σχεδιασμός των υφισταμένων υποδομών έως και πριν από κάποια χρόνια δεν κάλυπτε τις ανάγκες προσβάσεως των αμεα και γενικά πολλών κατηγοριών εμποδιζομένων ατόμων, συμβάλλοντας στη δημιουργία διακρίσεων εις βάρος τους. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι τα ίχνη της πόλεώς μας βρίσκονται στο μακρινό παρελθόν (οπότε υπάρχουν και δεσμεύσεις δομήσεως και κατασκευών που έρχονται από πολύ παλιά), εξηγούν μεν μια πραγματικότητα σκληρή για τα αμεα αλλά ορίζουν και το μέγεθος της ευθύνης μας σήμερα.
Σε καθημερινή βάση, για παράδειγμα, παρατηρείται η παρακώλυση της ελευθέρας χρήσεως και προσπελάσεως των πεζοδρομίων ως ένα σύνηθες -δυστυχώς- φαινόμενο, λόγω παλαιών κακοτεχνιών, αυθαιρέτου κατάλήψεώς τους από μόνιμα εμπόδια και εγκαταστάσεις ή προσωρινής κατάληψεώς τους από παρανόμως σταθμευμένα οχήματα, ενίοτε και ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων πέραν της αδειοδοτημένης επιφανείας και σε βάρος τής οδεύσεως πεζών αμεα ή και με αμαξίδια, μη ορθολογική τοποθέτηση στύλων υπό υπηρεσιών κ..ά.
Είναι ζητούμενο για μία σύγχρονη πόλη με ανθρώπινο πρόσωπο η κατά το δυνατόν αυτονομία προσεγγίσεως και χρήσεως πεζοδρομίων, πλατειών, δημοσίων χώρων και κτηρίων, υποδομών, υπηρεσιών και αγαθών από αμεα και εμποδιζόμενα άτομα.
Υπάρχουν παλαιότερες εγκύκλιοι από το ΥΠ.ΟΙ.Ο. και άλλους συναρμόδιους φορείς, σε θετική κατεύθυνση, όμως το μεγάλο κόστος χρηματοδοτήσεως των αναγκαίων έργων μετακυλίεται στους ΟΤΑ, οι οποίοι πρέπει να μελετήσουν τρόπους εξευρέσεως ή και ανακατανομής πόρων για μία μεγάλης κλίμακος παρέμβαση. Διότι η παρέμβαση που εισηγούμαστε εντάσσεται σε ένα σχέδιο στρατηγικού σχεδιασμού λύσεως προβλημάτων και στρεβλώσεων που έρχονται από το παρελθόν αλλά δεν πρέπει να διαιωνίζονται.
Ο προτεινόμενος σχεδιασμός, αφορά το σύνολο των αναγκών των αμεα και γενικώς των εμποδιζομένων ατόμων, διέπεται από την λογική των λεγομένων "ΑΛΥΣΙΔΩΝ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΟΣ" και -αδρομερώς- αφορά στην ΕΝΙΑΙΟΠΟΙΗΣΗ διαδρομών για στάθμευση, όδευση και χρήση με άμεσο και λειτουργικό τρόπο σε:
-Χώρους υψηλής επισκεψιμότητος (π.χ. κέντρο πόλεως όπου βρίσκονται -μεταξύ άλλων- και πολλά ιατρεία, φαρμακεία, χώροι υγιεινομικής περιθάλψεως και αποκαταστάσεως υγίειας αλλά και κατά τόπους εξειδίκευση με προτεραιότητα σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγίειας).
-Διοικητικό/-ά Κέντρο/-α, γιατί δυστυχώς η γραφειοκρατία συχνά υπερβαίνει τις εξ αποστάσεως υπηρεσίες και είναι απαραίτητη η παρουσία αυτοπροσώπως.
-Σχολικές Μονάδες (διότι, πέραν των παιδιών που σαφώς και κατηγορηματικώς πρέπει να έχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στις σχολικές τάξεις, σημειώνεται επίσης ότι σχολεία είναι και εκλογικά κέντρα και βεβαίως θα έπρεπε να υπάρχει απρόσκοπτη πρόσβαση για να ασκηθεί το δικαίωμα της ψήφου και όχι να εξελίσσεται ολόκληρη επιχείρηση για να ασκήσει ένα αμεα ή εμποδιζόμενο άτομο το εκλογικό του δικαίωμα).
-Χώρους στο λεγόμενο εμπορικό κέντρο ώστε να καθίστανται εφικτές οι αγορές κάθε είδους αλλά και να ικανοποιούνται ανάγκες εστιάσεως και διασκεδάσεως.
-Χώρους αρχαιολογικούς, πολιτισμού, ψυχαγωγίας και αθλητισμού διότι η έλλειψη προσβασιμότητας συχνά δεν είμαι θέμα αναπηρίας αλλά αδιαφορίας και στερεί το δικαίωμα από τους συνανθρώπους μας να έρχονται σε επαφή με αγαθά από τα οποία θα μπορούσαν να μην είναι αποκλεισμένοι.
Τα ανωτέρω είναι μέρος αξόνων προτεινομένων παρεμβάσεων που αφορούν στον Δήμο και δεν γίνεται στην παρούσα φάση επέκταση και σε άλλες απαιτούμενες ενέργειες (π.χ. για την προσβασιμότητα στους Ναούς, στα Δικαστήρια κ.α.).
Για να δρομολογηθούν τα ανωτέρω, σκόπιμο, καλό και πρέπον είναι να ζητηθεί άμεσα η γνώμη των επροσώπων κατά τόπους συλλόγων αμεα, να μελετηθούν τα κείμενα και οι θέσεις των πανελληνίων ομοσπονδιών αμεα και εμποδιζομένων ατόμων αλλά και να οργανωθεί και υλοποιηθεί δράση για βιωματική γνώση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα αμεα και κάθε εμποδιζόμενο άτομο ώστε να γίνει από όλους εντελώς κατανοητό το βάθος τού προτεινομένου εγχειρήματος. Συγχρόνως, με τη συνέργεια εκπροσώπων και μελών των προαναφερόμενων φορέων, θα πρέπει να αποτυπωθεί εντελώς συγκεκριμένα η υφιστάμενη κατάσταση προβλημάτων προσβάσεως σε κτήρια και εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται από το κοινό, ώστε να προσδιοριστούν επακριβώς τα σημεία που δυσχεραίνουν ή και εμποδίζουν την κίνησή τους για να δρομολογηθούν οι δέουσες ενέργειες χωρίς στρεβλώσεις.
Για να υλοποιηθούν τα ανωτέρω, πρέπει -μεταξύ άλλων ενεργειών- να οριστούν τα σημεία και οι τρόποι παρεμβάσεων κατά προτεραιότητα, σε συνάφεια με τις οικονομικές και τεχνικές δυνατότητες τού Δήμου. Κάποια από αυτά θα μπορούσαν να είναι:
-Ορισμός νέων θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων αμεα με γεωγραφική κατανομή (ανά Συνοικία, Διαμέρισμα, Κοινότητα) με έμφαση στο κέντρο πόλεως καθώς και πλησίον πλατειών, ναών, δικαστηρίων, χώρων πολιτισμού, αθλητισμού κ.α.
-Καθετοποιημένος έλεγχος προσβασιμότητας ανά θέση ξεχωριστά [για παράδειγμα: Συνοικία Χ, πιθανός Χώρος Επισκέψεως Ψ (π.χ. ΚΕΠ ή Μουσείο), έλεγχος οδεύσεως έως την είσοδο, αντικατάσταση θύρας αν δεν είναι εφικτό να ανοίγει από αμεα (π.χ. με φωτοκύτταρο), έλεγχος αν μπορεί να εισέλθει αναπηρικό αμαξίδιο από την θύρα ή σε ανελκυστήρα, έλεγχος αν υπάρχει τουαλέτα για αμεα και προσβασιμότητα τουαλέτας καθώς και κινήσεως στον χώρο, προβλεπόμενος χώρος για αμεα με ιδιαίτερη σήμανση κ.ά.)].
-Επιδαπέδια σήμανση ελευθέρας ανεμποδίστου οδεύσεως με χρωματιστή πορτοκαλί γραμμή (πορτοκαλί διότι είναι το χρώμα που φαίνεται πιο έντονα και σε μεγαλύτερη απόσταση) για να μην υπάρχουν δικαιολογίες τοποθετήσεως εμποδίων.
Οι γραμμή αυτή θα είναι συνεχόμενη, θα οδηγεί (και) σε διαβάσεις πεζών και αμαξιδίων.
-Στις διαβάσεις πεζών και αμαξιδίων, πρέπει να έχουν ομαλοποιηθεί τα κρασπεδορείθρα βάσει των υπό της νομοθεσίας προβλεπομένων. Επίσης, οι διαγραμμίσεις των διαβάσεων πρέπει να βάφονται σε τακτά διαστήματα ώστε να είναι εμφανείς και ευδιάκριτες. Στους φωτεινούς σηματοδότες θα πρέπει να προστεθεί ηχητικό σήμα για τυφλούς.
-Να υπάρξει πρόβλεψη τουαλετών αποκλειστικά για αμεα (με ηλ/κό άνοιγμα με συγκεκριμένη κάρτα ή συγκεκριμένο κωδικό που θα δίδεται στους συλλόγους αμεα) διότι -παρά τα προβλεπόμενα- η πρόσβαση των αμεα στις δημόσιες τουαλέτες ή στις τουαλέτες των χώρων εστιάσεως, δυστυχώς συχνά είναι αδύνατη (π.χ. σε υπόγεια ή υπέργεια με σκάλες).
-Συντήρηση των πλακών πεζοδρομίου ώστε να είναι στέρεα τοποθετημένες με ισόπεδη επιφάνεια.
-Αδειοδότηση της εποχιακής πλανόδιας ή στάσιμης εμπορικής δραστηριότητος εκτός ελεύθερης ζώνης οδεύσεως πεζών και οπωσδήποτε όχι στη ζώνη τυφλών.
-Άρση της ανορθολογικής τοποθετήσεως πινακίδων και στύλων υπηρεσιών.
-Αφαίρεση κλαδιών δέντρων και θάμνων που εμποδίζουν την όδευση και έλεγχος σε παρτέρια, ζαρντινιέρες και κράσπεδα για τον ίδιο λόγο.
-Δημοτικά Συμβούλια με συμμετοχή "διερμηνέα" για κωφαλάλους.
-Λειτουργία τηλεφωνικής γραμμής ή και διαδικτυακής πλατφόρμας όπου ο πολίτης θα μπορεί να καταθέτει το συγκεκριμένο επί του θέματος πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
-Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι μεγάλο το ποσοστό αμεα στην χώρα μας. Σαφώς και επιθυμούν να ταξιδεύουν στην επικράτεια, όμως οι δυσκολίες είναι πολλές εξαιτίας κυρίως της αδιαφορίας και της ελλείψεως στρατηγικής για το θέμα. Γι' αυτό, θα μπορούσε να οριστεί ελεύθερος χώρος ειδικά για στάθμευση αρκετών οχημάτων (καθώς και λεωφορείων στα οποία επιβαίνουν) αμεα και κατόπιν να υπάρξει η πορτοκαλί γραμμή / διαδρομή όδευσης, η οποία να οδηγεί σε σημεία πολιτισμού, εστίασης, ψυχαγωγίας κ.α. Μάλιστα δε, θα μπορούσε δίπλα στην πορτοκαλί γραμμή να υπάρχει σήμανση (π.χ. με ένα απλό χρωματιστό κυκλικό σημάδι) όπου υπάρχει φαρμακείο (πράσινος κύκλος), χώρος πολιτισμού ή μουσείο (μπλε κύκλος), μνημείο (κίτρινος κύκλος), τουαλέτα για αμεα (κόκκινος κύκλος) κ.ο.κ.
Πολλά ακόμη θα μπορούσαν να γραφούν. Για λόγους οικονομίας χρόνου, προτείνονται βήματα προς την κατεύθυνση υλοποιήσεως του ανωτέρω σχεδιασμού.
Επιβοηθητικά αναφέρεται ότι είναι χρήσιμη η ομαδοποίηση των εμποδίων σε κατηγορίες εμποδίων (φυσικά, τεχνητά, αρχιτεκτονικά, διοικητικά, νομικά καθώς επίσης και σε εκείνα που προκύπτουν λόγω συμπεριφοράς πολιτών και ενδεχομένου πλημμελούς ελέγχου υπό αρμοδίων).
-Να εγκριθεί η παρούσα εισήγηση ως προς την ουσία της για την ανάγκη στρατηγικού σχεδιασμού υπέρ αμεα και εμποδιζομένων ατόμων.
-Να διαβιβαστεί η παρούσα εισήγηση (με ευθύνη τής γραμματείας του Δ.Σ.) στη Δ/νση Οικ/κών Υπηρεσιών και στη Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών με εντολή τού σημερινού Δ.Σ. να ετοιμαστεί συνολική μελέτη (ή μικρότερες μελέτες ανά Δομή ή και Χώρο, π.χ. ομαδοποιημένων χώρων υψηλής επισκεψιμότητος και πάντως βάσει ενιαίου συνολικού σχεδιασμού) και να κατατεθεί εκτίμηση κόστους της/των μελετών και της υλοποιήσεως αυτών.
-Να προωθηθεί προς έγκριση και στην Οικ/κή Επιτροπή και στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και κατόπιν σε τελική μορφή για έγκριση από το Δ.Σ.
-Να ενταχθούν οι μελέτες στο Τεχνικό Πρόγραμμα και να προβλεθεί σχετικό κονδύλι στον Προϋπολογισμό ή σχετική Τροποποίηση Προϋπολογισμού.
Εν κατακλείδι:
Οφείλουμε να βελτιώσουμε σημαντικά τις δυνατότητες ελεύθερης και ανεμπόδιστης κινήσεως των ΑΜΕΑ. Σημειωτέον ότι πολλοί συμπολίτες και επισκέπτες τής πόλεώς μας επίσης θα ευνοηθούν από αυτές τις ρυθμίσεις, δηλαδή, άτομα με μειωμένη όραση, μητέρες που μεταφέρουν τα μωρά τους με καρότσι (και μάλιστα διπλό καρότσι διδύμων), ακόμη και υπερήλικες ή άτομα που μεταφέρουν καρότσι ωνίων από την αγορά, ηλικιωμένοι εργάτες με καρότσι μεταφοράς εμπορευμάτων, επαγγελματίες που πρέπει να μεταφέρουν αγαθά στα καταστήματά τους καθώς και άλλες κατηγορίες συνανθρώπων μας.
Είναι υποχρέωσή μας να παρέχουμε στα αμεα και σε όλα τα εμποδιζόμενα άτομα ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες στη ζωή μέσω των "Αλυσίδων Προσβασιμότητος" και μάλιστα να επιδιωχθεί δικτύωση πόλεων με αντίστοιχες δράσεις μέσω ενός δικτύου αυτοδιοικητικών που μεριμνούν (και) για αυτό το σημαντικό θέμα, αποδεικνύοντας εμπράκτως το μέτρο τού πολιτισμού και της κοινωνικής μας ευαισθησίας.
Γιατί, εντέλει, αναπηρία είναι η αδιαφορία!
Άρθρο του Λάμπρου Χουλιαρά / Υποστρατήγου ε.α.-Στρατηγικού Αναλυτή
Από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας η αυτάρκεια είχε αναδειχθεί ως βασική επιδίωξη, που παράλληλα με την ελευθερία και την αυτονομία, αποτελούσαν τις προϋποθέσεις ύπαρξης και επιτυχίας της πόλης – κράτους. Όπως οι πολίτες, αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους υπερασπίζοντας την ελευθερία της πόλης– κράτους, συνέβαλλαν στην διακυβέρνηση με νόμους που οι ίδιοι είχαν θεσπίσει για να επιτύχουν την αυτονομία της, έτσι συμμετείχαν και στη παραγωγή για να καλύψουν τις ανάγκες τους και να ενισχύσουν την αυτάρκεια της πόλης τους.
Η αυτάρκεια, είναι η κατάσταση εκείνου που επαρκεί στις ανάγκες του, η οικονομική ανεξαρτησία, το να έχεις κάθε τι που χρειάζεται, χωρίς να εξαρτάται σε τίποτε από άλλον! Η αυτάρκεια επομένως είναι η σημαντικότερη παράμετρος για την ανεξαρτησία μιας χώρας. Όταν έχεις όσα σου χρειάζονται, τότε δεν έχεις ανάγκη οικονομική από κανέναν. Και όταν δεν εξαρτάσαι οικονομικά, δεν εξαρτάσαι και πολιτικά.
Η Πατρίδα μας είναι μία ευλογημένη χώρα! Έχει τα πάντα! Από το απλούστερο προϊόν μέχρι το πιο σπάνιο ορυκτό! Έχει ακόμη θάλασσα, ήλιο, υπέροχο κλίμα, ιστορία, πολιτισμό! Έτσι, αυτοί που είχαν βάλει στο μάτι την πατρίδα μας, την οδήγησαν διά των ταγών της στην απώλεια της αυτάρκειάς της. Πρώτα κατέστρεψαν την γεωργία και την κτηνοτροφία. Ανάγκασαν τους Έλληνες διά των επιδοτήσεων να σταματήσουν να δουλεύουν στα χωράφια τους και να καταστρέψουν τις παραγωγές τους. Κατέστρεψαν ακόμη και κάθε άλλη παραγωγική πηγή. Η ελληνόκτητη ναυτιλία σήκωσε κάθε λογής σημαία και τα συναλλαγματικά κεφάλαια τους επενδύονται σε κάθε λογής πιστωτικό κατάστημα της Υφηλίου! Με σκόπιμες πολιτικές έκλεισαν κάθε μεγάλη βιομηχανική επιχείρηση κ.λ.π.
Για να μπορέσει λοιπόν σήμερα η Ελλάδα να ορθοποδήσει θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει αυτές τις τρεις επιδιώξεις των προγόνων μας. Να ξαναγίνει ελεύθερη. Αυτό θα το επιτύχει πετώντας από πάνω της, τις εξαρτήσεις! Στην συνέχεια να επιδιώξει να γίνει πάλι ουσιαστικά ανεξάρτητη, χωρίς αλλότριες επιρροές ή επεμβάσεις. Κυρίως όμως τα δύο προηγούμενα θα τα επιτύχει αν ξαναγίνει αυτάρκης. Με παραγωγή, γεωργία, κτηνοτροφία, ναυτιλία, βιομηχανία, τουρισμό και ενέργεια. Έτσι, όταν η Ελλάδα ξαναγίνει αυτάρκης δεν θα έχει ανάγκη να ζει, όπως σήμερα, με δανεικά, ακόμη και για τις βασικές της ανάγκες διατροφής. Με οραματισμό και την υλοποίηση ενός εθνικού "σχεδίου αυτάρκειας", οι "ΈΛΛΗΝΕΣ για την Πατρίδα" θα επιτύχουν βασικά και πρώτιστα:
1)Τον επαναπατρισμό των Ελλήνων.
Ο λαός μας και ειδικότερα οι νέοι μας, με βαθιά πίστη προς τη πατρίδα μας δεν θα παρασύρονται σε ξένα καταναλωτικά πρότυπα ζωής άλλα θα αρέσκονται στον λιτό και ηρωικό τρόπο ζωής. Δεν θα παρασύρονται από την ξενομανία αλλά από την ανάδειξη των παραδόσεων της ελληνικής φυλής και οικογένειας . Έτσι θα ανακοπεί η φυγή προς το Εξωτερικό των νέων μας και συγχρόνως όσοι κατά το παρελθόν ξενιτεύτηκαν θα πάρουν το δρόμο του νόστου προς τη Πατρίδα. Θα θεσμοθετηθούν φορολογικά κίνητρα για τους επαναπατριζόμενους Έλληνες.
2)Η στήριξη της υπαίθρου.
Στα χωριά και τα απόμακρα νησιά θα δημιουργηθούν δομές τέτοιες, που τίποτα δεν θα έχουν να ζηλεύσουν από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Θα κατασκευαστούν οδικά δίκτυα και θα δρομολογηθούν πλοία, (απλά αλλά λειτουργικά), προς σμίκρυνση των αποστάσεων και συντόμευση των χρόνων, των ορεινών και απόμακρων νησιωτικών περιοχών. Θα θεσμοθετηθούν φορολογικά κίνητρα για τους Έλληνες που επιστρέφουν ή εγκαθίστανται για μόνιμη κατοικία, στα χωριά και νησιά κάτω των 500 κατοίκων, όπως π.χ., μειωμένη φορολογία και ΕΝΦΙΑ κατά 80% για τα δέκα πρώτα χρόνια της επιστροφής τους. Παραχώρηση δωρεάν δημόσιας γης προς καλλιέργεια και στους γονείς άνω των δύο τέκνων, επιπροσθέτως, παραχώρηση οικοπέδου, οικίας και απαλλαγής επιστροφής δανείου Α΄ κατοικίας, μέχρι 100.000Ε. Στις παραμεθόριες περιοχές και στις μικρές νησίδες του Αιγαίου θα καθιερωθεί ο θεσμός του "Έμισθου Εθνοφύλακα-Συνοριοφύλακα", προς ενίσχυση του δημογραφικού και της Άμυνας της Πατρίδος, στην απόμακρη ύπαιθρο. Επίσης, γενναίες επιδοτήσεις σε έγγαμους έλληνες κάτω των 40 ετών, για την έναρξη ατομικής, αγροτικής, βιομηχανικής, τουριστικής ή άλλης εμπορικής επιχείρησης, εκτός νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης και εκτός από πρωτεύουσες νομών.
3) Η πολυποικιλότητα της Παραγωγής, η εκμετάλλευση των εθνικών πόρων και η ανάπτυξη όλων των οικονομικών τομέων.
Η πρωτογενής παραγωγή σε όλους τους τομείς σε πρώτη προτεραιότητα. Αξιοποίηση και εκμετάλλευση όλων των εθνικών πόρων προς ενίσχυση της εθνικής οικονομίας. Εθνικό δόγμα στην αυτάρκεια. ΄΄ Στα εισαγόμενα προϊόντα που δύνανται να παραχθούν στη χώρα θα επιβάλλονται ειδικοί δασμοί και ότι μπορεί να παράγεται σε επάρκεια δεν θα εισάγεται ΄΄.
Το εθνικό συμφέρον επιτάσσει την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη ιδία ικανοποίηση των αναγκών, δηλ. την αυτάρκεια. Σήμερα απόλυτη αυτάρκεια είναι αδύνατη πρακτικά, ακόμη και στις σπάνιες θεωρητικά δυνατές περιπτώσεις, γιατί αποβαίνει σε βάρος άλλων αναγκαίων οικονομικών κλάδων, όπως το εμπόριο, μεταφορές. Η ιδιαίτερη όμως έμφαση στην αυτάρκεια, ως πρόταση μπορεί να βγάλει τους Έλληνες από την οικονομική κρίση και καθίσταται απαραίτητη προϋπόθεση που για να το καταφέρουμε αυτό απαιτείται να κτίσουμε αρμονικές ανθρώπινες σχέσεις, αυτό που λείπει σήμερα από την καθημερινή μας ζωή.
Η Αυτάρκεια είναι ο κυριότερος παράγοντας ανεξαρτησίας και σαν τέτοιος πρέπει και να επιδιώκεται κατά το δυνατόν και να εφαρμοστεί από εμάς τους Εθνικιστές. Προϋπόθεση όμως για την επιτυχία όλων των προηγουμένων είναι να εκλεγούν στην πατρίδα μας οι ηγέτες, που θα έχουν κλεισμένη στην καρδιά τους την Ελλάδα και θα νοιώσουν το μεγαλείο της, να επικρατήσουν. Έτσι η πατρίδα μας θα μεγαλουργήσει και πάλι!
γράφει ο Χάρης Βασιλόπουλος
Τρεις έννοιες που συνδέονται μεταξύ τους. Η επιλογή του κέντρου φ για την υποστήριξη αυτής της έκφρασης μόνο τυχαία δεν είναι. Είναι το τρίπτυχο που προκειμένου να φέρει την αναγέννηση της Ελλάδος και την Εθνική ανάκαμψη, πρέπει να υποστηριχθεί από όλους τους Έλληνες. Πρέπει, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, να πιστέψουμε τις τρεις λέξεις αυτές και να πορευτούμε με αυτές ως το τέλος και σίγουρα θα έχουμε πετύχει κάτι, για αυτό και στο κέντρο φ έχει δοθεί έμφαση σε αυτές.
Πρώτα η πατρίδα. Η πατρίδα εκφράζεται από τον πατριωτισμό, ο οποίος ουσιαστικά εμπεριέχεται μέσα στον εθνικισμό. Ο εθνικισμός είναι ο υπέρτατος πατριωτισμός και θεμελιώδης αρχή του Ελληνικού εθνικισμού είναι μία οργανική κοινωνία (βλέπε άρθρο Κ. Τάταρη «Περί πολιτισμού», κεφ. Οργανική Ιδέα)¹ στην οποία άμεσα «διοικεί» ο λαός μέσω κοινοτήτων και μέσα από δημοψηφίσματα κ.ά.
Αν είσαι εθνικιστής είσαι αυτομάτως και πατριώτης, έχεις πατριωτικές ιδέες και ιδέες υπέρ του έθνους. Αν είσαι ενεργός πατριώτης δε, θα έχεις και εθνική συνείδηση που είναι απαραίτητη για να επικρατήσει το εθνικό ιδεώδες, έτσι ώστε να προοδεύσει η πατρίδα μας και να δημιουργηθεί η μεγάλη Ελλάδα και να κυριαρχήσει αργότερα στο παγκόσμιο στερέωμα.
Επόμενη πτυχή είναι η ταυτότητα. Οι «αποδομητές» της εθνικής ταυτότητας θεωρούν ότι τα Έθνη είναι τεχνητές κατασκευές και μάλιστα στην Ελλάδα θεωρούν ότι είναι μία πρόσφατη κατασκευή του 19ου αιώνα. Προσπαθούν με άλλα λόγια να αποδομήσουν την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων η οποία έχει πολλών αιώνων ύπαρξη. Εξ ου και η τεράστια προσπάθεια να «βαφτίσουν» τα Σκόπια, β. Μακεδονία, δηλαδή προσπαθούν με τη σύσταση και μετονομασία του κράτους αυτού να διαβρώσουν την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων και να κατασκευάσουν μία ψευδομακεδονική ταυτότητα (βασισμένη κυρίως στην κατασκευής μίας γλώσσας και στην παραχάραξη της ιστορίας) εις βάρος της Ελλάδας, Ωστόσο, η Ελληνική ταυτότητα δεν είναι χθεσινή, είναι ταυτότητα χιλιάδων ετών την οποία επ’ ουδενί δεν πρέπει να την χάσουμε. Οι Έλληνες λοιπόν έχουμε μία ταυτότητα με κοινό τόπο, κοινή παράδοση, κοινή ιστορία, κοινό παρελθόν και η Ελλάδα θα έχει συνέχεια και οι Έλληνες θα έχουμε κοινό μέλλον.
Το τρίτο στοιχείο είναι το Μέλλον. Το μέλλον του έθνους για να είναι λαμπρό πρέπει να περάσει μέσα από το παρελθόν της Ελλάδος και τις μνήμες των Ελλήνων -άσβηστες και διαρκείς στο χρόνο. Υποχρέωση όλων είναι να δημιουργηθούν δομές, τέτοιες ώστε να εξασφαλίσουν το μέλλον του Έθνους μας, στην παιδεία και στον πολιτισμό πρωτίστως, στην οικονομία δευτερευόντως και σε πολλές ακόμα δραστηριότητες της κοινωνίας. Πάνω από όλα όμως για να συνεχίσει η ύπαρξη του ελληνισμού μέσα στους επερχόμενους αιώνες, θα πρέπει να υπάρξει συνέχιση των αυτόχθονων Ελλήνων και μέσα από σοβαρές ενέργειες προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στην επίλυση του δημογραφικού προβλήματος και όπως δήποτε θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η επιστροφή των λαθρομεταναστών στις χώρες τους ούτως ώστε να μπει ένα φρένο στην πολυπολιτισμικότητα η οποία αλλοιώνει το όμαιμον, το ομότροπον, το ομόδοξον και ομόγλωσσον. Σκοπός είναι να οδηγήσουμε και να οδηγηθούμε σε ένα εθνικό μέλλον μέσα από το κίνημα του εθνομελλοντισμού.
Αν διαβάσει κάποιος τη διακήρυξη του κέντρου φ συμπεραίνει ότι, η τελευταία παράγραφος είναι ικανή να μονιάσει όλους τους Έλληνες και με τον ενεργητικό χαρακτήρα που αρμόζει στο κέντρο φ θα επιτευχθούν οι παραπάνω σκοποί, δηλαδή η συνέχιση της αναλλοίωτης Ελλάδος μέσα στον άπειρο χρόνο. Ως επίλογος λοιπόν, επελέγη η χρησιμοποίηση της τελευταίας παραγράφου της διακήρυξης:
Καλούμε όλους τους ´Ελληνες και όλες τις Ελληνίδες απανταχού τής γης, ανεξαρτήτως τής κοσμοθεωρίας, τής ιδεολογίας και τής πολιτικής επιλογής που είχαν έως σήμερα, να θέσουν την αδάμαστη ελληνική νεολαία και κάθε άξιον ´Ελληνα και Ελληνίδα επικεφαλής στην πρωτοπορία τού αγώνα, να συμπαραταχθούν, να συντονιστούν και να αγωνιστούν μαζί μας με το ΚΕ.ΜΕ.Π.Ε.Ι. "φ" στον κοινό αγώνα, διά τού πατριωτισμού και τού ελληνικού εθνικισμού, υπέρ τού ´Εθνους των Ελλήνων και τού ´Ελληνα, για μια Ελλάδα ελεύθερη, κυρίαρχη, δημιουργική, πρωτοπόρα, σύγχρονη και ευτυχισμένη, για τον ανυπέρβλητο Ελληνισμό τού παρόντος και τού μέλλοντός μας.²
Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαδογιάννης
Δεν γίνεται να έχεις μία αγάπη κενού περιεχομένου, αν δεν αγαπήσεις πρώτα την Πατρίδα σου. Φωνάζουν συχνά οι διάφοροι πλανεμένοι όλων των πολιτικών αποχρώσεων για "ειρήνη στους λαούς", για "εργατική αλληλεγγύη" και "ανάπτυξη". Δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν ότι τα συναισθήματα της ανθρώπινης ψυχής δεν έχουν ως μέτρο οικονομικά μέτρα. Οι άνθρωποι δεν μισούν ή αγαπούν κάποιον άλλον με βάση την οικονομική του κατάσταση, αλλά με βάση τις προσωπικότητες, τα βιώματα, την πνευματική κατάσταση των ανθρώπων. Πώς, λοιπόν, άνθρωπε θα αγαπήσεις τον ξένο όταν υβρίζεις τους συμπατριώτες σου, πολεμάς την ίδια σου την Πατρίδα στην οποία γεννήθηκες, μεγάλωσες και ζεις; Πώς θα προσφέρεις την αλληλεγγύη σου παγκόσμια όταν εναντιώνεσαι με μένος στην οικογένειά σου, στους γείτονες σου, στους δασκάλους, στους συμμαθητές, στους συναδέλφους σου; Όταν νιώθεις εωσφορικό μίσος κατά της Ιστορίας του ίδιου σου του Έθνους, όταν βλασφημάς τον Θεό και Δημιουργό σου, τότε οποιαδήποτε "διεθνιστική σου αγάπη" είναι απλά μια υποκριτική αγάπη. Ένα μεταμφιεσμένο μένος κατά της Πατρίδας και των διπλανών συνανθρώπων σου σε μια αγάπη κενού περιεχομένου για το "διαφορετικό", το "ξένο", το "μειονοτικό".
Και τι σημαίνει να αγαπάς την Πατρίδα σου; Σημαίνει να αγαπάς την οικογένεια σου, να σέβεσαι τους γονείς και τα αδέρφια σου. Να αγωνίζεσαι κάθε ώρα και στιγμή για την ανάπτυξη του Έθνους σου, πολιτισμικά και πνευματικά. Να προσφέρεις στήριξη στον συνάνθρωπο σου που έχει ανάγκη. Να τιμάς τους Ήρωες και προγόνους μας που έπεσαν Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Να νιώθεις ότι έχεις χρέος στους προγόνους και στους απογόνους σου να παραλάβεις μια Πατρίδα καλύτερη και ένα Έθνος ηθικά πλουσιότερο και ενδοξότερο.
Απαραίτητο στοιχείο ενός ανθρώπου που δηλώνει πώς είναι Εθνικιστής, κατά τα πρότυπα του Δραγούμη, του Σικελιανού, του Γιαννόπουλου και άλλων μεγάλων του Ελληνισμού... Θα πρέπει να είναι η καλαισθησία! Για να οικειοποιηθώ και την συνώνυμη λέξη της Φιλοκαλίας, που την έχουν χρησιμοποιήσει ουκ ολίγες φορές οι Ορθόδοξοι πατέρες... Ο διαρκής μας Αγώνας, θα πρέπει πρώτα να προτάσσει το όμορφο, το ιδανικό και το ανώτερο!
Και όταν αγαπήσεις τους συμπατριώτες σου και αγωνιστείς για το Έθνος σου, τότε πραγματικά θα αγαπήσεις και τον κάθε ξένο. Τότε θα νιώσεις το μεγαλείο και την τεράστια αξία των Πατρίδων. Τότε θα νιώσεις την πραγματική αγάπη για κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για το Έθνος του. Που αγωνίζεται να μην γίνει απλά ένας αριθμός, ένα μηχάνημα παραγωγής σε έναν παγκόσμιο πολτό παγκοσμιοποίησης. Τότε θα συνειδητοποίησεις ότι η Μάχη των Εθνών είναι η πραγματική αγάπη και ο σεβασμός σε καθετί διαφορετικό...
Τέλος θα πρέπει να τονιστεί, πώς οι πυλώνες της οικογένειας, του σχολείου, των αθλητικών δραστηριοτήτων, των κέντρων εκμάθησης μίας τέχνης και άλλα... Θα πρέπει να είναι οι κύριοι παράγοντες όλων των κοινωνικών θεσμών, διαμόρφωσης ενός νέου ψυχικά και σωματικά ανθρώπου που θα βαδίζει στα πρότυπα του αρχαίου Έλληνα, ως αδιάσπαστη συνέχεια του... Και ίσως κάποια στιγμή και να τον ξεπεράσει!
Κωνσταντίνος Παπαδογιάννης