TrashTV: Δεν την αξίζουμε, δεν μας αρέσει!

 

Του Χάρη Βασιλόπουλου

 

Η όρασή μας και η ακοή μας, τα τελευταία χρόνια έχουν υποστεί μεγάλη βλάβη παρακολουθώντας Ελληνική τηλεόραση. Τα κανάλια πανελλαδικής εμβελείας έχουν φέρει από το εξωτερικό σειρές και εκπομπές αμφιβόλου ποιότητος και χαρακτήρα. Η παγκοσμιοποίηση και ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχουν αντικαταστήσει με ομοφυλόφιλους, βιαστές, εγκληματίες, ναρκομανείς  και άλλους περίεργους τα σωστά πρότυπα και σε συνδυασμό με τον εύκολο τρόπο εξεύρεσης προγραμμάτων προκειμένου να γεμίσουν τις ώρες, έχουν αποκλείσει ικανούς  σεναριογράφους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς με αποτέλεσμα να βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια.

Η σάτιρα πλέον βασίζεται σε δέκα λέξεις: «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα», «μαλάκα».

Όσο πιο πολλές χυδαιολογίες έχει μία σειρά/πρόγραμμα/έργο, τόσο πιο προσιτό γίνεται
-δυστυχώς- στον μέσο θεατή, τόσο πιο εύκολα κατανοητό και όλοι πάνε το βράδυ για ύπνο νομίζοντας ότι ψυχαγωγήθηκαν.

Όσο περισσότερο εξευτελίζουν τις προσωπικότητες των ανθρώπων, τόσο ανεβαίνει η ακροαματικότητα.
Όσο περισσότερο πορνό, τόσο ανεβαίνει η ακροαματικότητα. Η trashTV (σκουπιδοτηλεόραση) στο μεγαλείο της!!

Αρκεί μία «βόλτα» στα προγράμματα μεγάλων καναλιών για να διαπιστώσει κάποιος τί συμβαίνει:
Σειρές από έργα έρευνας (ντοκιμαντέρ) με ομοφυλόφιλους, φυλακισμένους, τραβεστί, ναρκομανείς.
Φαρσοκωμωδίες με πολλές χυδαιότητες.

Εκπομπή μόδας με εβδομαδιαίο έπαθλο 1.000 € όπου γυναίκες ψωνίζουν ρούχα και παρελκόμενα και όποια ντυθεί πιο ωραία κερδίζει. Δύο φορές την ημέρα.
Εκπομπή στην οποία μαγειρεύουν αποκομμένοι σε μία οικία για 4-5 μήνες, με σκοπό το έπαθλο των 50.000 €. Στο βωμό της ακροαματικότητος οι ίδιοι οι συμμετέχοντες μειώνουν τις προσωπικότητες τους προκειμένου να δημιουργηθούν σχέσεις, πάθη και μίση. Το ίδιο υπήρχε παλαιότερα με μικρά παιδιά. Εδώ μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι ίδιοι οι γονείς.
Τουρκικές σειρές, σε καθημερινή βάση (και μια-δύο επαναλήψεις μέσα στην ημέρα μη τυχόν και τα χάσουμε).

Ελληνικές σειρές που περιέχουν σκηνές βίας, σεξουαλικές σκηνές, απρεπή εκφορά λόγου.
Ψυχαγωγικές μεσημεριανές εκπομπές με χυδαιολογίες, ακρότητες και ομοφυλοφιλία.
Λόγω του «Μένουμε σπίτι» βάλαμε και μια γυμνάστρια με τα κολλάν και τα κολλητά μπλουζάκια πρωινιάτικα να μας γυμνάσει το σώμα και τη φαντασία, τρεις φορές την ημέρα (σαν αντιβίωση) από δύο κανάλια.

Εκπομπές με την απόλυτη απαξίωση του ανθρώπινου είδους. Τηλεθεατές μοιράζονται την ιστορία τους με την παρουσιάστρια και όλους όσους βλέπουν την εκπομπή, εκθέτοντας πρώτα απ’ όλα τους ίδιους τους εαυτούς τους. Οι ιστορίες είναι κατά 99% ιστορίες πάθους, ομοφυλοφιλίας, ερωτικών τριγώνων, ενδοοικογενειακής απιστίας κ.ο.κ.

Ελληνική σειρά επιστημονικής φαντασίας: πως ο κομμουνιστής ψαράς ερωτεύεται την πλούσια καπιταλίστρια των βορείων προαστίων.

Θεατρικές παραστάσεις χαμηλού επιπέδου και σάτιρας βασισμένες στην χυδαιολογία και το πορνό.

Κοπέλες 17χρονες παρουσιάζονται στις οθόνες μας με μαγιό, φορέματα, καθημερινά ρούχα κάνοντας πόζες για φωτογράφιση ψάχνοντας το επόμενο μοντέλο της Ελλάδος.

Άλλη σειρά μάς δείχνει πώς είναι οι οικογένειες με δύο μπαμπάδες.
Τηλεθεατές μοιράζονται τις κακουχίες, τα βάσανα και τις προσωπικές τους ιστορίες και κατατρεγμένοι, φουκαράδες, ξεμπροστιάζονται μπροστά στις κάμερες.

Και εδώ κάπου τελειώνει μία πρώτη αναζήτησή μας αλλά θα προσθέσουμε και αμέτρητες ακόμη παλαιότερες εκπομπές και τις δεκάδες άσκοπες επαναλήψεις τους.

Μία διέξοδος των καναλιών είναι η αγορά φτηνών τουρκικών σειρών. Από το 2005 έως το 2020 έχουν προβληθεί 55 τουρκικές σειρές, κατά μέσο όρο σχεδόν 3,5 τουρκικές σειρές ανά έτος προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση και κατ’ επέκταση στα ελληνικά νοικοκυριά. Και για να αναλογιστούμε το μέγεθος της ανευθυνότητας και των πεταμένων χρημάτων προς την γείτονα Τουρκία, από τις 55 οι 30 διακόπηκαν. Είναι ένα γεγονός από το οποίο με λίγα χρήματα τους δίνεται η δυνατότητα να γεμίσουν το πρόγραμμα, παίρνουν διαφημίσεις και αν η σειρά επιτύχει τα κέρδη είναι πολλαπλάσια. Αν πάλι δεν επιτύχει, θα διακοπεί χωρίς κανένα κόστος για τα κανάλια. Επίσης, το φαινόμενο αυτό από πολιτικής απόψεως βολεύει την Τουρκία και τον Ερντογάν, αφού ακούγεται η τουρκική γλώσσα σε όλα τα Ελληνικά νοικοκυριά (για να παιχτεί τουρκική σειρά στο εξωτερικό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μην μεταγλωττίζεται αλλά να προβάλλεται με υπότιτλους), περνάει στον Έλληνα τις τουρκικές συνήθειες και τις παραδόσεις αναίμακτα και η τουρκική προπαγάνδα καλά κρατεί. Για να καταλάβουμε σε ποιο σημείο έχει φτάσει η διάδοση των τουρκικών σειρών στην  Ελληνική επικράτεια, μέχρι και ομαδες στο Facebook υπάρχουν (π.χ «Λέμε όχι σε όσους μισούν τα Τουρκικά σήριαλ»). Ο απόλυτος εξευτελισμός όμως ήρθε το βράδυ της Λαμπρής, όπου για 2 ολόκληρες ώρες έκανε την πρώτη εμφάνιση μια νέα τουρκική σειρά (Ο Γιατρός) η οποία είναι αντιγραφή αμερικανικής σειράς (The good Doctor). Με άλλα λόγια, αγοράσαμε μία σειρά από την Τουρκία, αντιγραφή αμερικάνικης σειράς, η οποία αμερικάνικη σειρά προβάλλεται ήδη στα Ελληνικά κανάλια!!
Και για να το κάνουμε πιο κατανοητό, η Τουρκία έχει επενδύσει σε αυτό. Δεν είναι τυχαίο ότι στο υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας έχει δημιουργηθεί ειδική υπηρεσία που ασχολείται με την παραγωγή τουρκικών σειρών και τηλεταινιών, δίνοντας οδηγίες σε παραγωγούς και σκηνοθέτες για το πως θα πρέπει να γίνει η παραγωγή προκειμένου να προβληθούν και στο εξωτερικό.
Τα παραπάνω μας δείχνουν λοιπόν ότι τα πράγματα δεν είναι απλά. Οι τουρκικές σειρές είναι επιπλέον βέλη στη φαρέτρα της Τουρκίας και στοχεύουν την Ελλάδα όπως οι ορδές  λαθρομεταναστών που αυτή συστηματικά προωθεί.

Θέλοντας να χαλαρώσουμε από τους ρυθμούς της καθημερινότητας, όταν γυρνάμε στην οικία μας αναζητάμε την εύκολη διασκέδαση και έτσι αναπτύχθηκε ένα άλλο φαινόμενο της Ελληνικής τηλεόρασης που είναι τα realities (εκπομπές πραγματικότητος).  Έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια σχεδόν 30 διαφορετικές εκπομπές αυτού του είδους (δεν συμπεριλαμβάνονται οι συνέχειες των προγραμμάτων για δεύτερη και τρίτη χρονιά). Ενδεικτικά αναφέρουμε: Big Βrother, Φάρμα, Fame Story, Popstar, Just the two of us, Τhe gym show, Bar, Survivor, ο υποψήφιος, Αγρότης μόνος ψάχνει κ.ά. Μαγειρική, Τραγούδι, Επιδεξιότητες, Σχέσεις, Επιβίωση (άλλοτε σε διαγωνισμό μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων), πρόσωπα που προωθούν ρουχισμό (modeling) κ.ά., είναι κάποιες από τις θεματολογίες αυτών των εκπομπών. Κύριο χαρακτηριστικό των εκπομπών είναι ο εγκλεισμός των συμμετεχόντων για 4-5 μήνες σε ένα σπίτι, ή η απομόνωση σε ένα νησί, προσπαθώντας να επιβιώσουν από τις κακουχίες, τους αντιπάλους τους και από τους ίδιους τους χαρακτήρες τους!
Οι παραγωγοί των εκπομπών πραγματικότητος, με το πέρασμα των χρόνων, προσπάθησαν και τα κατάφεραν να φτάσουν σε ακραίες καταστάσεις στο βωμό της τηλεθέασης και έτσι από παιχνίδια πραγματικότητος έγιναν επικίνδυνες ασχολίες και δοκιμασίεςμε ακραίο θέαμα, θυσιάζοντας τους χαρακτήρες και τις προσωπικότητες των συμμετεχόντων χάριν του κέρδους. Οι χορηγοί πληθαίνουν και χρηματοδοτούν ολοένα και περισσότερο τις εκπομπές αυτές, στρέφοντας και τους τηλεθεατές στην υπερκατανάλωση μέσω των διαφημίσεων. Αν ένα κανάλι έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μία τηλεοπτική σειρά και ένα παιχνίδι πραγματικότητος θα προτιμήσει το παιχνίδι πραγματικότητος καθώς το κόστος είναι κατά πολύ μικρότερο (σκηνικά, κοστούμια, αμοιβές ηθοποιών) και όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλοί Έλληνες ηθοποιοί και σκηνοθέτες να παραμένουν άνεργοι λόγω έλλειψης ελληνικών προγραμμάτων. Επομένως με χαμηλό κόστος παραγωγής έχουν τεράστια κέρδη.

Όλα τα παραπάνω προβάλλουν λάθος πρότυπα στην κοινωνία μας και περισσότερο στην ελληνική νεολαία, χτυπώντας στον χαρακτήρα τους, στην προσωπικότητά τους και στην ψυχολογία τους. Άλλες φορές ταυτίζονται με τους πρωταγωνιστές και άλλες φορές αναζητούν το εύκολο χρήμα, την πρόσκαιρη αναγνωρισιμότητα, που σε ορισμένες περιπτώσεις προσφέρουν αυτού του είδους τα τηλεπαιχνίδια. «Αυξάνουν την επιθετικότητα, την σεξουαλικότητα και τα ηδονοβλεπτικά ένστικτα αλλά λειτουργούν και ως ένα κακό πρότυπο, γιατί παρακολουθώντας ταυτίζεσαι με αυτούς τους ανθρώπους» (Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής, Ψυχιατρικής και Νευρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δρ. Θωμάς Παπαρρηγόπουλος).
Τα αρνητικά συναισθήματα που προωθούνται από τα παιχνίδια πραγματικότητος έχουν αντίκτυπο στην κοινωνία και στην διαπροσωπικές σχέσεις.  Δεν μας αφήνουν να εξελιχθούμε ομαλά και παρεμβαίνουν στη ζωή μας. Τα προγράμματα αυτά είναι μία εύκολη μορφή διασκέδασης που δεν αφήνει περιθώρια σκέψης και αναζήτησης. Πρόκειται, για μια ανούσια μορφή διασκέδασης που δεν προσφέρει ουσιαστικά πνευματικά ή ψυχικά ερεθίσματα στους τηλεθεατές. Αντιθέτως, ένα ωραίο έργο, είναι ωραίο όταν αυξάνει την πνευματική καλλιέργεια, όταν περνάει σωστά μηνύματα, όταν σε βάζει σε σκέψεις για την πλοκή του και όταν σε κάνει να σκέφτεσαι!

Δεδομένο λοιπόν είναι ότι τα προγράμματα αυτά αποτελούν έναν λανθασμένο τρόπο ψυχαγωγίας, έκφρασης και δημιουργίας. Δυστυχώς, η κόλαση της (πολύ)πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης χτύπησε και στο Έθνος μας. Η αντίδραση στην λαίλαπα αυτή πρέπει να είναι άμεση από όλους μας και από το κράτος:

Οφείλουμε ως άτομα να απαξιώσουμε τα προγράμματα αυτά (λιγότερη τηλεθέαση θα αναγκάσει τα κανάλια να διακόψουν την μετάδοσή τους και έτσι θα μειωθεί ο αριθμός αυτών των εκπομπών).

Οφείλουμε ως γονείς να συμβουλεύουμε τα παιδιά μας, τη νεολαία μας  για τις αρνητικές επιπτώσεις και πρέπει να δράσουμε άμεσα στην ψυχολογία τους υποδεικνύοντας σωστούς δρόμους ψυχαγωγίας και θεάματος ούτως ώστε να αποκτήσουν σωστή καλλιέργεια. Οφείλουμε ως γονείς να καταρρίψουμε τα πρότυπα της «εύκολης λύσης» και να στρέψουμε τα βλέμματα των νέων στην εργατικότητα και στην προσωπική αξία.

Οφείλουμε ως Έθνος να προστατεύσουμε την Ελληνική νεολαία, απαγορεύοντας τέτοιου είδους πρότυπα και ιδανικά μέσω της άμεσης επιβολής της κατάργησης εισαγωγής και προβολής Τουρκικών σειρώνμυθοπλασίας και τηλεταινιών και μέσω της προώθησης εκπομπών ενίσχυσης ιστορικών γνώσεων και γοήτρου της Ελλάδος, ανάτασης του εθνικού φρονήματος προσφέροντας τους επιπλέον εφόδια. Η μεταγλώττιση θα ήταν μία λύση σε ορισμένες εκπομπές.

Οφείλει το κράτος να προβεί στην ανασύσταση και στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Οι αρμοδιότητες του ΕΣΡ (www.esr.gr) σήμερα είναι:
* Πλειστηριασμός αδειών τηλεόρασης
* Κατάρτιση κωδίκων δεοντολογίας
* Επιβολή προστίμων μέσω του ελέγχου των κανόνων δεοντολογίας ως προς το περιεχόμενο.

Ωστόσο, θα πρέπει να κινείται όχι με γνώμονα την επιβολή προστίμων, αλλά με την απαγόρευση προγραμμάτωνπρωτίστως και σε συνδυασμό με τηνεπιβολή προστίμων. Επί παραδείγματι, αν ένα πρόγραμμα (είτε σειρά, είτε παιχνίδι πραγματικότητος) είναι ξεκάθαρο ότι θα προβάλλει λάθος αξίες και ιδανικά και μειώνει το επίπεδο τόσο των συμμετεχόντων όσο και των τηλεθεατών, θα πρέπει να απαγορεύεται και να επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο τόσο στην παραγωγή όσο και στο κανάλι για το οποίο προορίζονταν.

Μέχρι τότε όμως ας αναζητήσουμε εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης﮲ ένα καλό βιβλίο, ένα εξαιρετικό ελληνοπρεπές θεατρικό έργο, μία υπέροχη ελληνοκεντρική συναυλία κ.ά. είναι σαφώς ανώτερα από την ελληνική trashTV.

TrashTV: Δεν την αξίζουμε, δεν μας αρέσει!

 

Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.

Αντιδράσεις κατά της λαθρομετανάστευσης

 
Αντιδράσεις κατά της λαθρομετανάστευσης:
Εμφανής η ανάγκη συντονισμού και ενιαίας πολιτικής έκφρασης.
 
του Άρη Πετράκη
 
 
Στις 23 Απριλίου 2020 κάτοικοι του Καρπενησίου προχώρησαν σε κλείσιμο της σήραγγας του αυτοκινητοδρόμου που ενώνει την Φθιώτιδα με την Ευρυτανία, με σκοπό να αποτρέψουν την εγκατάσταση σε κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης Αφγανών «προσφύγων και μεταναστών», για την οποία οι αιρετοί της Ευρυτανίας (δήμαρχος, περιφερειάρχης, βουλευτής κ.ά.) δήλωσαν άγνοια. Η εγκατάσταση των Αφγανών, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, έχει προγραμματιστεί για τις επόμενες ημέρες.
 
Στις 26 Απριλίου 2020 ο αναπληρωτής υπουργός μετανάστευσης, Γ. Κουμουτσάκος, δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ότι στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ειρήνη», μίας επιχείρησης της Ε.Ε. για επιτήρηση της θάλασσας μεταξύ Κρήτης και Ιταλίας και εξασφάλιση της σταθερότητας στη Λιβύη, όσοι περισυλλέγονται πιθανότατα θα μεταφέρονται στο λιμάνι της Σούδας. Αντιδρώντας ταχύτατα στα σχέδια της κυβέρνησης, την 27 Απριλίου 2020, άγνωστοι κυκλοφόρησαν διαδικτυακά μία αφίσα με την οποία καλούν τους Κρητικούς σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της λαθρομετανάστευσης την 4 Μαΐου 2020 στο λιμάνι της Σούδας, προκειμένου να μην γίνει η Κρήτη «άλλη μία Λέσβος».
Τα ανωτέρω γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο εποικισμός της χώρας εντείνεται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μάλιστα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν διστάζει να εποικίσει με λαθρομετανάστες ακόμα και τους νομούς Ευρυτανίας και Χανίων, στους οποίους διαχρονικά και παραδοσιακά εκλέγονται σε διάφορες θέσεις (δήμαρχοι, περιφερειάρχες, βουλευτές) μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη.
 
Οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της Ευρυτανίας και των Χανίων, σε συνδυασμό με παλαιότερες κινητοποιήσεις κατά της λαθρομετανάστευσης σε άλλες περιοχές, αποδεικνύουν ότι η πλειονότητα των Ελλήνων είναι αντίθετη στον εποικισμό. Το οξύμωρο στην όλη υπόθεση είναι ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων στηρίζει κόμματα που προωθούν τον εποικισμό και την αλλοίωση του πληθυσμού μέσω της λαθρομετανάστευσης. Με άλλα λόγια οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν άλλο από αυτό που ψηφίζουν. Όμως, στη δημοκρατία σημασία δεν έχει τι πιστεύει ο ψηφοφόρος αλλά τι πιστεύει αυτός που εκλέγεται…
Το αν θα έχουν θετικό αποτέλεσμα οι κινητοποιήσεις στο Καρπενήσι και στην Σούδα είναι άγνωστο. Ανατρέχοντας όμως στις κινητοποιήσεις των κατοίκων άλλων περιοχών, θα δούμε ότι σε ελάχιστες περιπτώσεις αυτοί απέτρεψαν την εγκατάσταση λαθρομεταναστών. Υπενθυμίζω τον αγώνα των κατοίκων των Βρασνών, οι οποίοι τον Οκτώβριο του 2019 με μπλόκα και δυναμικές αντιδράσεις έδιωξαν τα λεωφορεία των λαθρομεταναστών, που η κυβέρνηση σκόπευε να εγκαταστήσει σε ξενοδοχεία της περιοχής. Τότε πολλοί ενθουσιάστηκαν από την επιτυχία των κατοίκων των Βρασνών. Σήμερα όμως όλοι γνωρίζουμε ότι «πρόσφυγες και μετανάστες» έχουν εγκατασταθεί σε δομές φιλοξενίας και ξενοδοχεία σε κοντινή απόσταση από τα Βρασνά. Για παράδειγμα, σε απόσταση μικρότερη των 50 χλμ λειτουργούν οι δομές φιλοξενίας «Βαγιοχωρίου», «Λουτρών Βαγιοχωρίου» και «Λαγκαδικίων». Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι μετά από χρόνια οι «πρόσφυγες και μετανάστες», που θα λάβουν την ελληνική ιθαγένεια (βάσει νόμων που ψηφίζει η βουλή, την οποία εκλέγει ο ελληνικός λαός!), δεν θα εγκατασταθούν τελικά, αν το θελήσουν, και στα Βρασνά; Ομοίως, ακόμα και αν δεν μεταφερθούν Αφγανοί και Λίβυοι στην Ευρυτανία και στα Χανιά, αντίστοιχα, ποιός θα εξασφαλίσει ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας δεν θα αλλοιωθεί σε βάθος χρόνου επηρεάζοντας και τις περιοχές όπου δεν έγινε εγκατάσταση αλλοδαπών;
 
Πέραν των συλλογικών αντιδράσεων σε τοπικό επίπεδο, τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν αντιδράσεις μεμονωμένων πολιτών. Όμως, όπως προκύπτει από την ειδησεογραφία, η οποιαδήποτε ατομική δυναμική αντίδραση οδηγεί στην ποινική δίωξη Ελλήνων και σε βάθος χρόνου στην «εξουδετέρωση» των αντιδράσεών τους μέσω φυλακίσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ποινικές διώξεις σε βάρος Ελλήνων, που πυροβόλησαν με κυνηγετικά όπλα κατά λαθρομεταναστών που είχαν εισβάλει στις περιουσίες τους. Ασχέτως με την τελική έκβαση της ποινικής υπόθεσης, ακόμα και αν υπάρξει αθώωση, το σίγουρο είναι ότι οι Έλληνες που πυροβόλησαν κατά των λαθρομεταναστών γλίτωσαν εκείνη την στιγμή την περιουσία τους, αλλά όσο αυτοί κρατούνταν στα αστυνομικά τμήματα, οι λαθρομετανάστες «έκαναν party» λεηλατώντας τις αφύλακτες πλέον ιδιοκτησίες τους.
 
Άποψή μου είναι ότι όλοι οφείλουμε να στηρίξουμε οποιαδήποτε προσπάθεια αγνών πατριωτών να αποτρέψουν τον εποικισμό και να διατηρήσουν αναλλοίωτη την εθνολογική σύσταση του τόπου τους. Δεν θα πρέπει όμως να διαφεύγει από κανέναν ότι κάθε τοπική κοινωνία Ελλήνων είναι κομμάτι του Έθνους των Ελλήνων και δεν μπορεί να επιβιώσει μόνη της, ως «γαλατικό χωριό». Το να φύγει προσωρινά το πρόβλημα από μία περιοχή και να μεταφερθεί σε μία άλλη δεν είναι λύση. Αυτή η πρακτική, παρότι φαίνεται ότι οδηγεί σε μικρές νίκες, στην πραγματικότητα επηρεάζει προσωρινά μόνο την γεωγραφική κατανομή των λαθρομεταναστών και όχι τον συνολικό αριθμό λαθρομεταναστών που θα εγκατασταθεί σε βάθος χρόνου στην Ελλάδα, αν δεν αλλάξει η κατάσταση. Κατά συνέπεια, απαιτείται συντονισμός σε εθνικό επίπεδο ώστε η αντίδραση στον εποικισμό να λάβει καθολικό χαρακτήρα. Μόνο έτσι θα υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
 
Εν κατακλείδι, για να αποφύγουμε τις ποινικές διώξεις σε βάρος Ελλήνων και να κερδίσουμε τον αγώνα κατά της λαθρομετανάστευσης και του εποικισμού, χρειάζεται συντονισμός, συλλογική δράση και, κυρίως, πολιτική έκφραση και νομιμοποίηση της αντίδρασης των Ελλήνων. Η πολιτική έκφραση και νομιμοποίηση της αντίδρασης δεν μπορεί να γίνει μέσω συστημικών κομμάτων, που προωθούν κρυφά ή φανερά την λαθρομετανάστευση. Ο χρόνος για το Έθνος μας, ως κοινότητα αίματος, τελειώνει. Αν οι Έλληνες που αντιδρούν στην λαθρομετανάστευση και στον εποικισμό, δεν στηρίξουν σήμερα ένα πραγματικό εθνικιστικό πολιτικό κίνημα αλλά συνεχίσουν να στηρίζουν συστημικά κόμματα και νεοεμφανιζόμενα συστημικά δεκανίκια (βλ. διάφορους «δημοκράτες πατριώτες»), τότε είναι βέβαιο ότι θα καταντήσουν μία μικρή μειονότητα στο πολυφυλετικό-πολυεθνικό-πολυπολιτισμικό και ανθελληνικό κράτος που τα τελευταία σχεδιάζουν γι’ αυτόν.
 
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.

Ελληνική γλώσσα: Εμβόλιο Σοφίας και Ελευθερίας!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ: ΕΜΒΟΛΙΟ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

 

Του Γ. Σαγιά

Το πώς χρησιμοποιούμε την γλώσσα έχει σχέση με το τι πιστεύουμε ή και νιώθουμε για το παρελθόν μας, τι επιθυμούμε από το παρόν μας και τι προσδοκούμε για το μέλλον μας.
Η γλώσσα έχει ιδεολογικό πρόσημο. Αυτό το γνωρίζουν και οι εχθροί τής ελληνικής γλώσσας. Επισημαίνεται πως ίσως να το αγνοούν πολλοί φίλοι της.
Η ελληνική γλώσσα, ιδιαιτέρως σήμερα που οι ταγοί τής παγκοσμιοποίησης και οι υποτακτικοί τους επελαύνουν προσπαθώντας να ομογενοποιήσουν έθνη και λαούς και να εξαφανίσουν σύνορα, αυτόχθονες, γλώσσες, θρησκείες και παραδόσεις, είναι βασικός πυλώνας ιστορικής συνέχειας αλλά και εφαλτήριο για το μέλλον. Αποτελεί απαραίτητο μέσον για την ανάσταση τού μεγαλείου τού Γένους και την εθνική αντίσταση και ανάταση.
Φροντίζοντας την ελληνική γλώσσα, συνειδητοποιούμε περισσότερο την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας αλλά και το χρέος και τον προορισμό μας. Γράμματα και λέξεις της ελληνικής γλώσσας είναι η ιδέα τού ελληνισμού στους αιώνες σε κάθε σημείο τού πλανήτη και ζωογόνος πηγή δημιουργίας.
 Η ελληνική γλώσσα, αρχαιόθεν και έως σήμερα , προχωρώντας προς το μέλλον, είναι αδιάσπαστη, συνεχής, εύπλαστη, μεγαλειώδης, περιεκτική, με μορφή, δομή, σύνταξη και περιεχόμενο, στοιχεία τα οποία της επιτρέπουν να λειτουργεί ως γλώσσα δημιουργός. Το σημαίνον είναι και σημαινόμενο και η ελληνική γλώσσα ικανή να δικαιολογεί αυτήν καθ' αυτήν την ύπαρξη τού ανθρώπου ως νοήμονος
και ευψύχου υπάρξεως.  Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην παλαιότερη μορφή της γλώσσας μας, στα αρχαία ελληνικά, τα οποία σαφώς και συνεχίζουν να είναι υπαρκτά στην ιστορική συνέχεια της ελληνικής -και όχι μόνον- γλώσσας έως σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι τα αρχαία ελληνικά, όχι μόνον δεν είναι μία "νεκρή γλώσσα" -όπως εκ του πονηρού διατείνονται κάποιοι- αλλά, τουναντίον, είναι πανταχού παρόντα στην περαιτέρω εξέλιξη των ελληνικών, φέρνοντας συνεχώς στην επιφάνεια, μέσα από την τρέχουσα μορφή της γλώσσας, ιδέες και αξίες που δι' αυτής έχουν συλληφθεί. Είναι, δήλα δή, γλώσσα ζωντανή, που εμβολιάζει διά του λόγου, των τεχνών, της φιλοσοφίας, της πολιτικής, της επιστήμης και κάθε πραγματικότητας, το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Συγχρόνως, μπορεί να προστατεύσει τήν σε μόνιμη εξέλιξη (διότι έχει και αυτή την ικανότητα) γλώσσα, από την εισβολή ξενόφερτων όρων και αμφίβολων νεολογισμών. Λειτουργεί λοιπόν ως ασπίδα στην ξενομανία, ως αντίδοτο στην γλωσσική ασυδοσία και θωρακίζει τον ελληνισμό από την λεξιπενία. Το ενιαίον, συνεχές και ζωντανόν της ελληνικής γλώσσας, κρατά μονίμως και διαρκώς στην επιφάνεια τον αξιακό και νοηματικό πλούτο της αιωνίου Ελλάδος, φράσσοντας έτσι δίοδο στην επιχειρούμενη πολιτιστική γενοκτονία που επιδιώκεται από τους παγκοσμιοποιητές, τους ανθέλληνες και τους -εν γνώσει τους ή όχι-υπηρέτες τους. Παραλλήλως, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις πολιτιστικής αντεπίθεσης, μάλιστα -κατ' ουσίαν- εθνικής αντεπίθεσης. Εν άλλες λέξεσι, η ελληνική γλώσσα, κιβωτός μνήμης και σοφίας, μπορεί να ξαναλειτουργήσει ως παγκόσμιο εμβόλιο σοφίας και ελευθερίας.
Λεξιπλασίες είναι τόσο εφικτές όσο και αποδεκτές και αποδεικνύουν ζώσα γλώσσα. Εδράζονται στον πλούτο της και στην δυνατότητά της να μπορεί να εκφράζει κάθε πνευματική σύλληψη, ψυχική κατάσταση και δημιούργημα τού ανθρώπου, να εκφράζει τα πάντα. Εάν κάποιος ενσκήψει στον πλούτο της, μπορεί να βρει κατάλληλες λέξεις οι οποίες ανταποκρίνονται σε νέες εφευρέσεις και ανακαλύψεις ή και μπορεί να δώσει τα συνθετικά νέων όρων και νεολογισμών. Η ελληνική γλώσσα μπορεί να εκφράσει το ήδη και το όχι ακόμη, το υπαρκτό και το ακόμη ανύπαρκτο, το ομολογημένο και το ανομολόγητο.
Μπορεί να αποδέχεται αντιδάνεια, αλλά δεν χρειάζεται δάνεια ξένων λέξεων (π.χ. λόγω πλημμελούς εργασίας φυγόπονων γλωσσολόγων ή και τού λεγομένου πνευματικού κόσμου ή και των Ακαδημαϊκών). Σημειώνεται ότι τα δάνεια λέξεων, που όμως έχουν δημιουργηθεί από ελληνικές λέξεις, γίνονται αποδεκτά ως αντιδάνεια. Ως παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί η λέξη "νεολογισμός", η οποία δημιουργείται μεν από τις ελληνικές λέξεις "νέος" και "λόγος" με την κατάληξη "-ισμός", όμως δημιουργήθηκε στην Γαλλία ως "neologisme" και κατόπιν εισήχθη στην ελληνική ως "νεολογισμός".
Η εξέλιξη της κοινωνίας, της τεχνολογίας, της επιστήμης αλλά και κάθε μορφή εξέλιξης, οδήγησε στη δημιουργία νεολογισμών οι οποίοι αποδίδουν επαρκώς την  νέα πραγματικότητα. Λέξεις όπως δασοπυρόσβεση, εγκεφαλογράφος, δισκόφρενο, επικοινωνιολόγος, κρυονική, κυνοκομείο, λαθρομετανάστης, κλινικάρχης και πολλές άλλες, εκφράζουν ικανοποιητικά νέες πραγματικότητες.
Η χρήση λέξεων ξένων γλωσσών από Έλληνες,  είναι περιττή και αχρείαστη. Δείχνει έλλειψη ελληνοπρέπειας ή και επαρκούς παιδείας ή και ξενομανία ή και αδιαφορία περί της ελληνικής γλώσσης. Δεν υπάρχει λόγος να λέγεται  λίφτιγκ η απορρυτίδωση, λίζιγκ ο χρησιδανεισμός, μάρκετιγκ η αγοραλογία, μπάτζετ ο προϋπολογισμός, τηλεκοντρόλ το τηλεχειριστήριο, γιουροβίζιον η ευρωεκπομπή ή ευρωθέαση, γκράφιτις τα τοιχογραφήματα, τατουάζ η δερματοστιξία, αιρκοντίσιον ο αεροκλιματισμός, σπόνσοριγκ η χορηγία και πάρα πολλά άλλα για τα οποία θα χρειάζονταν πολυσέλιδο βιβλίο για να αναφερθούν.
Εδώ και κάποια χρόνια, γίνεται απόπειρα παγκοσμίως και εν Ελλάδι να χρησιμοποιηθούν νεολογισμοί ή και να παραποιηθούν έννοιες λέξεων και όρων ή και να δοθεί διαφορετικό ειδικό βάρος στην εκφορά αυτών ή και να δημιουργηθούν νέες λέξεις, στο πλαίσιο μιας περίεργα ερμηνευόμενης "πολιτικής ορθότητας". Διόλου τυχαία, τα ανωτέρω έχουν κοινό τόπο παγκοσμίως την επίθεση στην έννοια τού έθνους, της γλώσσας, της παράδοσης, της καταγωγικής συνέχειας, της πίστης. Στα καθ' ημάς, η στόχευση επεκτείνεται στην Ελλάδα, στους Έλληνες, στις αρχές, τις αξίες και τα πιστεύω. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, αναφέρεται η λέξη "ρατσιστής", η οποία γίνεται σύγχρονο όπλο λεκτικής, ψυχολογικής και κοινωνικής στοχοποίησης και επίθεσης, ακόμη και προπομπός άσκησης σωματικής βίας. Εναλλακτικώς της ανωτέρω λέξης, χρησιμοποιούνται οι λέξεις "φασίστας" ("φασιστάκος", "φασιστάκι"), "νεοναζί", "ακροδεξιός". Επιπλέον, συμπληρώνονται από λέξεις όπως "φοβικός", "σεξιστής", "φαλλοκράτης", "ομοφοβικός", "πατριαρχικός", "χριστιανοταλιμπάν", "Ελληνάρας". "μπατριώτης", ακόμη και "σκατόψυχος"! Είναι φανερό ότι γίνεται επίθεση στο ομόγλωσσον, αλλά και στη μορφή, στη δομή, στη σύνταξη και στο περιεχόμενο της γλώσσας (και δη ως επικουρία της γενικευμένης επίθεσης στο ομότροπον, στο ομόδοξον, στο ομοΐστορον, στην κυτταρική μνήμη, στο ομότοπον και σε οτιδήποτε αποτελεί βάση τού έθνους).
Θέλοντας να δωροφορήσουμε τον αγωνιζόμενο Έλληνα πατριώτη και εθνικιστή (συνάμα δε και τον απανταχού πατριώτη) προσθέτοντας λέξεις-όπλα στη γλωσσική του φαρέτρα, θα επιχειρηθεί να απαντηθεί μέρος της εξελισσόμενης επίθεσης αλλά και να σαλπιστεί αντεπίθεση εναντίον των αντεθνικώς φρονούντων και δρώντων. Οπότε, από το θεωρητικό μέρος περνούμε στο πρακτικό, σημειώνοντας ότι η προσπάθεια δεν γίνεται από ειδικό ούτε και διεκδικείται αλάθητο. Αυτή η εργασία θα έπρεπε να γίνεται ομού από πολλούς υποψηφίους διδάκτορες γλωσσολογίας και να ελέγχεται από τους καλυτέρους των αρμοδίων πανεπιστημιακών καθώς και να τυγχάνει της εγκρίσεως της Ακαδημίας Αθηνών και των σοφών του Γένους. Όμως αυτοί κραυγαλέα απουσιάζουν, οπότε, με εθνοκεντρικότητα και ελληνοπρέπεια, γίνεται απόπειρα να ανοίξει νέα ατραπός, με επικουρία από τον εθνικώς σκεπτόμενο Έλληνα που θέλει και μπορεί.
Εντός τού ανωτέρω πλαισίου, γίνεται κατωτέρω απλή αναφορά ελληνικών νεολογισμών (λεξιπλασιών υπό του γράφοντος και ερανίσματα αγνώστου πηγής από το διαδίκτυο), ως μέσων μιας πρώτης γλωσσικής αντεπίθεσης:

Αντεθνικό τόξο: Αναφέρεται στα κόμματα που αυτοαναφέρονται σαν "Συνταγματικό τόξο", την στιγμή που έχουν καταστρατηγήσει (όπως δημοσίως έχει καταγγελθεί αλλά και στην πράξη διαπιστωθεί) Άρθρα του Συντάγματος σε περισσότερες από μία περιπτώσεις. Το "Συνταγματικό τόξο" είναι μία παγίδα, οι πατριώτες θέλουν να εφαρμόζεται σωστά το Σύνταγμα, ενιαίο έθνος και ελεύθερη πατρίδα.

Αυτοκτονιστής: Αυτός που με τις πολιτικές, τις απόψεις και τις ενέργειές του, μπορεί να οδηγήσει ανθρώπους στην αυτοκτονία. Σημειώνεται ότι οι αυτοκτονιστές, δεν επιθυμούν το αυτό για τους εαυτούς τους αλλά μόνον για τους άλλους. Είναι συνήθως άνθρωποι με ισχύ, δύναμη, εξουσία και χαμηλή ηθική συνείδηση και αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους ως εργαλεία ευκόλως αναλώσιμα και απλούς αριθμούς (νούμερα) ενός συστήματος εξουσίας.

Εθνομελλοντισμός: Είναι ένα κίνημα που πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα (κατόπιν και στις ΗΠΑ αλλά με όχι ίδιο περιεχόμενο) και εδράζεται στον εθνικισμό, στον κοινοτισμό, στον οικολογισμό και στον κοινωνισμό. Υπερβαίνει την παλαιά πολιτική διάκριση σε "δεξιά", "κέντρο", "αριστερά" και θεωρεί ότι η πολιτική σύγκρουση (με όλα όσα εντός της εμπεριέχονται) έχει από αρκετών ετών μετατοπιστεί μεταξύ των υπερασπιστών της πατρίδας, της ταυτότητας και ενός ελεύθερου εθνικού μέλλοντος (η μία πλευρά) και των παγκοσμιοποιητών της λεγόμενης νέας τάξης, του πολυπολιτισμού, της αντικατάστασης πληθυσμών και της πανθρησκείας (από την άλλη πλευρά). Λειτουργεί και ως γέφυρα μετάβασης οπαδών τού "παλαιού" πολιτικού συστήματος στη νέα πολιτεία των εθνικώς σκεπτομένων ελευθέρων.

Ιομανία: Η καθημερινή, συνεχής και υπερβολική (σε βαθμό υστερίας) ενασχόληση δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη με νεοεμφανισθέντα δημοσίως ιό. Ο ιομανής είναι ευκόλως ποδηγετούμενος και ενδέχεται να γίνεται επιθετικός άμα τη καθοδηγήσει. Μπορεί επίσης να χειραγωγείται από αρχές, εξουσίες και μέσα μαζικής επικοινωνίας.

Κομμουνισμένος: Ο σε εμμονικό βαθμό κομμουνιστής. Αρνείται οτιδήποτε δεν ερνηνεύεται υπό της κομμουνιστικής θεωρίας. Έχει φανατική προσκόλληση σε ξεπερασμένες και επικίνδυνες θεωρίες (π.χ. δικτατορία του προλεταριάτου). Αδυνατεί να κατανοήσει πραγματικότητες (απόπειρα αντικατάστασης πληθυσμών, απόπειρα ισλαμοποίησης χωρών και κοινωνιών, εργαλειοποίηση των μεταναστών -νομίμων ή παρανόμων- υπό του καπιταλισμού ενάντια στην υπάρχουσα εργατική τάξη κ.ά.π.) και να δώσει σοβαρές πειστικές απαντήσεις. Ο κομμουνισμένος, νιώθοντας ίσως ενδόμυχα ότι τα όποια επιχειρήματά του είναι έωλα, ξιφουλκεί και επιτίθεται με βαρύγδουπους κενούς περιεχομένου χαρακτηρισμούς. Έχει την κατανόηση -έως και υποστήριξη- των συστημικών διότι λειτουργεί ως η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος (παγκοσμιοποίηση, διεθνισμός, αντεθνικές απόψεις, στάσεις και συμπεριφορές, αθεΐα). Ο κομμουνισμένος νιώθει ασφάλεια με ομοίους του και λανθασμένα θεωρεί ότι έχει το πλανητικό αλάθητο. Αντίθετη λέξη: ξεκομμουνισμένος.

Μένουμε σπίτι: Σύνθημα που προωθείται με αφορμή την εξάπλωση ενός νέου κορονϊού, του  covid-19. Εξ αυτού και η σύνθετη λέξη: μενουμεσπιτάκηδες. Στην μονόπλευρη οπτική αυτού του συνθήματος, άνθρωποι με ευρύτερες αναζητήσεις χρησιμοποιούν τη φράση: Μένουμε σκεπτόμενοι. Ήδη η έννοια έχει επεκταθεί και οι Έλληνες χρησιμοποιούν και την φράση (με άλλο πλέον πεδίο αναφοράς): Μένουμε Έλληνες.

Μετάνθρωπος: Άτομο που ενδιαφέρεται μόνο για το εγώ του και τα στενά του συμφέροντα. Εξαιτίας της συστηματικής πλύσης εγκεφάλου που έχει υποστεί υπό του λεγομένου συστήματος και των δικών του μικρών αντιστάσεων, έχουν αντιστραφεί εντός του οι έννοιες και οι αξίες τού κοινού καλού, της πατρίδας, της κοινότητας, της πίστης, του ομοτρόπου. Κάνει ό,τι του έχουν εμμέσως υποβάλλει ενώ συγχρόνως νομίζει πλέον ότι πράττει αυτοβούλως. Εκτελεί με φανατισμό αντιανθρώπινες διαταγές ανωτέρων, εντασσόμενος οργανικά στην παγκόσμια πυραμίδα τους και αναμένοντας επιβράβευση γι' αυτό. Ο μετάνθρωπος είναι -τρόπον τινά- υβριδικός άνθρωπος.

Πρεσπούργος: Κλίνεται κατά το "κακούργος". Στην ελληνική γλώσσα, οι κακόσημες λέξεις σε -ουργος τονίζονται στην παραλήγουσα (π.χ. κακούργος), ενώ οι καλόσημες τονίζονται στην λήγουσα (π.χ. χειρουργός). Λόγω του ανοσιουργήματος της αντεθνικής όσο και απαράδεκτης για την Ελλάδα "Συμφωνίας" των Πρεσπών, όλοι όσοι την ψήφισαν, την υπέγραψαν, την υλοποιούν και την υποστηρίζουν, μπορούν να ονομάζονται πλέον
Πρεσπούργοι. Ως επεκτεινόμενη έννοια μάλιστα, μπορεί να συμπαρασύρει τον τόνο στην παραλήγουσα και στις λέξεις πρωθυπουργος, υπουργος, υφυπουργος.

Προδοτακραίοι: Κατά το "προδοταραίοι" (λαϊκό των προδοτών). Είναι η απάντηση στην ανόητη φράση "είστε ακραίοι". Διότι, ως παράδειγμα, θα μπορούσε ευκόλως να ειπωθεί πως "Ακραίοι δεν είναι οι πατριώτες αλλά οι προδότες". Οπότε, προδότης=ακραίος, δήλα δή: προδοτακραίος. Εξάλλου, είναι γνωστό ποιοι είναι οι προδότες και ποιοι τους υποστηρίζουν.

Σκλαβάνθρωπος: ο νεοσκλάβος, ο υποτακτικός, ο δουλόφρων. Φοβισμένο ανθρωπάκι που μπορεί να κάνει οτιδήποτε -ακόμη και αναξιοπρεπές- προκειμένου να επιβιώσει. Άτομο ανελεύθερο, το οποίο μπορεί να προφασισθεί οτιδήποτε (ακόμη και καρμικές αποδοχές τού Θείου) για να μην αντιδράσει διακινδυνεύοντας τα ψίχουλα (θλικά ή εξουσίας) της καθημερινότητάς του.
Θεωρεί ότι εξασφαλίζει ειρήνη και τροφή ως υποτακτικός ενός παγκοσμίου συστήματος, το οποίο συνειδητά υπηρετεί. Ο σκλαβάνθρωπος νομίζει ότι ζει αλλά δεν ζει μέχρι να πάψει να ζει.

Σοράκια: οπαδοί του παγκοσμίως γνωστού Τζορτζ Σόρος αλλά και όλων όσοι έχουν ίδιες απόψεις με αυτόν ή απλά τις προωθούν (γνωρίζοντας ή μη τι προωθούν). Λόγω της υπερέκθεσής του στη δημοσιότητα (ηθελημένα ή αθέλητα), στο δικό του πρόσωπο συμπυκνώνεται η κριτική σε ανωτέρους του στην παγκόσμια ιεραρχία δύναμης (ίσως ελάχιστοι), ομόρους του ή -κυρίως- κατωτέρους του. Τα σοράκια υπηρετούν την παγκόσμια αντιανθρώπινη νέα τάξη πραγμάτων και ένα είδος υβριδικού αντανθρώπου / μετανθρώπου, ο οποίος εργάζεται υπέρ μίας παγκόσμιας ολιγαρχικής ομάδωσης που επιδιώκει μία "νέα κατάσταση", σε ένα "νέο κόσμο" χωρίς πατρίδες, εθνικές ταυτότητες, εθνικές γλώσσες, εθνικά σημεία αναφοράς. Συναντώνται σε όλο το φάσμα παλαιών και νεωτέρων κομμάτων και αποτελούν το στράτευμα της "νέας εποχής". Στην παγκόσμια εσωτερική ιεραρχία τους, οι πολλοί που βρίσκονται στα χαμηλά στρώματα μιας υποθετικής πυραμίδας, λειτουργούν ως οι λεγόμενοι "χρήσιμοι ηλίθιοι" και "αργυρώνητοι δούλοι / υπηρέτες".

Πέραν της ανωτέρω προσωπικής συνεισφοράς,  στα μέσα μαζικής επικοινωνίας αλιεύονται και άλλες ενδιαφέρουσες λέξεις όπως: Ελληνάρες (με θετικό πρόσημο και τόνο, έναντι του με μειωτικό τρόπο εκφερόμενου "ελληνάρες"). Συχνά, η αποδοχή του αντιδιαστέλλεται με το: "προδοτάρες" (το οποίο επιστρέφεται στον υπονομευτή). Μπροδότες (ως απάντηση στο "μπατριώτες"). Υποπατριώτες (π.χ. Έλληνες μειωμένης εθνικής συνείδησης). Ακροηλίθιοι (σε απάντηση στο "ακροδεξιοί"). Μισότρελλοι, ή και: επικίνδυνοι μισότρελλοι, (ως απάντηση στο: "δικαιωματιστές", δηλαδή, μεταξύ άλλων, παιδόφιλοι και κτηνοβάτες). Φυσιοκράτης (ως απάντηση στο "φαλλοκράτης").
Θα μπορούσαν να γραφούν για το θέμα πάρα πολλά ακόμη. Ίσως σε επόμενο κείμενο. Το συγκεκριμένο είναι κατ' ουσίαν μία έκκληση στη λογική και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους εθνικώς σκεπτομένως ως ένα από τα μέσα μιας γλωσσικής αντεπίθεσης. Αφού δεν κάνουν αυτοί που πρέπει την εργασία τους, ας την κάνουμε εμείς. Γιατί, η ελληνική γλώσσα είναι εμβόλιο σοφίας και ελευθερίας.

Γ. Σαγιάς
Δάσκαλος
ΜΔΕ στην Ορθόδοξη Θεολογία

 

Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.

Η πανδημία ως αφορμή παγκόσμιων ανακατατάξεων

Η πανδημία ως αφορμή παγκόσμιων ανακατατάξεων και η άποψη της κυρά-Κούλας από την Κωλοπετινίτσα

 

του Χρήστου Μπίσδα

 

Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε ο COVID-19 στην Κίνα, εκφράστηκαν διάφορες απόψεις για την προέλευσή του. Άλλοι υποστήριξαν ότι πέρασε στον άνθρωπο μέσω της κατανάλωσης ζώων (νυκτερίδων κ.ά.) και άλλοι ότι δημιουργήθηκε σε εργαστήριο από τους Κινέζους και στη συνέχεια - είτε επίτηδες είτε κατά λάθος - πέρασε στους ανθρώπους.

Πλέον ο COVID-19 έχει εξελιχθεί σε πανδημία και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας ή και όχι διαδίδονται από ιστολόγια αμφιβόλου προελεύσεως. Επειδή ο εύπιστος λαός είναι επιρρεπής στους διάφορους «ειδικούς» που έχουν «διασταυρωμένες πληροφορίες», οι τελευταίοι έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, άλλοι για να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους και άλλοι για να αποπροσανατολίσουν τον λαό από το πραγματικό πλαίσιο της πανδημίας.

Το σημαντικό στην όλη υπόθεση δεν είναι το τι πιστεύει και διαδίδει οποιοσδήποτε μη ειδικός, ίσως ούτε καν αυτό που οι ειδικοί θα αποδείξουν, αλλά το τι θα αποφασίσουν αυτοί που έχουν την δύναμη. Η πανδημία θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα στην παγκόσμια οικονομία, όπως υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι. Απ’ ότι φαίνεται οι Η.Π.Α. και οι σύμμαχοί τους ξεκίνησαν από νωρίς την προσπάθεια εκμετάλλευσης της πανδημίας. Ο Τραμπ, η Μέρκελ και ο Μακρόν ήδη έχουν αρχίσει να στρέφουν τα βέλη τους κατά της Κίνας μιλώντας για χρήση του κορονοϊού ως βιολογικού όπλου και για λανθασμένη διαχείριση της επιδημίας από την Κίνα, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε πανδημία. Από την άλλη πλευρά, η Κίνα αρνείται ότι παρασκεύασε τον ιό και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έλαβε θέση υπέρ της Κίνας υποστηρίζοντας ότι ο ιός προήλθε από νυκτερίδες.

Ο χαρακτηρισμός του COVID-19 ως βιολογικού όπλου και η κατηγορία κατά της Κίνας ότι τον χρησιμοποίησε για να επιτεθεί ύπουλα εναντίον άλλων κρατών, είτε είναι αληθής είτε όχι, μπορεί να οδηγήσει σε παγκόσμιες ανακατατάξεις. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι πριν κάποια χρόνια οι Η.Π.Α. και οι σύμμαχοί της εισέβαλαν στο Ιράκ ισχυριζόμενοι ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε χημικά όπλα. Παρά το ότι δεν βρέθηκαν χημικά όπλα, το καθεστώς του Ιράκ άλλαξε και επήλθαν σοβαρές ανακατατάξεις σε όλη τη Μέση Ανατολή.

Δεν αποκλείεται οι Η.Π.Α. και οι σύμμαχοί της να χρησιμοποιήσουν την πανδημία ως αφορμή για κήρυξη πολέμου οποιασδήποτε μορφής (οικονομικού, συμβατικού, υβριδικού κλπ) εναντίον της Κίνας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα εκτός από τον μεταξύ τους οικονομικό ανταγωνισμό έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς στην νότια σινική θάλασσα. Επίσης, στην παρούσα χρονική συγκυρία η μεγάλη πτώση των τιμών του πετρελαίου ευνοεί οικονομικά οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση.

Τα ανωτέρω είναι δεδομένα που θα έπρεπε να μας απασχολούν ως κράτος και ως εθνικιστές και όχι το αν η κυρά-Κούλα από την Κωλοπετινίτσα πιστεύει θεωρίες συνωμοσίας ή αν πράγματι ο κορονοϊός πέρασε στον άνθρωπο γιατί οι Κινέζοι τρώνε νυκτερίδες και συναφή εδέσματα.

 

Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές, δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας. Προσβολές, ύβρεις και ανήθικες παρεμβάσεις δεν είναι αποδεκτές

Σήκω πάνω ελληνική νεολαία!

Σήκω πάνω ελληνική νεολαία!
Γράφει ο Νίκος Τζιόπας
 
Όσοι διαγράψαμε κάποιες δεκαετίες στον κύκλο της ζωής, αναμφίβολα καρπωθήκαμε εμπειρίες και γνώσεις. Ζήσαμε κοσμοϊστορικά γεγονότα που έβαλαν τον άνθρωπο σε μονοπάτια νέα, ανεξερεύνητα αλλά και δύσκολα. Όταν ζει ο άνθρωπος καταστάσεις, ίσως και να μην συνειδητοποιεί ότι οι αλλαγές που τρέχουν με ταχύτητα είναι πράγματι κοσμοϊστορικές. Εκεί αναλαμβάνει ο χρόνος να καταδείξει αυτόν τον προσδιορισμό.
Κατά συνέπεια, οι αλλαγές που συντελέστηκαν στην Ελλάδα κατά την δεκαετία του ΄80, κυρίως, αλλά και του ΄90, σήμερα γίνονται πιο κατανοητές και είναι αυτές που καθορίζουν την ζωή των ανθρώπων. Θα καθορίσουν μάλιστα και τις ζωές των ανθρώπων του αύριο, αφού αυτή η διαδικασία δεν σταματάει ποτέ!
Η πρόοδος της τεχνολογίας, κυρίως, είναι αυτή που συντελεί δυναμικά στην αλλάγή του τοπίου. Όχι βέβαια ως προς τον χαρακτηρισμό του «κοσμοϊστορικού», αλλά ως προς την ταχύτητα με την οποία συντελείται. Η πληροφορία μεταδίδεται τάχιστα από πλήθος προϊόντων της τεχνολογίας, το ίδιο και η ανθρώπινη επαφή, η μετακίνηση, οι εντολές και τα μηνύματα της πολιτικής ηγεσίας και ένα πλήθος παραγόντων που ρυθμίζει τις ζωές των ανθρώπων.
Αν στις γενιές των σημερινών 50ρηδων (και άνω), πήρε κάποια χρόνια να συνειδητοποιήσουν την κοσμοϊστορικότητα των γεγονότων που συνέβησαν στις προαναφερόμενες δεκαετίες, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις γενιές που μεγαλώνουν στις μέρες μας. Είναι πασιφανές ότι οι νέοι, πιο εξοικειωμένοι με την τεχνολογία, απολαμβάνουν άμεση ενημέρωση για το τι συμβαίνει στον κόσμο. Μπορούν να δουν άμεσα τον τρόπο με τον οποίον οικοδομείται το μέλλον παγκοσμίως, να το μελετήσουν, να πάρουν θέση. Και μάλιστα, από πάρα πολλές πηγές. Διαδικασία που οι νέοι του 80 και του 90 μπορούσαν μεν να παρακολουθήσουν αλλά όχι με τους ρυθμούς που μπορούν να το κάνουν οι νέοι του σήμερα. Και σίγουρα όχι από τόσες πηγές.
Αν κάτι λοιπόν χαρακτηρίζει την σημερινή εποχή είναι η ταχύτητα.
Κι όταν η ταχύτητα παίζει καθοριστικό ρόλο στο παγκόσμιο παιχνίδι της επιβίωσης, η σφριγηλότητα και η νεανικότητα έχει το πλεονέκτημα!
Θα αναφέρω χαρακτηριστικά δύο γεγονότα που δείχνουν ξεκάθαρα την διαφορά αντιμετώπισης των γεγονότων από τους νέους ανθρώπους σε διαφορετικές δεκαετίες:
Η εμφάνιση του AIDS στις αρχές τις δεκαετίας του 80, συντάραξε τον άνθρωπο. Μας πήρε χρόνια να εμπεδώσουμε ότι ο ιός μεταδίδεται μόνο από την σεξουαλική επαφή. Όσοι έζησαν ως νέοι εκείνη την εποχή θα θυμούνται τον τρόμο με τον οποίο αντιμετωπιζόταν η κατάσταση, αφού πολλοί πίστευαν ότι μεταδίδεται ακόμη και πίνοντας από το ποτήρι κάποιου που ήταν φορέας του ιού!
Αντλώ το δεύτερο παράδειγμα από το σήμερα, με τον νέο κορωνοϊό να βρίσκεται στον 4ομήνα της εμφάνισής του. Ιδιαιτέρως το τελευταίο δίμηνο που άρχισε να εξαπλώνεται παγκοσμίως και που οι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία μαθαίνουν τόσες λεπτομέρειες που θα ήταν αδύνατο να γνωρίζουμε αν ο ιός είχε ξεσπάσει την δεκαετία του 80. Κι όχι μόνο αυτό! Οι άνθρωποι σήμερα, μπορούν να κάνουν άμεσες υποθέσεις έως και αξιόπιστες προβλέψεις για το τι μπορεί να συμβεί τους επόμενους μήνες και χρόνια.
Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις αντεγκλήσεις και τις διαφωνίες της επιστημονικής κοινότητας. Η διαφορά είναι ότι σήμερα, έχει ο καθένας πρόσβαση σε αυτές και μπορεί με το πάτημα ενός κουμπιού να ενημερωθεί για την καθεμία και να βγάλει τα όποια συμπεράσματα.
Η διαφορά των δύο περιπτώσεων έγκειται στον τρόπο αντιμετώπισής τους. Στην περίπτωση του κορωνοϊού, για να μιλήσουμε για το σήμερα που μας αφορά πιο άμεσα, είναι ότι η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει την κατάσταση με έναν τρόπο που δείχνει ότι η έννοια της παγκοσμιοποίησης χάνει έδαφος αφού το πρώτο μέτρο που πάρθηκε διεθνώς είναι η φραγή των συνόρων! Ακόμη και υπερασπιστές της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων, δηλαδή της ομογενοποίησης και του πολυπολιτισμού, δηλαδή η πολιτική τάξη της Ευρώπης για να έρθουμε στα καθ΄ημάς, ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ να απορρίψουν με μία κίνηση όσα ευαγγελίζονται και παρουσιάζουν ως λύση στα προβλήματα.
Ένα άλλο ζήτημα που απεμπόλησε η πολιτική τάξη που κυβερνά την Ευρώπη είναι το ζήτημα της «αλληλεγγύης» των κρατών που την απαρτίζουν με κύριο, αλλά όχι μοναδικό, παράδειγμα τις αντεγκλήσεις και διαφωνίες για το «ευρωομόλογο».
Αν κάτι μας δίδαξε η σημερινή απειλή του κορωνοϊού είναι ότι ο ρόλος των εθνικών κρατών είναι αποτελεσματικότερος στις προκλήσεις που φέρνουν οι μεγάλες κρίσεις!
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα καλείται όχι μόνο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ΜΟΝΗ της, αλλά και να βρει τον τρόπο με τον οποίο θα το κάνει.
Η πολιτική της κυβέρνησης που αφορά στο ΚΛΕΙΣΙΜΟ της χώρας, θα είναι καταστροφική εάν παραταθεί. Γιατί με απλά μαθηματικά, μια χώρα στα όρια της χρεωκοπίας, με την ανεργία σε ιστορικά υψηλά, με την παραγωγικότητα σε ιστορικά χαμηλά και με ένα γηρασμένο και αποτυχημένο πολιτικό σύστημα που τρώει τις σάρκες του έθνους επί δεκαετίες, οι μέρες που έρχονται θα είναι πολύ πιο δύσκολες από την δεκαετία του μνημονίου που διέλυσε την εθνική και κοινωνική μας συνοχή. Και ασφαλώς δυσσοίωνη για τη νεολαία μας και τις μελλοντικές γενιές.
Η ελληνική νεολαία, κάνει ότι κάνουν πάντοτε οι νεολαίες: δείχνει να συμπεριφέρεται διαφορετικά από τις μεγαλύτερες γενεές ως προς το ζήτημα. Μεγαλωμένη στα χρόνια της κρίσης, στέκεται σκεπτικιστικά στην δημιουργηθείσα κατάσταση, αμφισβητεί πολλές από τις επίσημες παραδοχές και αντιδρά. Όχι άδικα κατά την γνώμη μου. Όταν το μέλλον σου προδιαγράφεται μαύρο, η αντίδραση σε όσα συμβαίνουν είναι μονόδρομος.
Συμπερασματικά θα αναφέρω τα εξής:
Oι εθνικές κοινότητες είναι αυτές που έγραψαν και θα γράψουν ιστορία. Η υγιειονομική κρίση του κορωνοϊού είναι ένα εξόχως διαφωτιστικό παράδειγμα που το επιβεβαιώνει.
Εθνικό κράτος και νεολαία λοιπόν είναι οι παράγοντες οι οποίες θα δώσουν την απάντηση και σε αυτήν την κρίση αλλά και σε αυτές που θα ακολουθήσουν και θα είναι καταιγιστικές.
Αυτό που χρειάζεται είναι μια συλλογική προσπάθεια ώστε να βοηθηθεί η ελληνική νεολαία να ξεπεράσει το στάδιο της αμφισβήτησης και να περάσει σε δημιουργική αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Να ενθαρρυνθεί η νεολαία ώστε να εκφράζει τις απόψεις της.
Να αντιμετωπίζεται με νηφαλιότητα και κατανόηση διότι η νεολαία είναι ο καθρέπτης μας.
Να της δίνεται δημόσιος λόγος ΘΕΣΜΙΚΑ και όχι ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ.
Να αισθανθεί χρήσιμη στην ελληνική κοινωνία κι όχι απόπαιδο.
Να της δείξουμε εμπιστοσύνη.
Στην κούρσα της ταχύτητας και της τεχνολογίας το υγιές και σφριγηλό άτομο θα κόψει το νήμα του τερματισμού πρώτο.
Αρκεί μόνο να ταυτιστεί ο νέος με την εθνική του κοινότητα. Να συνειδητοποιήσει αυτό που εντέχνως αποσιωπείται από το παγκόσμιο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, που τον προορίζει για υπάλληλο υπερεθνικών οργανισμών που εκτός από πρόοδο παράγει και προβλήματα: ότι η πραγματική ευτυχία και πρόοδος του ανθρώπου είναι να ζει με την Ταυτότητά του. Να ξέρει ποιος είναι και να το υπερασπίζεται.
Πέρα από την σφριγηλότητα και τα γρήγορα αντανακλαστικά της νεολαίας υπάρχει και κάτι άλλο που συνηγορεί ως προς την αναγκαιότητα του να έχει πιο ενεργό ρόλο στα κοινά:
Μερικές φορές περιγράφεται ως «άγνοια κινδύνου». Προτιμώ τον όρο «γενναιότητα». Τα όρια ίσως είναι λίγο γκρίζα αλλά νομίζω ότι ειδικά η ελληνική ιστορία έχει δώσει την απάντηση στο δίλημμα «ήρωας ή άμυαλος».
Η καλλιέργεια του τρόμου, αφ΄ενός δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην φαρέτρα των όπλων που έχουμε για την αντιμετώπισή της και αφ΄ετέρου επιδεινώνει το πρόβλημα, το οποίο χτυπάει άμεσα στην ψυχολογία των ανθρώπων. Αυτό είναι μεγαλύτερη κρίση από την κρίση του κορωνοϊού και νομίζω ότι η νεολαία το έχει εντοπίσει περισσότερο από όλους γιατί απλώς είναι στην φύση της.
Μία δουλειά έχει λοιπόν να κάνει η ελληνική νεολαία: να σηκωθεί πάνω και να ζητήσει περισσότερο και ενεργότερο ρόλο στα όσα συμβαίνουν. Και όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι, που γηράσκουμε στο κορμί αλλά διαθέτουμε ακόμη ψήγματα νεανικότητας στην ψυχή και στην σκέψη να την ενισχύσουμε σε αυτήν την προσπάθεια. Η ελληνική πολιτεία κάνει ακριβώς το αντίθετο εδώ και χρόνια.
 
 
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές, δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας. Προσβολές, ύβρεις και ανήθικες παρεμβάσεις δεν είναι αποδεκτές

Τελευταία Άρθρα

Ο ιστοχώρος μας χρησιμοποιεί Cookies για την εύρυθμη λειτουργία του και για την καλύτερη πλοήγησή σας.

Διαβάστε περισσότερα

Συμφωνώ