Του Χάρη Βασιλόπουλου
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και ΦΥΣΙΟΚΡΑΤΙΑ,
Ένα οικονομικό σύστημα με βάση το συμφέρον του Έθνους είναι μία αντίληψη πολύ μακριά από τον φιλελευθερισμό, από τον καπιταλισμό, πόσο μάλλον από την παγκοσμιοποίηση και την απολύτως ελεύθερη -χωρίς περιοριστικούς κανόνες- διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών σε μία κοινωνία.
Πρόκειται για την εσωτερική οικονομική ανάπτυξη ενός έθνους με εμφανή σκοπό την αυτάρκεια η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνισμό.
Με άλλα λόγια ο οικονομικός εθνικισμός δίνει τον έλεγχο της οικονομίας και του χρήματος στην εγχώρια αγορά μέσω μία σειράς ενεργειών όπως προστασία της προσφοράς μέσω δασμών, πρωτογενής παραγωγή και υποκατάσταση των εισαγωγών, επιβολή ανωτάτων και κατωτάτων τιμών σε βασικά αγαθά, κρατικός παρεμβατισμός (προστασία των επιχειρήσεων και των εργαζομένων), τόνωση της ζήτησης των εγχώριων προϊόντων, ενθάρρυνση των καταναλωτών να προτιμούν Ελληνικά, ρητή απαγόρευση εξαγορών εταιρειών από ξένες εταιρείες -πόσο μάλλον πολυεθνικές κ.ά.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εμβαθύνουμε στην φυσιοκρατία ως κοσμοθεωρία, τρόπος ζωής αλλά και οικονομικό σύστημα. Σαφώς και το βλέμμα μας είναι συγχρόνως και παραλλήλως στραμμένο στο μέλλον (ρομποτική, διαστημική, υπερεπικοινωνίες κ.ά) όμως, στο πλαίσιο της κρίσης που διέρχεται η χώρα μας και με σκοπό την ουσιαστική απεξάρτησή της, είναι αναγκαίο να ξεκινήσουμε από κάπου.
Ξεκίνησε ως φιλοσοφία (είναι η αντίληψη πως ο άνθρωπος με το πνεύμα του έσπασε τους δεσμούς της ζωής του με τη φύση και πως για ν’ απελευθερωθεί από αυτήν την κατάσταση θα πρέπει να επιστρέψει στη φυσική ζωή) και με την πάροδο του χρόνο έγινε το πρώτο οικονομικό σύστημα υπέρ των Εθνών.
Βασικός εκφραστής της φυσιοκρατίας είναι ο Φρανσουά Κενέ (1694 – 1774) και θεμελιωτής επίσης της πολιτικής οικονομίας. Οι πρώτοι οπαδοί της δημιούργησαν και την οικονομική σχολή της φυσιοκρατίας.
Παρ’ όλα αυτά, οι πρώτοι εκφραστές της Φυσιοκρατίας ήταν οι Στωικοί φιλόσοφοι της αρχαίας Ελλάδος διότι η φυσιοκρατία πρεσβεύει ότι αρχή των πάντων είναι η φύση που επιδρά -πέραν της κληρονομικότητας- ακόμη και στη διαμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα καθώς και της συλλογικής συμπεριφοράς των ανθρώπων. Η φυσιοκρατία είναι η θεωρία που την ύψιστη δύναμη την έχει η φύση.
Κατά τον Σκωτσέζο οικονομολόγο Άνταμ Σμίθ (1723 – 1790), ο μερκαντιλισμός (εμποροκρατία) ενώ έχει τις βάσεις του στον εθνικισμό και την εθνικιστική οικονομία καθώς βασίζεται σε "δύο μηχανές παρέμβασης", την προώθηση των εξαγωγών και ταυτόχρονα την αποθάρρυνση των εισαγωγών, έρχεται σε άμεση αντιδιαστολή με την φυσιοκρατία.
Μπορεί στα χρόνια εκείνα οι μερκαντιλιστές και οι φυσιοκράτες να ήταν τελείως αντίθετοι και αυτά που πρέσβευαν να μην είχαν πολλά κοινά σημεία, ωστόσο είναι φανερό ότι αν συνδυάσουμε τα δύο αυτά συστήματα, θα βασιζόμαστε στην παραγωγή αγαθών που μας προσφέρει η φύση. Και η ελληνική φύση αν μη τι άλλο είναι πολύ πλούσια και απλόχερη. Η φυσιοκρατία βασίζεται στην αγροτική παραγωγή. Σ΄ αυτό το οικονομικο-κοινωνικό σκηνικό οι φυσιοκράτες βάσισαν τις θεωρίες τους όπου κατά την άποψή τους "η γη που αποδίδει πρόσοδο αποτελεί την μοναδική πηγή καθαρής παραγωγής".
Οι φυσιοκράτες, θεωρούσαν πλέον τη γη κύρια πηγή του εθνικού πλούτου αφού μόνο αυτή, παράγει καθαρό πλεόνασμα, ενώ οι άλλοι παραγωγικοί τομείς το μόνο που έκαναν ήταν να προσδίδουν στα αγροτικά προϊόντα καταναλωτική μορφή.
Η φυσιοκρατία δίνει σημασία στην αγροτική και γεωργική παραγωγή αφού και οι δύο αυτοί τομείς είναι στρατηγικής σημασίας. Το εμπόριο έχει και αυτό κυρίαρχη αλλά όχι τόσο όσο η παραγωγική διαδικασία, αφού για να εμπορευτείς πρέπει να έχεις παραγωγή. Η ατομική ιδιοκτησία υπάρχει, καθώς και το ατομικό όφελος, άρα και ο υγιής ανταγωνισμός και το ελεγχόμενο ελεύθερο εμπόριο κατ’ επέκταση, με δικλείδες ασφαλείας για την καλύτερη προστασία τόσο των παραγωγών όσο και των εμπόρων.
Η φυσιοκρατία συνδυάζει την οικονομική ευημερία με την παραγωγική ανάπτυξη. Ο πλούτος ενός έθνους δεν είναι τα διαθέσιμα χρήματα αλλά τα προϊόντα που παράγει. Μέσα από αυτή την παραγωγική διαδικασία θα έρθουν τα χρήματα καθώς είναι αυτή που παράγει πλεόνασμα. Αυτό φαίνεται και σε περιόδους οικονομικής κρίσης: Έθνη με υψηλό παραγωγικό δείκτη, μία οικονομική κρίση την αντιμετωπίζουν με λιγότερα προβλήματα από ότι ένα έθνος που είναι βασισμένο μόνο στο εμπόριο αγαθών που παράγουν άλλες χώρες.
Οι φυσιοκράτες δημιούργησαν την πρώτη ύλη στην οποία στηρίχθηκαν τα πιο σημαντικά εργαλεία ανάλυσης της οικονομικής θεωρίας που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα, και αυτή δεν είναι άλλη από τη γη. Με την χρήση της πληροφορικής και της τεχνολογίας σήμερα θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο-προσομοίωση και θα έδινε λύσεις σε πολλά προβλήματα οικονομικής πολιτικής για την επίλυση της κρίσης.
Η θεώρηση των φυσιοκρατών ότι η γη είναι η κύρια πηγή του εθνικού πλούτου μιας και μόνον αυτή παράγει καθαρό πλεόνασμα, σήμερα με της κρίσεις χρέους που ταλανίζουν την παγκόσμια οικονομία, φαντάζουν πολύ πιο κοντά στην πραγματική οικονομία και ζωή από ότι οι σύγχρονες οικονομικές εφαρμογές που οδηγούν σε αδιέξοδα. Ας μην ξεχνάμε ότι η αγροτική παραγωγή δεν διασφαλίζει μόνο επάρκεια σε εθνικό επίπεδο αλλά δημιουργεί ταυτόχρονα εισόδημα στους παραγωγούς, αύξηση της ζήτησης εξ αυτού του γεγονότος και κατά συνέπεια ευημερία.
Το τι μπορεί να παράξει η ελληνική γη, είναι αδιανόητο στη γεωργία, στην κτηνοτροφία, στην αλιεία: Γαλακτοκομικά, καρπούς και φρούτα, λαχανικά, βαμβάκι, λάδι και ελιές, δέρματα, ιχθυηρά, Π.Ο.Π προϊόντα με γεωγραφική ένδειξη και πάρα πολλά άλλα είδη που δεν τα φαντάζόμαστε.
Σε κάποια από αυτά η Ελλάδα είναι κυρίαρχος στο εξωτερικό αλλά δυστυχώς όχι στην εγχώρια αγορά. Δεν είναι δυνατόν να παράγουμε βαμβάκι και να είμαστε στις πρώτες δέκα χώρες σε παραγωγική και εξαγωγική δραστηριότητα και να μην έχουμε βιοτεχνίες ενδυμάτων. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε εξαιρετική παραγωγή σε εσπεριδοειδή και να εισάγουμε πορτοκάλια και μανταρίνια από Ισπανία, Μαρόκο και Αίγυπτο.
Το 2019 η αγροτική παραγωγή συρρικνώθηκε. Μειωμένη παραγωγή έφερε μειωμένη εγχώρια ζήτηση, άρα μειωμένα κέρδη, αλλά αυξημένοι φόροι έπνιξαν τους παραγωγούς. Η αγροτική παραγωγή υποχώρησε κατά 3% ενώ η προστιθέμενη αξία των παραγόμενων προϊόντων υποχώρησε εντονότερα, κατά 8,5%, και οι φόροι όπως είπαμε ήδη αυξήθηκαν κατά 2,5%.
Πολύ εύκολα και αβίαστα μπορεί να ερωτηθεί ο καθένας, «δηλαδή μας λέτε να γυρίσουμε 350 χρόνια πίσω;»
Όχι, το ζητούμενο δεν είναι αυτό, απλώς κάποια μορφή φυσιοκρατίας με χαρακτηριστικά της σύγχρονης εποχής και προσαρμοσμένη στην τεχνολογία και στα επιτεύγματα της ανθρωπότητας θα πρέπει να αναλυθεί και να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους του Έθνους μας.
Το ζητούμενο είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να ορθοποδήσει το έθνος μας;
Η ευημερία ενός κράτους εξαρτάται από το κεφάλαιο που επενδύεται στην ύπαιθρο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Ελληνικός εθνικισμός είναι βασισμένος στην ελληνική φύση. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ελληνική φύση είναι η βάση για ό,τι δήποτε. Από τις τέχνες (όπως ο Περικλής Γιαννόπουλος αναφέρει στα έργα του «Ελληνική Γη» και «Ελληνικό Χρώμα») έως και την εθνική παραγωγή μας, μέχρι να επιτύχουμε την αυτάρκεια. Αρκεί να την σεβαστούμε και θα μας προσφέρει απλόχερα τα αγαθά της.
Επιστροφή τη φύση, επιστροφή στην ύπαιθρο, επιστροφή στην Εθνική παραγωγή μέσω κάποιας μορφής φυσιοκρατίας προσαρμοσμένη σαφώς στα σημερινά δεδομένα τα οποία μπορούν να διευκολύνουν τις διαδικασίες, χρησιμοποιώντας σωστά την τεχνολογία.
Πηγές:
https://sciencearchives.wordpress.com/2015/05/03/%CF%8C-%CE%AF-iot/
https://el.wikipedia.org/
https://www.slideshare.net/kouvas/o-40706270
http://repository.library.teimes.gr/xmlui/handle/123456789/6725
http://basiceconomictheories.weebly.com/phiupsilonsigmaiotaomicronkapparho940tauepsilonsigmaf.html
https://www.ypaithros.gr/pagkosmia-igetida-eksagoges-portokaliou-ekselissetai-aigyptos/
https://www.msn.com/el-gr/money/economy/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE-%CF%83%CF%85%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BD%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5/ar-BBWKzLa
Σημείωση "φ": Υπεύθυνος για το άρθρο είναι αποκλειστικά ο αρθρογράφος. Οι θέσεις του είναι προσωπικές δεν υιοθετούνται απαραίτητα από το Κέντρο φ και τίθενται σε δημόσιο διάλογο σε πνεύμα ελευθερίας.
